Multilingual Turkish Dictionary

ÇALAÇAT

ÇALAÇAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalafat. çalaqap.
aşağısı dar, yuxarısı gen börk, kavuq çeşiti. qazanıc. qaznac. ( qazanın tərs qoyulmuş biçimində olan börk). polis, qoşun börkü.
yalançıq bəzək düzək.
çala, oyuq, yarıqları tutma.
pinəçi. başmaq onaran, tə;mirçisi.
yamama. rifu.
qalaqalma. qalaqlama. qalıqlama. keçimsiz durum. çətinlik.
çalaqapa çəkmək: başına iş açmaq. duzağa, dolağa salmaq