ƏFZUN

ƏFZUN : Azerbaijani Explanatory Dictionary

zərf [fars.] klas. çox, daha artıq. Sədəf dəhanından çıxan sözlərin; Qiyməti əfzundur dürdanələrdən. Q.Zakir. □ Əfzun olmaq
artmaq, çoxalmaq. Əfzun olur ol qəmü məlamət; Mümkün deyil oğluna səla-mət. Füzuli. Necə yar eyləsə bipərvalıq; Olur əfzun könüldə şeydalıq. Əmani. Əfzun etmək (qılmaq)
artırmaq, daha da çoxalt-maq. Qılmış hüsnün şövqü dərdimi əfzun; Ay-rılıq qəmində gözyaşım Ceyhun. M.P.Vaqif. Uşaq ikən eşqə düşdüm, bilmədim; Əfzun etdi varə-varə dərdimi. Aşıq Abbas.