فلْك
فلَك : تورکجه فارسجا - قشقایی
:
فلك، آسمان، هر چيز كماني شكل.
فلك، روزگار.
آلتي چوبي كه در وسط آن تسمهاي قرار ميدادند و كف پاي مجرمان و گناهكاران را به آن ميبستند و كتك ميزدند. فلك زده (fәlәk zәdә)
مفلوك، بدبخت. فلَكه باغلاماق (fәlәkә bağlamaq)
به فلك بستن، كتك زدن