Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
QƏSƏMƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsəmət.
ilişdiri. kıritik. tənqid.
kəsənə. anlaşma. sözləşmə. uyuşma. uzlaşma. kontırat.
kəsəmət vermək: hüküm çıxarmaq.
muqavilə. anlaşma.
kıritik. tənqid.- kəsəmət edmək: anlaşma yapmaq

QƏSƏMƏTLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsəmətləmək. kəsəmət vermək. hüküm çıxarmaq. toxdam çıxarmaq. qərar vermək. saptamaq. hükm vermək. təsbit edmək

QƏSƏMƏTLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsəmətləşmək. anlaşmaq. sözləşmək. uyuşmaq. uzlaşmaq. kontırat yapmaq

QƏSƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsən.
ayıran. bölən. duraq.
əpəycə duraqdan sonra gəldi başqa biri.
biçən. paylayan. payqan. bölən. ayıran. qıran. parçalayan. təqsim edən.
gəzən. biçən. biçici. ısırıcı. sərt. kəsici. kəsin.
cib kəsən: yankəsici. cib bor.
birbirin kəsən: birləşən. mütəqate;.
sözə qoşularaq yeni söz qurur. (-kəsən:
əzən:
qıran).
oraq. tırpan. qatır. qasır. qazır. qaqan. qırıcı. qıran. qıtan. gücməçi. gücəmçi. gücəyən. özbaşdaq. özbaşat. zalim. müstəbidd. dispot. tiran.
qaraçının, yol kəsənin, talançının, çapılçının qapdığı, yağmaladığı var dövlət, nərsə: qırac. qaraç. xırac. qapqı. ğənimət. qənimət.
cibkəsən: cibvuran. cibvur. yankəsici. yankəs. qapdırqaç. qamqaç. qapqaç. qapdırımçı. yaldırımçı. yandırımçı. yardırımçı. cibçalan. cibçal. dolandırıcı. qaldırımçı.- ışıqkəsən: ışıqqıran. ışıqqorxulu. qaraçı. ışıqdan, aydınlıqdan, açığlıqdan, anlamadan qorxan. mürtəce;. yol kəsən: yol kəsici. alaman. qaltaman. artlaman. qaraqçı. qaraman. soyqunçu. oğru

QƏSƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsən.
bıçaq. çapğıç. kərçiləyən. gəzlik. basan. salan.
alan. özünə iyəlik savı qazandıran.
qıran hər bir nərsə. qıta. tiqə. tiğə. tüqə. ( < tik. tiq. tuq) ( > tiğ (fars)).
qıtan. qıran. qəmə. yarıcı. ayıran.yarcı. yaran. açan. paralayan.
qıran ayqıt.
qısa kəsən: qıtan. qıran. qurtaran. bitirən.
sıtma qıran.
yol kəsən: yol qıran. soyqunçu

QƏSƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsənə. gün müzdü işləyən. işçi

QƏSƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsənə. müzd. işçilik. ücrət. kira

QƏSƏNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsənək. başqasının işin, görəvin boyunlanan, yüklənən kimsə

QƏSƏNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsənək. kəsilmiş, qəti; vergi

QƏSƏNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsənək. kəsişmək. toxdaşmaq. qərara gəlmək. satın alma. anlaşma. uzlaşma. sözləşmək. götürü vermək

QƏSƏNƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsənəkçi. boyunlu. yüklü. borclu. mültəzim

QƏSƏNQƏS : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsənkəs. mütləqa

QƏSƏNLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tarlada bitən, tuxumları ağılı, pozucu, kəsənli, zərərli bitgi: qaramıq. qaramuq.
uzun boylu, başı iri piləklərlə ( pullarla) örtülü, pozucu, kəsənli, zərərli heyvanları yediyi üçün tarıma (əkinə) yararlı, toxusuz, zərərsiz ilan: qarayılan. qarailan

QƏSƏOQLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsəoğlu. çapanoğlu > köpeyoğlu. köpəyoğlu. azığ. zinazadə. eloğlu. küçəoğlu

QƏSƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsə.
kəz. kərə.
bir kəsə verdi doydu.
qırar. qıtar. qate;

QƏSƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsər.
kəsici. qatı. sərt. donuq. tutuq. boğunaq. boğnaq. qapa. qapalı. xəfə. xəfək. bərk.
bölüm. parça. tikə. ısırıcı. ısıran. gəzən. gəzə (fars): ( < kəsmək). qapan.
kəsrə. qırpa. qırca. qırıc. batıq. çal. çıxaşa. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. qısqın. pozaq. toxu. toxuştoxnaq. toxunc. toxanc. toxunca. toxunma. toxunaq. toxat. afət. bəla. ziyan. qaysıq. kəm kəsir. nüqsan. lətmə. zərər.
zərər.
başqalarının oldutlarından, etdiklərindən kəsərə (zərərə) düşmək, uğramaq: qabaq başına patlamaq. qabaq birinin başında patlamaq.
kəsərli aracların ağzı, kəsgin üzü: çalım.
kəsər tökər:
tükət biçət. səp süpürt. köçüt qaçıt. ərit dağıt. çöküt qoşut. sərf xərc.
aç saç. açar saçarlıq. çöküt qoşut. düşür püsür. düşür töküş. düşür töşür. həşir pəşir. saç savur. sav sov. sava sova. savır sovur. saça biçə. saça biçəlik. saçaç. saçıb savurma. səp süpürt. soy soput. sal süpüt. sal töküş. söküt töküt. tök dağıt. töh töküş. tör töküş. tükət biçət. dağıt töküş. ərit dağıt. dağıtma. korlama. sovurqanlıq. savurqanlıq. yayçalıq. qırqıt. velxərclik. israf.
kəsər tökər: aç saç. açar saçarlıq. çöküt qoşut. düşür püsür. düşür töküş. düşür töşür. həşir pəşir. saç savur. sav sov. sava sova. savır sovur. saça biçə. saça biçəlik. saçaç. saçıb savurma. səp süpürt. soy soput. sal süpüt. sal töküş. söküt töküt. tök dağıt. töh töküş. tör töküş. tükət biçət. dağıt töküş. ərit dağıt. dağıtma. korlama. sovurqanlıq. savurqanlıq. yayçalıq. qırqıt. velxərclik. israf.
kəsər tökər: kəsir tökür: yayça. yürüt çürüt. açar saçar. müsrif.
kəsər tökər: kəsir tökür: yayça. yürüt çürüt. açar saçar. müsrif

QƏSƏRLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsərləmək. qılağılamaq. itiləmək

QƏSƏRLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsərlənmək. qılağımaq. itilmək

QƏSƏRLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsərli.
balkan. iti.
bic. diqqətli. biçək. özənli

QƏSƏRLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsərli. kəsgin

QƏSƏRLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsərlik daşımayan: kəsnitsiz. kəsiniksiz. iki uclu, neçə uclu söz, yanıt, davranış. altından qaçıla bilən yol. qaypaq. qaçamaqlı. qərarsız

QƏSƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsərmək.
qışarmaq. yatmaq. uzanmaq.
qızmaq. qudurmaq. öfkələnmək (ökkələnmək)

QƏSƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsərmək. bölümək. parçalamaq. tikələmək

QƏSƏRTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsərti. soğuq yaraq

QƏSƏSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsəsi.
kəstirməsi. düzcə. düzünə. düzcəsi. doğrusu. qıssası. qısası. özəti.
qısatı. qısası. özəti. xülasəsi