QAQALA

QAQALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik, yuvarlaq, qalınca çörək, kükə, əkmək.
külüçə. külçə.
yüngül yağan dolu

QAQALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qağala.
bazlama. qalın əkmək. ortası oyuq qalın əkmək.
qalaz. dolu.
tez ged, qaqalıya düşmə.
bəla qaqalası vursun.
tam iyilikrəim, qaqalası dəğdi başıma.
bax > qlalqa. balaca saxsı qab.
bir qağala duz, iki qağala kərə, bir qağala bal gətir. bax > qaqalamaq.
( < kav). kiçik səbəd.
bir kağala çağala

QAQALA : Az Turkish Farsi

ا.بدن پوست خشکیده و به استخوان تابیده. به صورت قاقاله وارد زبان فارسی شده است