XURAMAN

XURAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalış. çapış. çağış. əğilib büzülüb, qırcın hırcın, nazlın salınan, sallanan, yeriyən

XURAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıraman. qıran qıran. salın salın. sallana sallana. salınaraq. sallanaraq. sallana sallana

XURAMAN : Turuz Farsca - Türkce

salnıq

XURAMAN : Turuz Farsca - Türkce

sarğıta sarğıta sarğa sarğa

XURAMAN : Azerbaijani Explanatory Dictionary

sif. [fars.] klas. Nazla, eda ile yeriyen, nazlana-nazlana, sallana-sallana ye-riyen. Sərvi-azad qədinlə mənə yeksan görü-nür; Nəyə sərgəştə olan baxsa xuraman gö-rünür. Füzuli. Dilqəməm, qarşıma çıxdı xura-man; Bir şəbi-yeldadə bir mahi-taban. Aşrq Dilqem. □ Xuraman olmaq
naz ve eda ile, nazlr-nazlr, sallana-sallana yerimek. Ey şaxi-gül, ol qaməti-mövzun həvəsindən; çox sərv bu gülşəndə xuraman olacaqdır. Qövsi.
Sərvi-xuraman şeklinde
klassik şeirde gözelin epitetlerinden biri. Lütf edib-sən, məgər ey bad! Bu gündən böylə; Verəsən bir xəbər ol sərvi-xuramanımdan. Füzuli. Boyu yaraşıqlı, sərvi-xuraman; Əndamıdır ağ gül, sinəsi meydan. M.P.Vaqif.
xuraman-xuraman zərf Nazla, eda ile, sallana-sallana, nazlana-nazlana. Pəri Sol-tan xuraman-xuraman gəlib, özünü zindanın qapısına yetirdi. (Nağrl). Səs-səsə verəydi həzarə, bülbül; Düşəydi payinə bənövşə, sün-bül; Xuraman-xuraman əlində də gül; Gəzəy-din hər tərəf bağı, görəydim. Q.Zakir. Səhər vaxtı, yarəb! Nə gördüm ki, canan; Gəlir şadü xəndan, xuraman-xuraman. H.Cavid.