ƏQİNCƏK

ƏQİNCƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğincək.
əğcək. ərnəc. ərnək. rişqand. irişgən. ərişgən. alalıq. alaylıq. oynağı. örnəyi. dolaşlıq. yansılıq. ələsalma. ələsarma. məsqərə. təməsxür.
ərincək. əringən. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. açıla. üşəngən. qalız. kaviz. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. yavaş. kavaş. qanı ağır. əli ağır. qaltaban. çaldaban. təmbəl. pıstıq. fıstıq. süzgün. əzincək. çürük. kövrük. soluq. qaba, iti olmayan. əsgik. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. damarsız. bitgik. bitgək. engik. alçaq. işdən gücdən, dayancdan, dirəncdən, muqavimətdən düşük, düşmüş.
kiçik dənəli olan əkincək: qaraca. qaraburcu. qaraburuc