ƏSLƏTİ

ƏSLƏTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əslək. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

ƏSLƏTİ : Turuz Dictionary

əslək.
rivayət.
dalqıt. dalıt. sanlıt. sanğıt. təbliğ

ƏSLƏTİ : Turuz Dictionary

əslək.
rivayət.
dalqıt. dalıt. sanlıt. sanğıt. təbliğ