صبير
صبير : تورکجه فارسجا - قشقایی
: (ع)
صبر، حوصله.
عطسه كردن؛ به اعتقاد قدما اگر در هنگام شروع كار يا مسافرت از بين جمع كسي عطسه كند، بايستي صبر كرد و در انجام آن كار تأخير نمود. صبير گلمك (sәbir gәlmәk)
صبر آمدن، عطسه كردن. (اگر يك بار صداي عطسه شنيده شود، بايستي در انجام كار صبر كرد و اگر دو بار شنيده شد، گويند كه «جخت» آمده و در انجام كار بايد تعجيل كرد.)