ƏQİB
ƏQİB : Arin Turkish Etimology Dictionary
əkib. ekib. takım
ƏQİB : Arin Turkish Etimology Dictionary
əğib. ayıb. yaxcı olmayan. pisik. kötük. yaxışsız. yaxmaz. yarmaz. qınaq. qınalı. qınalıq. qaqqıc. qaqlıc. qaqılıc. qaqcın. qamıq. qarmıq. qatıq. qartıq. alal. alat. tıq. bıq. qəbeh. qara. utandırıcı, üz qızartıcı durum. ləkə.
bu işlər bizim adımza qara gətirir.
qara əğib: qarağıb. qara eyib. qara ayıb. qarayıb. qara ləkə. utancaq nərsə.
əlin yerdə, gözün gündə olsun, əkib biç, yeyib sik
ƏQİB : Turuz Dictionary
-əkin əkib adın yazar tikan dağına. (çevrədən iyi dəğərlənməmiş iyi işçi).
əğib, kifir söz: suyuğ gəp. (suyuğ: pis. pozuq. iğrən)
ƏQİB : Turuz Dictionary
əğib. əğrə. qayıq. yanaki. yanpörtü. səpəki. çəpəki. bir yanlı. kəc.
əkib dözən, bitirər işin, dözməyi əkən, itirər işi. (dözməyi əkən: çox səbr edən). (qıssa ömür, alqamaz dözüm). (alqamaz
xoş qarşılamaz).
əkib döz, əkməyə yox.
atıb gördü, əkib biçdi.
əkib bitir, suvar ösüt. (bitir: gögərt). (ösüt: böyüt).
yol üstündə nə bulduğun gözləmə, keçən günlər nə əkdiyin izləmə, bu gün əkib, bu gün biçib tox yaşa
ƏQİB : Turuz Dictionary
güvənc bir varlıq, içində əkib içində becət.
mutluq gülü içində, əkib qurmaq seçimdə. (mutluq içdə doğur)
əğib süvüşdürmək: daydurmaq. caydurmaq.
yüz iligin umursun adam deyə əkdirsin, on iligin umursun ağac yalım tikirsin, bir iligin umursun buğda əkib biçirsin. (əkdirsin: əkidirsin. becərirsin. tərbiyət edirsin)
ƏQİB : Turuz Dictionary
-atıb gedincə, əkib ged
ƏQİB : Turuz Dictionary
-əkib ur, əkləb gör. (ur: vur. oraqla. dər). (əkib dər, əkləb gör). (əkləb: tərbiyət ver)
ƏQİB : Turuz Dictionary
əğib. əğri. yatıq. müvərrəb. oblik.
düz biçi əğib biçi: dikə hərf yatıq hərf
ƏQİB : Turuz Dictionary
əğib. (aşağıya əğimli).
yoxsul. kasıb. əli dar. əli alçaq. fəqir. möhtac. müstəmənd.
sadə. yoxsulyana.
sürqal geyim çirkin içlər gizlədər, əğib geyim gözəl içlər bəzərmiş. (sürqal: durqal. bəzək düzəkli. tutarlı. tamtaraqlı)
dərviş.
əğib geyim tutar tapar geyəndən.¶-əğib geyim qazanmamış göz nazın. (dəğərsiz geyim göz iltifatın çəkməmiş).¶-əğib olma man deyil, əğib qalma man gəlir. (əğib: yoxsul).¶-əğib kişi.
əğib ellər:
əğib kitab: içi dərin qapsamlı olmayan.
əğib görkəm: yoxsul göstəriş.
əğib olma man deyil, əğib qalma man gəlir..
əğibçilik: yoxsulluq.
əğiblərin yardımı.
əğib geyim qazanmamış göz nazın.
əğib görüş sayılmaz.
əğiblər evi: yoxsullar yurdu.
