ƏQRİB
ƏQRİB : Arin Turkish Etimology Dictionary
əğrib.
kələk. yalan. düzən.
pozuq. fasid.
ərib. əğrik. əğik. əğri. qıyqac. qayğıc. qayğac. qeyqac. qeyqıc. kəc. kəj. hər nəyin əğrisinə, büküyünə, sapıqna, yayıqına, yazıqına, yozuquna, münhənisinə, inhiraflısına, münhərifinə deyilir.
əğrik. əğilmiş. yaprığ. qatlanmış. yığıq. bir bir üsdünə yığılmış.- əğrib çevirmək: dolab çevirmək: zirəkliklə böyük qazanc əldə edmək.
əğrib dolab: dələduz. pezəvəng. şarlatan. qaldaban. çaldaban. yalançı. qandağ. qandağçı. qandırıtçı. qanqırıtçı. düzənçi. düznəçi. fırıldaq. fırıldaqçı.
əğrib dolablıq: dolabçılıq: aldatıcılıq. kələklik. kələkçilik. qalayçılıq. qırıqlıq. kəllaşlıq. kəlləşlik. qallaşlıq. çallaşlıq. çalqaşlıq. çaqqallıq. bir nərsənin üzüstü, gizli qalmasın sağlamaqlıq. quytuçuluq. qutuçuluq. dönüklük. hoqqaçılıq. toqqaçılıq. toxuçuluq. sözün tutmamazlıq. dələduzluq. yalançılıq. fırıldaqlıq. fırıldaqçılıq
ƏQRİB : Arin Turkish Etimology Dictionary
əğrib. əğrilmiş, bükülmüş nərsə, parça, tor, ağ. özəlliklə balığ toru
ƏQRİB : Turuz Dictionary
-əğrib zəmin: aşağ
ƏQRİB : Turuz Dictionary
-əğrib zəmin: aşağ