Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

QAPALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabala. qapal. qabal.
topdan. qallanqop. götürü. hamısı birdən, bir yerdə.ümdə.
bağlı. örtülü.
kəsmə. peymankarlıq. muqatiə.- qabal almaq: topdan almaq.- qapal bazarı: dartmadan, göz ölçüsü ilə biçilən dəğər

QAPALAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaplac. yaplac. yapalac
mərasim.
təşrifat

QAPALAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabalaçı. qapalçı. qabalçı. götürücü. topdançı. ümdəçi

QAPALAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabalaçılıq. qapalçılıq. qabalçılıq. götürücülük. topdançılıq. ümdəçilik. topdan alverçilik

QAPALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapalağ. qapsağ. çubuğ, qarğı, qamışdan yapılmış qapı.
qaplaq. qopalaq. qopalqa. qoplaq. qopdaq. qopur. qopunaq. qoppanaq. qapsalaq. qopsalaq. şişən. şişək. qurra. qurralı. qururlu. öğünən. öğüngən. övünən. övüngən. qaqrıq. kibirli. xod pəsənd. quruqan. qanquru. məğrur.
yapalaq. iri bayquş

QAPALALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabalalıq. qapalıq. qabalıq. götürülük. topdanlıq. ümdəlik

QAPALAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaparam.
sınırlılıq. əsəbilik. sınır, əsəb kəsəli.
üzüntüyə tutulma.
dəlilik.
ruhi, zehni, pisik xəsdəlik

QAPALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qalafalamaq. kavalaf qoymaq. başayaqlamaq. yox edmək.
qapaqlamaq. qapamaq. örtmək

QAPALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamalamaq. çapalamaq. (yarışda) altdamaq. yenmək. yendirmək. sındırmaq. üstələmək. qələbə çalmaq.
qaplamaq. qapalmaq. qapmaq. çalmaq. aşırmaq

QAPALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapalmaq. qaplanmaq. qopanmaq. qopalmaq. qopalanmaq. qopunmaq. qopparanmaq. qapsalanmaq. qopsalanmaq. şişmək. şişinmək. qurralanmaq. qururlanmaq. öğünmək. övünmək

QAPALAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yamama. onarma. tə;mir.
yeni çərilərin bir börk çeşiti

QAPALAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalafat. ( <
qal.
qap).
bir süzək, cırıq, dəlik yeri qapatmaq, bütünləmək üçün qara saqqız, bətunə, çiriş kimi nərsələr. yamayan. gəminin döşəməsinin tikə təxdələrinin ortasın qapamaq, doldurmaq işi.
tə;mir. onarı. onarım.
bir çeşit qavuq, kəpəng, üstlük.
qalış. qalıp. görünüş. görkəm. biçim. qiyafə. qılıq. geyim
ululuq. böyüklük. heybət. ucalıq. çalım.
kopmuş. köpmüş. köflü. kefli. içi boş, başı dolu adam.
qabarmışt şişik olub, ağırlığı az yük. yüngül yekə

QAPALATÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

onarçı. təmirçi.
(pislikləri, kəsirləri) qapayan. örtən. gizlədən

QAPALÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabalçı. qapalaçı. qabalaçı. götürücü. topdançı. ümdəçi

QAPALÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabalçılıq. qapalaçılıq. qabalaçılıq. götürücülük. topdançılıq. ümdəçilik. topdan alverçilik

QAPALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dışa əğimli, meyilli olmayan.
qapaqlı. gizli. saxlı.
başı örtülü, çadralı qız, qadın.
açıq, bəlli olmayan. bəlirsiz. ikili. qatlı. gəbəli. bulanıq. bulanlı. mübhəm.
keçilməz, çıxılmaz durum.
qapanıq. qapanaqlı. açılmamış. örtülü. məstur.
bikr.
bulutlu. qaranlıq.
sipərli. savurlu. savırlı. qorunaqlı. sayavanlı.
işlək, fəal olmayan.
dolaşlı. mübhəm. pırtlaşıq. quşqulu. işgilli.
dolaşlı, anlaşılmaz söz: qıcırtılı söz.
ilikli. bağlı. düğməli.
qamız < qapız. çətin. gücünlü. zorunlu. anlaşılmaz. bəlirsiz. mübhəm.
qapıqlı. qamıqlı. toxalı. sıxıntılı.
qaravıl. qaravul.
orası çox qaravul bir yerdir.
günəşsiz.
çulqalı (< çuq). bağşıtın. bağışın. məhrəmanə.
bir qapalı yerə ışıq alma üçün yapılan deşik, yencərə, yırcıra, pəncərə, yarıq, yırıq, cırıq, gözək: ışıqlıq. ışıqbaca.- bir neçə tükan, otaqdan oluşan, qapalı kiçik kərvansaray. kiçik saray. timçə. tıxmac (< tıxmaq). dalan.
hərkimin qazanı qapalı qaynar: heçkimin içindəki, gərəkdiyi kimi bəlirməz.
iri qapalı, içi kavalı: iri yapılı, qara qafalı. yekə kündəli, içi kövrəli. yapısı iri, kof, boş içli. üzdən tox, içdən pox. gözü qara (böyük), küflü qafa. kavalan. kalağan. çalağan. çağalan. qaqalan. qaqadan. qabalan. qabavan. qabadan.
qapalı söz söyləmək, toxundurmaq: qamış atmaq. qamış qoymaq.- qapalı, bağlı otaq: qamoda. qapoda.- qapalı, çıxılmaz bir yerdən, durumdan çalınan, açılan yol: çalım. çaluq. çalıq.
bataqlığı qurutmaq üçü çalım vuruldu.
düşdük elə bir çalıya, çıxılmağa yox güman çalım.- qazanı qapalı qaynamaq: içi bilinməmək.
üstü qapalı söz, davranış: imgə. dolay. dolayı. qıraq. yankı. kinayə.
üstü, üzü qapalı, örtülü hər nə: qapın. qapun.- qapalı dəniz.
açıq gün. bağlı, qapalı olmayan gün: iş günü.
qapalı dəniz: iç dəniz.
qapalı hicə: son biçiyi, hərfi səsdəş (< səsdış), ünsüz, səssiz olan hicə
(al. ik. bit. ).
qapalı qutu: içini artıq dışarı vurmayan kimsə. sır saxlayıb, netəliyi, kimliyi bəsbəlli olmayan.
qapalı bölgə: dışarla bağlantısı olmayan yer.
qapalı devrə: (iliktirik) qapalı sistim.
qapalı duruşma: gənəl elə açıq olmayıb, qapalı yarqıc.
qapalı gişə: tüm bilitləri satılmış olan.
qapalı oturum: gizli yığva

QAPALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapanmış. bağlı. keçilməz. işləməz. yubat. məəttəl. məsdud.
qapalı göz.
qapalı qapı.
qapalı yol.
qapalı çarşı.
örtülü. örtünmüş. məstur.
qapalı qadın.
qapalı üz.
bulanıq. bulutlu. bürküt. bürklü.
qapalı hava.
qapalı göy.
açıqdan göstərilməyən. müğəlləq. mərmuz. mübhəm.
orasını qapalı keçdi.
bu tümlə (cümlə) çox qapalı.
qapalı söz.
qapalı bazar, dosluğu pozar.
qaplanğan. qapaqlı. yapıq. örtülü. qabal. örpən. gizli.
bulanıq. alasarmıq. bəlirsiz. qarmaşıq. mübhəm.
zindan. məhbəs.
sisli. tuyuq ( t < > y ) tutuq. puslu. canı sıxılmış.
bıtıq. çabıq. yapıq. örtülü. etiq. edik.
örtüş. gizli. qapulan. sıxışan. tuyuq. ( y < > t ) tutuq. bağlı. yapıqlı. yaprıq. yapıqlıq. qapanmış.
qapalı işlər: örtüş işlər
qapalı sözlər: örtüş sözlər.
tikrə. tirə. bağlı. tim. tum. yapsam. yapsım.
qapalı araba: qaruça. qoçi. məhmil.- başı qapalı: qapalı baş: {
gizli. məhrəmanə. məktum.
çıxmaz. bünbəst.
mürtəce;. uzaq görüşü olmayan}.
gözü qapalı: {
sınaqsız. təcrübəsiz. alışmamış. əcəmi.
mə;sum}.
qapanıq. tıxanıq. tıkalı. tıxanmış. işləməz. məsdud.
saxlaq. gizli. məxfi. ğeyri ələni.
kədər. kətər. kətir. kitər ( < kitmək: qapamaq). tutuq. bulanıq. kitli. kilitli. bağlı. kor. küt. kəsik. yumuq. qapma. bürümə. başdan sovma. önəm verməksizin.- tıxanıq yol.
yarı qapalı: aralıq.
qapıyı aralıq ed: kipləmə, ört.
tıxanıq iş.
tıxanıq borı.
tıxanıq ağız.
qapalı qapılı çarşıda olan tükan: hücrə. hicrə. dilab. dolab.
qızıl bazarında (bəcistanda) bir dolabı var

QAPALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlı. örtülü. məhrəmanə

QAPALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapa. xəfə. xəfək.
donuq. tutuq. boğunaq. boğnaq. bərk. kəsər. kəsici. qatı. sərt.
tün < tünğ < tüğn. qara. gecə.
yapus (> əbus) yapılı. bağlı. boğnaq. somurtqan. əkşi. asıq. sallaq. aslaq. qaşqabaqlı.
gizli. xəfiyyə.
qapanmış.
susmuş. susuq.
çəknə. dərbəsd.
qaplı. örtülü.
bağlı. dayalı. durmuş. dayanmış.
mərmuz. mızı.
qapalı yerləri havalandırmaq üçün qoyulan yelçək, yel çəkən, somuran: fırıldaq. xəfəkeş.
qafası qapalı: başsız. toy ( < toq. tuq). bilgisiz. dənəysiz. dənəmsiz. bon.
gözü qapalı olaraq: güvənərək. inanaraq.
qapalı olaraq söz çarpmaq: toxundurmaq. işarə edmək.
qapalı yer: dam altı.
qapalı əksiltmə: qapalı munaqisə.
xərmən yerlərində düzələn, üç yanı qapalı, bir yanı açıq yapı: koravana. qaraban. qaravan.
qapalı hava, göy: qaragülməz

QAPALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəmli.
çapalı. toxalı. qussəli.
gəmli. ovsarlı

QAPALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xəfəlik. qaqığanlıq. boğaqlıq. boğqunluq. mükəddərlik.
qabilləyyət

QAPALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabalıq. qapalalıq. qabalalıq. götürülük. topdanlıq. ümdəlik.
kirkimir. qanqox. irinğ. təzək. kiflənik. küflənik. qatmaq. bulaşıq. aladanğ. kəsafət.
qaplıq. sataşıq. taxışıq. tıxışıq. əkişiq. saplantı. obsesyon.
asma (möv. üzüm) çardağı. quyruq soxumunun, qalın olan üst bölümü.
yapıqlıq. yapusluq (> əbus). boğnaqlıq. somurtqan. asığlıq. sallaqlıq. qaşqabaqlıq. turşuluq. turşalıq. əkşilik

QAPALILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kifirçilik. bulam bucarlıq. aladanğlıq. bulaşıqlıq. kəsfətkarlıq

QAPALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qablıq. qablayış. qablaşma. qablanma. qablayım. kapasitə. qavramlıq. qavrayış. qavraranma. qavrama. qursaq. kavsaq. kovsaq. qoncayış. quncayış. qonlayış. ( < qonmaq). anlamlıq. anlama. anlayış. anlanma. alınım. alnama. alnağış. alnayış. alabilik. çıxarlıq. çıxarma. çıxarım. çıxarış. çıxınma. dolalıq. dolmalıq. dolmayış. dolayış. dolanış

QAPALIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapılın. qaplın. qapmın. yapılın. yaplın. yapalın. yapmın. yasılın. yaslın. yasalın. yasmın. bodun. bütülün. bütlün. bütləyin. bütünləyin. bitilin. bitlin. bitləyin. bitmin. hammısı. tammısı. tamısı. tamusu. büsbütün. topdan. kamilən. tamamən. təkmilən