Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

QANITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qandırmaq.
qamandırmaq. inandırmaq. qane; edmək. qısqıtmaq. yanıtmaq. yanğıtmaq. razı edmək.
əğmək. toxdatmaq. qane;, razı edmək.
qane; edmək. qısqıtmaq. yanıtmaq. yanğıtmaq. razı edmək.
qınqıtmaq. qırqıtmaq. ölütmək. böyük suç törətmək. cinayət, qətl törətmək

QANITSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəqimsiz. dəlilsiz. patavasız. tutqucsuz. dəlilsiz

QANITSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanıqsız.
kəsinsiz. duraqsız. duruqsuz. oransız. oranşsız. qərarsız.
illətsiz. hüccətsiz. səbəbsiz. dəlilsiz

QANIVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

naxış.
qanıva tikmək: naxış işləmək.
qanıva oyuvu: naxış desəni

QANIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanzı. qınzı. qınız. dənə.
həbbə.
iki qınzı qoz.
çərəz. acil.
ləpə. qoz, badam kimi yemişlərin ləpələri, içi

QANIZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qadın

QANIZLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanzılıq. qınzılıq. qınızlıq. dənəlik. qozqıran. badam, fındıq qıran

QANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{qanğ. kank}.
bax > qan.
qan. ata. kan. soy.
ata. baba.
təkərlək.
girdə. tabla.
suçluların boyunlarına vurulan qalın tumruq.
çanğ. qanğı. çanğı. qanqal. çanqal. həlqə. dəmir həlqə > qanğı > qağnı (: təyər). təyərli, çaxlı daşqa

QANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanğ. qaq. gah.
ganğdan. qağdan. gahdan. qanğda. bə;zən. arasıra.
bir çağ boşluğu, aralığı.
gahdan: hərdən. qaqda. qanğda qanda. haçansa. qaçansa. kimi çağ. kimi vaxt. bə;zən.
gahdan: çağdan
. gah gah: çağ çağ.
gahı bu gahı o: çağın bu çağın o.
gah. bir.
gah nala, gah mıxa vurma: bir nala, bir mıxa vurma.
kah (fars) ( < kav. kov). boş

QANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanğ. qazın çıxardığı səs.
qanğ edmək: qaz səsi vermək

QANQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < kan: açıq. açan).
çörək açan. yuxa yayan. axlov.
çörək yapılmayan yerdə, qanqa bulunmaz.
qanqalı ev uğurlu (bərəkətli) olur.
# ( < qın). kələf.
bir yumaqda oniki onbeş qanqa olur.
qança. qanqa. kərdi.
qançalayıb tarımaq: kərdi qurub əkmək.
taxda. düzgün yontulmuş taxda parçası.
evlək.
yemək sofrası. təpsi.
qanqa buz: taxtabux.
qanqa baqa: qaplumbağa.
qanqa tübçü: pisboğaz. acgöz. obur

QANQAÇMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanqıçmaq. qansıtmaq. qançıtmaq. qafası bulanmaq. başı pozulmaq. qorxmaq. qorxunmaq. quşqulanmaq. quşqunmaq. üşünmək. çəkinmək. qaçınmaq. saxlanmaq. saxınmaq. sakınmaq. şübhələnmək

QANQAÇMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanqıçmaq. qansıtmaq. qançıtmaq. yansıtmaq. yançıtmaq. qorxmaq. qorxunmaq. quşqulanmaq. quşqunmaq. üşünmək. çəkinmək. qaçınmaq. saxlanmaq. saxınmaq. sakınmaq. şübhələnmək

QANQAH : Arin Turkish Etimology Dictionary

xanqah. ( < qon). qonçək. qonçaq

QANQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanaq.
qana. qabcıq. hər çeşit qonaq. qonulan, qoyulan yer. cəvizin yaşıl qabığı, qarğıdalının bükülən qabığı kimi.
qanıqlı. qanqlı. sulanmış. susun. suvsun. doymuş

QANQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çöngəl. aşama. atlama. aşma. evrən. çevrən. dönəməc. mərhələ

QANQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalağan.
büklüm. büküm. bükük. buruq. əğri. boğum. həlqə. iki qanqal sosis. bağırsaq qanqalı.
kələf. kələp. çilə. yumağ. bükülmüş.
yün qanqalı: yün çiləsi.
iplik qanqalı: çilə. qanqal kimi: qandız.
qanal. ğanqıraq. çanqal. caynaq. qullab ( < qap. qaplaq. qapbaq).
lülə. burç ( > piç)\ > zanqıl > zanqır > zəncir (?).
cəviz. qoz.
> ( q < > c ). cəncal. hayküy.
böyrək. böbrək.
dəvə tikəni.
yaşlı (heyvan).
bu camış çox qanqaldı.
qabdırma. paltarda bulunan çəngəl. qopça.
yoğun ip. ərkən. risman

QANQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınqal. qanğıl. qanğal. qonqal. çöngəl. büklüm. burqu.
çanqal. kəngəl. çəngəl. ingəl. əngəl. engəl. yengəl. qaramıq. qaramuq. qarşıl. qarışıl.
çanqal. kəngəl. çəngəl. dallı budaqlı.
qazıq. təkər. təkərlək. çəmbər. çənbər. həlqə. dayrə.
sucuq, ip, saç qanqalı.
nərsənin çevrəsinə çəmbərlənən el, toplum, əncümən, cəmaat.
tonqal qanqalı: od dövrəsinə yığılan el.
qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. çətin. burşuq. çaparız. düşüş. düşmə. mane;. axsama. axsaqlıq. işgil. müşgül. güclük. gərək. girək. işgil. müşgül. çətinlik. çıxılmazlıq. güc. qaldırı. zor.
qayğal. əğri.
kavqal. içi boşalmış nərsə.
kavqal. pambığı boşalmış qoza.
yükün. yük. zəhmət.
müzahim. müzahimət.
qantın quntun. qayta quyta: qanqal. əğri büğrü: əğri büğri: dolamac. dolanı. qıvrıc. dolambac. dönə dönə, dolana dolana bükülüb, qıvrılıb gedən nərsə. əciş bücüş. çarpıq. qıyşıq mıyşıq. əğrəm buğram. qıyşıq. qınqır. yanaki. doğru olmayan. yay verib duran. qovqı. kovqı. kəc. devçev. devəc < devir çevir. ziqzaq. dolamac. dolanı. qıvrıc. dolambac. dönə dönə, dolana dolana bükülüb, qıvrılıb gedən nərsə. əciş bücüş. çarpıq. qıyşıq mıyşıq. əğrəm buğram. qıyşıq. qınqır. yanaki. doğru olmayan. yay verib duran. qovqı. kovqı. kəc. yamrı yumru. kəc məc. kələ kötür.
kələ kötür yollar.
qanqal göz: yekə, çıxıq göz.
pırtlaşıq. kilkə.
qanğal saçlı.
həlqə. alqa. biləkcə. biləzik. kələp. kələf. çilə. çiğlə.
kanğal. kağal. kanal. kaval. qaval. (< kav. kov). yol. yöntəm. qarım. məcra.
qalağan.
qanal.
qanal qanal hörülmüş saçı.
qanal qanal qıvrılmış ilan.
bəla. bulac. acı. acıq. azıq. azar. acar. acıma. acınma. acırma. azınma. azırma (> azordəgi (fars)). incik. bükəc. boğac.tutac. düşəc. qapız. qapaz. qapsıq. giriftarlıq. güclük. zorluq. çətinlik. çalız. çalaz. qəza. ğəm.
dönəməcli, dolaclı, burşuq nərsə, yol.
həlqə. qurs. çövürdək. çevirdək. çördək. çövdək. çevdək. ( < çövürmək. çevirmək). kələf. çilə. çiğlə. qərqərə. lülə.
büklüm. yuvar. yumar. yumaq. təkərlək. çillə. çilə ( < çiqlə: düğun).
iplik çiləsi.
qanqal iti: çoban iti çeşiti

QANQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonqal. çəngəl. kəngəl. çanqal. çöngəl. yengəl. yengə. engəl. ingəl. əngəl. qarşıl. qarışıl. büklüm. burqu. qaramıq. qaramuq.
yengə mingəsiz yol: yengəl mingəlsiz yol: yol: düz, hamar yol. əngəbəsiz yol

QANQALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kanqala. çanqala. iki omuzun, çiğnin ortası

QANQALATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonqalatmaq. çəmbərlətmək. çöngəllətmək. çöngələtmək. qazıqlatmaq. təkərlətmək. təkərləklətmək. dayrələtmək. büklütmək. həlqələtmək.
qanqallanmış sucuq, ip, saç

QANQALAZLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqnalazlaşmaq. cılızlaşmaq.ətsiz, arığlaşmaq

QANQALIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanqal olmuş. qıvraq. dolanmış sarılmış

QANQALLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükün. yük. zəhmət

QANQALLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanqallaşmaq. qonqallanmaq. qonqallaşmaq. çöngəllənmək. çöngəlləşmək. büklünmək. büklüşmək. burqunmaq. burquşmaq.
qazıqlanmaq. təkərlənmək. təkərləşmək. təkərləklənmək. təkərləkləşmək. çəmbərlənmək. çənbərlənmək. həlqələnmək. dayrələnmək.
qanqallanmış sucuq, ip, saç.
qınqallaşmaq. qınqallanmaq. (bir durum) çəngəlləşmək. çətinləşmək. nərsənin düzəlməyi uzamaq.
(bir durum) çəngəlləşmək. çətinləşmək. nərsənin düzəlməyi uzamaq.
nərsənin çevrəsinə toplanmaq, qurşanmaq, yığılmaq.
tonqal başına qanqallanıb oturmuşlar. od dövrəsinə yığılıb oturmuşlar