Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
QAPLAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

peçə. paket. qapat. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. örtü. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. sarqı. köynək. gömlək

QAPLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaplaq. kablaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. kavra. kabra. kapra. kafra. kağra. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. köğül. kövül.gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. kobul. kopul. koful. kovul. koğul. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı)

QAPLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qablaq.
kisə. bağıl. örtük. buxca.
açılmış. bəkarəti götürülmüş qız

QAPLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qablaq.
börk çeşitləridən.
sarqı. əmmamə.
yama. yamaq. vəslə. pinə.
əsgiyən baltanın ağzına vurulan dəmir, çəlik parçası.
qalpaq.
qopdaq. qapalaq. qopalaq. qopalqa. qoplaq. qopdaq. qopur. qopunaq. qoppanaq. qapsalaq. qopsalaq. şişən. şişək. qurra. qurralı. qururlu. öğünən. öğüngən. övünən. övüngən. qaqrıq. kibirli. xod pəsənd. quruqan. qanquru. məğrur.
yaplaq. ablaq. alaq. əbləh

QAPLAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qablam. paltar. geyim

QAPLAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

şimul

QAPLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

geydirim. örtü. örtük. qapanca. donatım.
tavan. sakız. saklaz. sakaz. səqf.
örtü. örtük. qapanca. üzük. üzlük.
qablama. baslama. batlama. bazlama. nərsəni nərsənin içinə gömütmək, quylamaq. gömmə. gömələ. örtləmə. təpnəti. təpləti. dəfnəti. quylamıq. qulamıq. dalbanıt.
qapsama. qapsırma. qarantı. qarantı. içərmə. içləmə. içərmə. içinə alma. havi, mütəzəmmin, təzəmmün edmə.
qaplayış. qaplayım. qaplayıt. sığdırma. sığdırış. sığdırım. sığdırıt. içinə alma. möhtəvi, ehtiva edmə.
qaplayış. qaplayım. qaplayıt. sığdırma. sığdırış. sığdırım. sığdırıt. içinə alma. möhtəvi, ehtiva edmə.
qaplama, qondarma, qarışığı olmamaq: dolun. dolu. som. teyxa. tıxıq.
dolu altın

QAPLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qablama.
örtülü. məstur.
altın qaplama saat.
açıq olmayıb, gizli, qapalı olan iş. duzaq. kələk. desisə.
qaplama işlər.
qaplama kağız.
qaplama oyun.
kinayəli.
qaplama söz.
rüşvət.
qaplaması neçədi.
bu ölkədə qaplamasız iş keçməz.
bu iş qaplamalı değil: rüşvətlə bu iş aşmaz.
imumi.
qaplama bahalıq.
xuruş ( < görüş). qara. qaruş. qaraş. üz. üzlük. üzgöz. bəzək. bədzək. duzluq. əkmək qatığı. örtüm. örtük. örtmə. örtmək bürkəş.
dışlama ( > dişləmə). bir nərsənin üstünü örtən incə yoxacıq nazik hər nə.
qızıl qaplama.
biləzik. gümüş qaplamlı.
qoz qaplama təxdə

QAPLAMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaplayan. qaplayıcı

QAPLAMAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıvaçılıq. sulayıçılıq

QAPLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzmək. yerli yerinə yerləşdirmək.
maldı qapla!: heyvanları yerləşdir (bağla, yerli yerinə qoy, yem ver, s. )
anı munu qapla!: şunu bunu yerləşdir.
könül qaplamaq: ürək oxşamaq, almaq.
gəbgmək. gəbərtmək. öldürmək.
yatqan yerində qapladı: yatdığı yerdə haxladı, öldürdü.
qapalmaq. qapalamaq. qapmaq. çalmaq. aşırmaq.
qapamaq. enmək. yenmək. bürümək. örtmək. qapamaq. qamamaq. basmaq. basramaq.
çən endi.
qaranlıq enmişidi, qurd payın yenmişidi.
qapsamaq. qapsırmaq. toplamaq. içində bulundurmaq. havil, şamil, möhtəvi, olmaq

QAPLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qablamaq.
qaplatmaq (pl < > lp ) qalpamaq. qalpatmaq. ləhimləmək.
alcalamaq. tutmaq. işqal edmək. bürümək. qapamaq. sarmaq.- duman ortalığı tutdu.
bu kanapə çox yer tutur.
yeri qaplamaq. yeri səritmək. döşəmək. salmaq. təfriş edmək.
ləhimləmək.
gəmi, qayıq taxdalarının ortasın kənəfli yapışqan, yəlimlə qapamaq işi.
bəzəmək. süsləmək. düzənləmək.
evi qalpatladıq.
bu qoca qarı özün nə qalpatıb durur.
( a < > ı ) qaplamaq.
qapsamaq tutmaq. içərmək. havi olmaq. şamil olmaq.
bu para onun xərcinidə qapsar.
iki, biri qapsar.
bu kitab nələri qapsır.
qab, örtük keçirmək.
tə;mim tapmaq.
adı hər yanı qapladı.
qaplayan kəsəl.
sarmaq. quramaq. qurşamaq. çevirmək. bağlamaq.
hazırlamaq. dəğərləmək. dərinmək. dərginmək.
qaçalamaq. qaba qoymaq.
avlamaq. örtmək. üzərinə qapamaq. üzərinə geçirmək. vurmaq. urmaq. aldırmaq. doldurmaq. örtmək. kipinləmək. qücləmək. işqal edmək. istila edmək. tışlamaq. dışlamaq. ciltləmək.
çigiti qar kipinləmiş: ormanı qar qaplamış

QAPLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapamaq.
basmaq. çökmək.
sis çökdü.
içərimək.
qapmaq. tutmaq. almaq.
qınsamaq. tutmaq. avlamaq. ovlamaq.
örtmək. qapamaq. qamamaq. döşəmək.
örtmək. qapamaq. qamamaq. döşəmək. düşürmək. düşmək.
qaranlıq düşmədən.
bürəmək. bürləmək. bürümək. sarmaq. sarıb örtmək.
bürəmək. bürləmək. bürümək. sarmaq. sarıb örtmək.
basmaq.
qapsamaq. qapsırmaq. toplamaq. üzərinə, dışına, eşiyinə keçirmək. qılıflamaq. örtmək. qapamaq. qamamaq. quşatmaq. içərmək. içinə almaq.
yayılıb, çəpçevrəni sarmaq, doldurmaq.
gənəlləşmək. yayılıb imumiləşmək.
ünü dünyanı qapladı.
altınla qaplamaq, süsləmək: altınlamaq. yaldızlamaq.
nərsəylə qaplamaq, sarmaq: almaq.
qorxu, ürpərmə, dehşət aldı

QAPNIÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

içi iki qat olan törən (məylis) kəpəngi (paltarı). keçmişdə dövlət kişiləri geyərdilər. dağıstan ləzgilərinin uzun tüklü geyimləridə belə adlanır

QAPNIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıq. qapız.
pəklik. bərklik.
qapılmış. qapnışmış. qapıqış. tutuq. tutnuq. zəbt olunmuş. əsir

QAPNIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıqlıq. qapızlıq.
pəklik. bərklik.
qapışlıq. qapnışlıq. qapqışlıq. tutuqluq. tutnuqluq.əsirlik

QAPNIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıqmaq. qapızmaq. qapnışmaq. qapqışmaq. tutuqmaq. tutnuqmaq.
pəkişmək. bərkişmək. sərtişmək.
zəbt olmaq. əsir olmaq. əsir düşmək

QAPNIŞLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıqlıq. qapızlıq. qapnıqlıq. qapışlıq. qapqışlıq. tutuqluq. tutnuqluq.əsirlik

QAPNIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapıqmaq. qapızmaq. qapnıqmaq. qapqışmaq. tutuqmaq. tutnuqmaq.
pəkişmək. bərkişmək. sərtişmək.
zəbt olmaq. əsir olmaq. əsir düşmək

QAPNIŞMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapılmış. qapıqış. qapıq. qapız. qapnıq. tutuq. tutnuq. zəbt olunmuş

QAPO : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapa. qapu. qama. qamo. qamu. böyük

QAPOT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kapot< qapamaq

QAPOTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapoda. qamoda. qapalı, bağlı otaq

QAPRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kapra. kabra. kavra. kafra. kağra. kablaq. kaplaq. kaflaq. kavlaq. kağlaq. kabran. kapran. kavran. koblaq. koplaq. koflaq. kovlaq. koğlaq. koblan. koplan. koflan. kovlan. koğlan. kobran. kopran. kofran. kovran. koğran. koblanqoz. koplanqoz. koflanqoz. kovlanqoz. koğlanqoz. koba. kopa. kofa. kova. koğa. koban. kopan. kofan. kovan. koğan. köğül. kövül.gobur. gopur. gofur. govur. goğur. kobuq. kopuq. kofuq. kovuq. koğuq. kobul. kopul. koful. kovul. koğul. kobur. kopur. kofur. kovur. koğur. kobuz. kopuz. kofuz. kovuz. koğuz. (< kov. kav. kof. kaf. gof. gaf: hər nəyin içinə doğru uzanan boşluq. içiboşalmış. çuxur biçimli, görnüşlü hər nə). (kav. puç. boş. çuxur. xəndək. kəndək. çolaq. hovz. hovuz. gobut. kovut. böyük qab, ləyən. təşt. təknə. qazan. tüng. su qabı)

QAPRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaparaq. qavara. (> qəvarə) biçim. görük.
bəd qəvarə: gəlşiksiz. görümüz. görüm tələkə. çəkilsiz. şəkilsiz