Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

QANZIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanmığ. teyxa keçgin. zır kefli. qana dolmuş

QANZILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanızlıq. qınzılıq. qınızlıq. dənəlik. qozqıran. badam, fındıq qıran

QANΙNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

məfhum. mə;na

QANΙT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgə. sənəd

QAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

qab.
ək. söz başına gəlib, anlamın tamamlır. bərkitən. gücləndirən ön ək: lap. tam. qam qaporta: tamorta.
qapyarısın aldım: tam yarısın.
qapqara: qorxu. üşük. bax > qarqara.
qapqarşı tamqarşı.
dosyә. puşə < bürkə. qaptama. qapsla. papka. qovluq. üz. dış. örtü. duvar: qabqιrğa.
qap ! xəfə ! ğapıl !.
örən. bətər. qatı.
yataq. tuxumluğda olan döl yatağı.
qablığ oğul: döl yatağıynan doğulan uşaq, ki qutlu sayılır.
qab qaça: qaqaça: qab qacaq.
qab qab edmək: bölüşmək. qapışmaq. qapuşmaq.
qab kənətləmək: aşlamaq.
qaba qoymaq: qaçalamaq.
kəsürgə. kəsrük. dağarcıq. xalta. xaral.
dərin qab: qoncaq. küpə.
qapı sürgüsü: qurçoq. kilit.
qapu qapaca: qapama. büsün. bütün. təkmil. bir qapı içində olanın həpsi. bütün takımı ilə. tüm hey;əti ilə.
məktəb qapaması: məktəbin tam ekibilə sıralanma, bunun alayı, numayişi

QAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

qab.
nərsə içinə alabiləcək, tutabiləcək, içi kovuq, kovuf, oyuq nərsə.
qapaq. cild. cilid.
qılıf. qın. çanta. səbət. sandıq.
nərsənin üstünə geyilən, taxılan, salınan, sərilən, qapacaq, örtük.
tam. bütün. büsbütün.
qaput. (< qapmaq). sap. ovsar. dəsdə. dəsgirə.
qabqacaq.
içindəkin qoruyan nərsə. yaşlıq. yaştıq. sandıq. qutu.
qabına sığmama: könlü içinə sığmamaq: içi dəriyə sığmamaq: dözümsüzlük edmək. coşqunluqdan, coşuqluqdan, həyəcandan yerində duramamaq.
qab taslamaq: qaplanacaq nərsə üçün uyqun qab biçmək, onarmaq, hazırlamaq.
döğdün qapını, gözlə, elçi getdin sözlə. (sözlə: danış).
döğmədən, açılmır qapı, dadlı sevən, deməsin acı.
döğülən qapı, içərdən açılır

QAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıq. kopi. meymun.
qapı arxasında olan yer: dəhliz < dalğız. dalan.
qapı aralığı: kavşıq. qağışıq. qağşıq

QAPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kafa. daş yapılı duvarlarda, daşların arasın doldurmaq üçün işlənən kiçik daşlar. baloz. bölüz. çanğıl.
sarıq. tülbend. əmmamə.
pusqu. ovçuların, içinə girib, pusu qurduqları ağaclıq yer.
arzıman, ən iri, qaba aşıq. zıpzıp.
gizli. örtü. örtük. qapanca. sirr.
xətm. tam. təmmət.
bitiş. son. toxdam. toxdaş.
qapan. tuta. tuqa. başçı.
peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapal. qapan. qapam. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. örtü. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. sarqı. köynək. gömlək.
qaba. əsir.
qama. çapa. bağdam. bağlam. bölük. bölük. bölüm pay. tikə.düşü. düş. düşər. qətə. qırat. qismət. qism. səhm. nəsib. parti. cüz;. hissə.
qama. çapa. top lüləsinin arxasın qapıyan tikə.
qapalı. xəfə. xəfək.
donuq. tutuq. boğunaq. boğnaq. bərk. kəsər. kəsici. qatı. sərt.
qapı. bölüm. yaşın. pərdə.
qapo. qapu. qama. qamo. qamu. böyük

QAPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaba.
qırcı, qırıcı, sərt, tərs kişi. aluq.
uca, yüksək, uzun, boylu olan nərsə.
qapa yüklü ox: yekə yələkli ox.
mahasirə. qurşa.
> qəba; < ( qapıyan).
barınağ. pənahqah. kəbən.
qapa!: xəfə!. tıqa!

QAPABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapanbaş. qapatuq. qapanca. qapaduyuq. qapantuq. yalnız başına yeriyən, ilərləyən. kəllə şəqq. inad

QAPAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəbən. kəbəc. kabin (< qap). qopa. kupə. kiçik oda. kiçik bölmə.
tilfun gəpəc: tilfun qoltuğu: tilfun kiyusku.
aşlıq gəpəc: aşpazxana. aşxana. aşqonaq.
dənək kəbən: pırob kəbən: geyimi pıroblamaq, dənəmək üçün ayrılan kiçik oda.
qapat. qapam. bütün. həp. tamam.
ölkənin qapatı ayağa qalxdı.
bu toplumun qapacı: bu yığının hamısı.
qapat işçilər birləşin.
qapqac. qavrac. qavac. toxunac. toxac. toqqac. avlama, tutma, yaxalama ayqıtları. yaxalac. avqar. tutmac. tutac. alac. almac. bulğac. bulac. saxlac. saxac. qasqac. qaslac. qasac. qısqac. qısac. çalqac. çalac

QAPAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çuvqa. qılavuz. başbuğ. qulabuğ

QAPAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabac. çatı. səqf

QAPACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsənin üstünə geyilən, taxılan, salınan, sərilən, qapacaq, örtük: qap. qab

QAPACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapatı. qapamı. həpsi. tamamı. tümü. tümləsi. bütünü.
sıxıcı. xəfəqan

QAPACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkək kişinin ərkəkliyinin başın örtən dəri, qapacıq:qapıq.
qapıq toyu: sünnət toyu. xətnə toyu. sünnət mərasimi.
iğnə ilə işləyəndə barmaq ucuna (üstünə, üzünə) taxılan qapacıq: üsgük ( < üst + güc)

QAPACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dərbəçə. dalbaça. dalbaçıq. ürək girşiyi, dalğuci, dəhlizi.
qapaqcıq. kiçik qapaq

QAPACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ğişa. köynək. zar. hər nərsənin incə örtüyü, dərisi.
ürək, bağır (ciyər), beyin köynəyi

QAPAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qap). çöməç. çömçə. çümiç. kəpçə. çəmçə. kəpəç

QAPAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqaç. bastırma

QAPAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

örçi. hörüçü. rufuçu. yamçı. yamaçı

QAPAÇLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapaçlıq. yapaqanlıq. qapaqanlıq. qapamanlıq. qaramanlıq. qəhrəmanlıq. yiğitlik. iğitlik. yiğitgənlik. iğitgənlik. yürüktülüq. ürəklilik. qarmanlıq. qaramanlıq. qəhrəmanlıq. batırlıq. atılqanlıq. güstaxlıq. dəlilik. ataqanlıq. qeyrətlilik. şüca;lıq. cəsurluluq. cəsarətlilik

QAPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapat. qadaq. qadağ. qadat. qamaq. qamat. qaqat. tıxıq. tıxıt. tutuq. tutut. yasaq. qadağa.
çatı yapmada işlənən enli, boylu dirəklər.
topluluq.
uzun saplı kasa. malağa.
yelkən, nərsənin ipin gərib, açıb, yığmaq üçün işlənən arac. qərqərə.
qabaq. dombalan. göbələk.
qapırqa. qatırqa. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. örtuk. örtgü.
qılıf. qilaf. qablıq. qın.
peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapa. qapal. qapan. qapam. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. örtü. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. sarqı. köynək. gömlək. dəri. cild. paket. dolağ. piçət. bağ. örtü. örtük. qapanca. kabuk. yuva.
diz qapağından aşağısı daralan şalvar: çaxşır.
diz qapağı gəmiyi: diz ağırşağı.
göz qapağı: qapaq. qaban. qapan.- göz qapağı: qapmıq. qalmıq.
şişik qalmbıqlı kişi.
göz qapaqları yavaşca qapanmaya başlamaq: gözlər axmaq. gözləri süzülmək.
diz qapağına dək geniş, altı dar, dar paçalı, baldırlı, qatlı qırmalı qıvrımlı, buruşlu şalvar: sığba sıpqa. potur.- göz qapağı qıyısında çıxan cuş: itdirsəyi. arpacıq.
örtüyü, qapağı endirmək: bağlamaq. qapatmaq.
saqsı qapaq: sufal dam.
saxsı qapaq çatıların üstünə çıxılmağ üçün qoyulan ayaqlıq yer: qarıqlıq. qarqlıq.
qabaq. qavaq. ağac

QAPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabaq.
münhəni.
inhinalı.
ortadan biçilən, kəsilən ağacın, bir yanı yaylı, münhəni olan iki bölüyün hər biri.
ustuvanə.
qapaq daşı: sin, gömüt, qəbir daşı: qapaqlıq. qabaqlıq.
çəkili (şəkilli) dərgilərin qapaq çəkiləri (şəkilləri) üçün poz verən gənc qız: qapaq qızı.- kiçik qapaq: qapaqcıq. qapacıq.- qapağı atmaq:
kötü bir durumdan qurtulmaq üçün bir yerə sığınmaq.
gizin, saxlın, sirrin açıb tökmək.
ifşa; edmək.
qapağın açmamaq:
gizin, saxlın, sirrin açmamaq, gizlətmək.
ifşa; edməmək.
(kitabın, nərsənin) heç üzünə belə baxmamaq.
qapaq biçən: qabçı. qapçı. qapaqçı. qabıqçı. səhaf.- qapaq qızı: çəkili (şəkilli) dərgilərin qapaq çəkiləri (şəkilləri) üçün poz verən gənc qız.- qapaq ulduzu: gündəmdə olub, şəkili qazetələrdən, dərgi qapaqlarında salınan ünlü, tanınmış kimsə.- qapaq yapmağa əlverişli nərsə: qapaqlıq. qabaqlıq.
qapaq yapmağa özgü, məxsus: qapaqlıq. qabaqlıq.- üstü açıq, yaxud qapaq daşsız sin, gömüt, qəbir: qabaqsız. qapaqsız

QAPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapağ. qabaq. ( < qaplayan: saran. örtən. quşatan. qurşan).
tutsaq. tussaq. türmə. tutkın. qapu. həpis. qapış.
balaca qapı.
gəmi.
qovzax.
( < kov). oyuq. qazıntı. çuxur. dərin dərə. küpək. örtük.
qılıf. dış.
hər çeşit qabın, açıq yerin üstün qapıyan örtük. örtük. tusi. tuqsi. kəpəng.
qapağın aç.
su yolun üstünə qapaq örtmək.
göz qapağı.
üst qapaq, alt qapaq.
diz qapağı.
sirr. rəmz.
qapağın aç: sırrın aç.
qapaqlı iş: sırlı iş.
qab. cilid.
kitab qabı.
hər yanında iki sıra topu olan, əsfi döğüş gəmisi.
qapaq suəri.
himayət.
qapaqsız ölkə: hamisiz yurd.
gizli. xəfiyyə.
çabqıc. yapaq. dağ yamacı. qablavuş.
qabax. yaş ikən yeyilir, qurusundan qab qacaq, kova, çanaq düzəlir.
qabaqlıq: qabaq tarlası. qabaq bitən yer.
qabqaq. qabıq. qapqa.
göz qapağı.
qız qızlığı. bəkarət. pərdə.
qız qapağın sıymış.
qız qapaqlamaq: qızın qapağına uğraşıb götürmək.
qapqa. böyük qapı. qala, şəhər qapısı. dərvaza.
təpsə. dəbsə. təpsi. qazanın başın basdırmağa, təpməyə örtük.
quyruq qapağı: bir para heyvanların tüksüz, çılpaq quyruq yeri.- qapaq atmaq {:
qaçıb sığınmaq.
tələsik qaçıb qurtulmaq}.
qapaq vurmaq: gizləmək. saxlamaq. ört bas edmək.
qazan yuvarlanıb, qapağın bulmuş: govduş yuvarlanıb, duvağın tapıb: iki arxadaş, iki qarı birbirinə uyğun.
qazanda pişirib, qapağında yemək: yoxsulca yaşama qanıqmaq