əğiblər sandığı: yoxsullara kömək yeri.¶-əğib geyim tutar tapar geyəndən. (əğib: dərviş).¶-kotbeyinlə birgə ayaq götürmə, çoraq yerdə əkin əkib itirmə
ƏQİB : Turuz Dictionary
əğib. eyb. üzük. itiş. baluq. qırıc. çapa. çapınc. çapıc. çapış. çarpınc. çarpıc. çarpış. çıpıt. çıpıl. toxanc. toxac. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. kəsov. kəsiv. kəsr. qısov. qısar. kosov. kosav. kəsik. əsgik. günah. kir. kitmir. kiv. qır. man. geyir. qayır. qıra. qısrıt. qıtsır. qıras. qıraş. qıranc. kərz. kor. çor. koruç. kormaz. qusur. nuqsan. nəqs. zərər. ziyan
ƏQİB : Turuz Dictionary
-əkin əkib adın yazar tikan dağına. (çevrədən iyi dəğərlənməmiş iyi işçi).
əğib, kifir söz: suyuğ gəp. (suyuğ: pis. pozuq. iğrən)
ƏQİB : Turuz Dictionary
əğib. əğrə. qayıq. yanaki. yanpörtü. səpəki. çəpəki. bir yanlı. kəc.
əkib dözən, bitirər işin, dözməyi əkən, itirər işi. (dözməyi əkən: çox səbr edən). (qıssa ömür, alqamaz dözüm). (alqamaz
xoş qarşılamaz).
əkib döz, əkməyə yox.
atıb gördü, əkib biçdi.
əkib bitir, suvar ösüt. (bitir: gögərt). (ösüt: böyüt).
yol üstündə nə bulduğun gözləmə, keçən günlər nə əkdiyin izləmə, bu gün əkib, bu gün biçib tox yaşa
ƏQİB : Turuz Dictionary
güvənc bir varlıq, içində əkib içində becət.
mutluq gülü içində, əkib qurmaq seçimdə. (mutluq içdə doğur)
əğib süvüşdürmək: daydurmaq. caydurmaq.
yüz iligin umursun adam deyə əkdirsin, on iligin umursun ağac yalım tikirsin, bir iligin umursun buğda əkib biçirsin. (əkdirsin: əkidirsin. becərirsin. tərbiyət edirsin)
ƏQİB : Turuz Dictionary
-atıb gedincə, əkib ged
ƏQİB : Turuz Dictionary
-əkib ur, əkləb gör. (ur: vur. oraqla. dər). (əkib dər, əkləb gör). (əkləb: tərbiyət ver)
ƏQİB : Turuz Dictionary
əğib. əğri. yatıq. müvərrəb. oblik.
düz biçi əğib biçi: dikə hərf yatıq hərf
ƏQİB : Turuz Dictionary
əğib. (aşağıya əğimli).
yoxsul. kasıb. əli dar. əli alçaq. fəqir. möhtac. müstəmənd.
sadə. yoxsulyana.
sürqal geyim çirkin içlər gizlədər, əğib geyim gözəl içlər bəzərmiş. (sürqal: durqal. bəzək düzəkli. tutarlı. tamtaraqlı)
dərviş.
əğib geyim tutar tapar geyəndən.¶-əğib geyim qazanmamış göz nazın. (dəğərsiz geyim göz iltifatın çəkməmiş).¶-əğib olma man deyil, əğib qalma man gəlir. (əğib: yoxsul).¶-əğib kişi.
əğib ellər:
əğib kitab: içi dərin qapsamlı olmayan.
əğib görkəm: yoxsul göstəriş.
əğib olma man deyil, əğib qalma man gəlir..
əğibçilik: yoxsulluq.
əğiblərin yardımı.
əğib geyim qazanmamış göz nazın.
əğib görüş sayılmaz.
əğiblər evi: yoxsullar yurdu.
əğiblər sandığı: yoxsullara kömək yeri.¶-əğib geyim tutar tapar geyəndən. (əğib: dərviş).¶-kotbeyinlə birgə ayaq götürmə, çoraq yerdə əkin əkib itirmə
ƏQİB : Turuz Dictionary
əğib. eyb. üzük. itiş. baluq. qırıc. çapa. çapınc. çapıc. çapış. çarpınc. çarpıc. çarpış. çıpıt. çıpıl. toxanc. toxac. toxaş. toxuş. toxuc. toxunc. toxnuş. toxnuc. kəsov. kəsiv. kəsr. qısov. qısar. kosov. kosav. kəsik. əsgik. günah. kir. kitmir. kiv. qır. man. geyir. qayır. qıra. qısrıt. qıtsır. qıras. qıraş. qıranc. kərz. kor. çor. koruç. kormaz. qusur. nuqsan. nəqs. zərər. ziyan