باخ
باخ : تورکجه فارسجا - قشقایی
:
فعل امر از مصدر «باخماق» (نگاه كردن)
از اصوات تعجّب. باخا-باخا (baxa-baxa)
در حال نگاه كردن، نگاه مداوم و مستمر داشتن. باخار (baxar) = باخان (baxan)
نگاه كننده. باخار كوْر (baxar kor)
نا بينايي كه به ظاهر چشمان سالمي دارد؛ اما در واقع كور و نا بينا است. باخ-باخ (bax-bax)
نگاه كن، بنگر.
از اصوات تعجّب. باخماق (baxmaq)
نگاه كردن، تماشا كردن.
رسيدگي كردن، بررسي كردن.
سرپرستي و مراقبت نمودن.
معاينه و معالجه كردن.
دقّت و توجّه كردن.
در نظر گرفتن. آدام آللاها باخاسى. (انسان بايستي خدا را در نظر بگيرد.) باخمالى (baxmalı)
نگاه كردني، ديدني، قابل نگاه كردن.
زيبا، تماشايي و جالب. باخيبان (baxıban)
با توجّه به، در مقايسه با، نسبت به. بو اوْنا باخيبان ياخچى دير. (اين نسبت به آن زيبا و بهتر است.) باخيش (baxış)
نگرش، طرز نگاه كردن.
زيبايي، وجاهت.
ديد، منظر، بينايي.
نطريّه، نقطه نظر.
توجّه به بيچارگان و اقارب، هديه و صدقه دادن به تهيدستان. باخيشلى (baxışlı)
زيبا، خوش منظر. باخيشماق (baxışmaq)
دسته جمعي نگاه كردن.
به همديگر نگاه كردن. باخيشيم (baxışım)
طرز نگاه كردن، شيوة نگريستن. باخيلماق (baxılmaq)
مورد تماشا قرار گرفتن، مشاهده شدن.
رسيدگي و سرپرستي شدن، تحت مراقبت قرار گرفتن.
تحت مداوا و معالجه قرار گرفتن. باخيم (baxım)
توجّه. (← باخيش.) باخيم‌ـ‌گوروم (baxım-görüm)
ديد و باز ديد، پذيرايي، عيادت.
سرپرستي و رسيدگي به نزديكان و خويشان، صلة رحم. باخيملى (baxımlı)
زيبا، مورد توجّه
باخ : تورکجه تورکجه
[اوٌنلم]گؤزَتله،مواظب اول،دقّتلی اول(فا:هان). behold