Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

TİNASLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınaslamaq. ağır ağır soluqlamaq

TİNATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulu babalar. əcdad

TİNAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınaz. tınas. tınar.
kümə. yığın. dəmət. güdə.
döyülmək üçün yığılmış samanlı ürün, taxıl, əkin, hasıl. savrulmamış taxıl yığını.
qış üçün saxlanmaq üzərə təpə biçimində yığılan ot. ot yığını.
şaka. şuxluq.
tınaza. alay. ələ salma. əğlənmə.
tınaza almaq: ələ salmaq.
danqaz. dikbaş. tərs adam. öclü. ayqırı. düşman. uyuşmaz. evrik. çəlşik. çəliş.
tınqa. tingə. qına. tutuq. hirsli. öfkəli. qızqın.
qınası tutmaq: qızmaq. qızıb nəfəsi tutulmaq

TİNAZINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınazına. tınasına. tınarına. tərsinə. ziddinə. qarşı. ayqırına. uyuşmazına. evrinə. çəlişinə

TİNAZLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınazlamaq. tinarlamaq. tınırlamaq. tınar edmək. bir yerə toplamaq, yığmaq

TİNBAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınbac. kəndini bəğənmiş. özsevər

TİNBƏ TİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tinmə tin. dəmbə dəm. tıq tıq. sıx sıx. sıxma sıx

TİNBƏLƏNDİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dimdik

TİNBUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

tinbucaq. tınbalaq. doruq. uc

TİNBUĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınbuğ. tın bura. ruhlarla ilişgi qurma gücü olan

TİNBUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tinbuğ > dənbuğ < tingic. dingic

TİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dinc. ( < tın: dın: nəfəs. soluq: dinmək). dincə. dingə. yüngül. yengəl. istirahat. sağıl. saqit. durqun. qımıldısız. qayğısız. yüngül. gözucu. ötəri. üzdən. ravan. asan. ötö. ütük. cəld. güclü. sağıl. canlı. mahir. dölək. arkun. ağıllı. təmkinli. ağır. saqit. sabit. ilqarlı. avay. yavaş. duru. dingin. saf. asudə. sağır. səssiz səmirsiz. sağın. {diqqət: diqqətlə: yavaşca. avaylab. dincsiz: diqqətsiz. yavaşsız. avaysız.
dincə: dingə. dinc. yüngül. yengəl. istirahat.}- dinclik: barış. tinclik. dinklik. dinclik. teclik. dərman. inğğaylıq. incaylıq. incəlik. macal. ərkinlik. azadlık. qorxusuzluq. əmniyyət. yüngüllük. yengəllik. rahatlıq. basalıq. güvənlik. aramış.
tinim. tiniş. baysallıq. ərinc. gönənc. dirlik. barış. sağlıq. sevinc. rahat. huzur.
boş. tətil. dimləncə.
dinc gün: boş, tətil gün.
dinc almaq: dinlənmək. istirahalanmaq.
dincalış evi: dinlənmə evi.
dincini vermək: dinləndirmək.
dinc dəniz: durqun dəniz.
dinc durmuş: rahat, yüngül yaşam. yüngül. göz ucu. ötəri. üzdən. asan. ötö. cəld. güclü. diri. sərik. sağuq. sağ. tultag. səkin. güvəş. kəndindən əmin. güclü. diri. sərik. sağuq. sağ.
barlığ. varlığ. qınc. sakin. turqun. rakid. saz. iyiçur. sağsalamat. rahat. toxdaş. otraş. aram. rahat. turaq. duraq. durqun. sakit yer. dəklənmiş.
tınç. ərinc. rahat. tablı. rahat. tiri. diri. çevik. sakin. qolay.
dənğ. dinğ. uslı. uslu. ıslı. rahat. sikun. gənğ. gənğ. genğ. gen. gən. fərah. yorulmamış. güclü. quvvətli.
yaşlanmışsada, dinc kişidir.
bir dinc at arayım.
gen bir yaşam sürür.
onun durumu çox gendir.
geniş könülli: qəmsiz. qeydsiz.
dinc buraxmamaq: dəxalət edmək. sataşmaq. təərrüz edmək.- bu işə sataşma.
mənim işlərimə sataşma.
tinc durmaq:. dinc durmaq. dınq durmaq. səs çıxarmamaq.- dinc almaq: dinəlmək. dincəlmək. tolunmaq. qalmaq. durmaq. istirahət edmək. rahatlanmaq. sakitlənmək.- dinc durmayan: vızıltılı. qırlı.
dinc davranmayan: sərbəst işləmiyən. tutqun.
dili tutqun.
əli tutqun.
dinc durmaq: tək durmaz. dənğ durmaq: diş durmaq. rahat durmaq.
o tək duramaz

TİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dinc. > diş.
dinənc. dinəc. dinəş. dinək. dinğlik. dinlik. tınlıq. tınğlıq. tınma. tınış. tınıc. tınıq. tınaq. dinəşmə. dinəşiş. dinəşim. dinənmə. dinəniş. dinənim. dinlənmə. dinləniş. dinlənim. dinəlmə. dinəliş. dinəlim. dincəlmə. dincəliş. dincəlim. dincənmə. dincəniş. dincənim. dillənmə (< tin). huzur. hizur. istirahat. istirahət. rahat.
aldırmaz. tutasız. sərbəs. qəmsiz.
qolay. yengil. yüngül.
dinc yol: dinəş yol. rahat yol.
dincək. incək. arsat. arxayın. ərgin. yavaş. yoğla. asda. uyğun. aram. ərinc. rahat.
dinc almaq: dincəlmək. incəlmək. arxanmaq. arxayın olmaq.
dilsiz. səssiz.
durmuş oturmuş. eşib əşmiş. görüb götürmüş. dənəkli. sakin. sıxıntısız.
qayğısız. qəmsiz. aldırmaz. aldırışsız. ərinc. rahat.
dinginlik. ərinc. rahat. hizur.
sağ. səlamət.
arsat. dayış. dayıq. dayanaq. dayanıq. dayınaq. dayınıq. dayanım. dayanış. dəng. duraş. duruş. oranc. oran. üstəc. sabit. sakin. subat. qərar. istiqrar.
dincək. arsat. ılımlı. yumşaq. yumuşaq. yavaş. yavşaq. yavaşıqlı. soğuqqan. orta gedişli. orta yağdaylı. salqın. salqınıq. uysal. uysaq. mulayim. e;tidallı. mö;tədil.- qulağı dinc: asudə xatir. aramişi xiyal.- yekə başım, dinc başım: yekə otur, dinc otur.
yumşaq, səssiz, dinc olan: kəvrəmən. kəvərmən. (# qəhrəman < qaqraman. qaqarman. batır. bağtur. bağatur. bağadur. bərk, sərt, iti, daynaqlı kimsə).
dinəc döşək: dinc döşək:
ölüm yatağı.
iyi, normal şərayit.
dinc duruş: rahat duruş: gərginsiz, sərbəs, boş gəvşək duruş.
dinc dinc: qolay qolay. sıxıntısız. çətinsizlik. gücünsüz. gücənsiz.
dinc yol: dinəş yol: rahat yol.
dinc yaşam: rahatca yaşam.
dinc otur: rahat otur.
olduğu, durduğu durumda, yerdə dinc, rahat olmamaq: tikən, tikan üsdə oturmaq.
uslu, dinc işləmək: sapmamaq. suç, əğri, xəta qılmamaq. doğru durmaq.- dərin, səssiz, dinc yatma: mışıl mışıl.
dinc alıb güclənmək: təcdidi quva.
dinc oturmamaq: bir dalda durmamaq. qərarsız olmaq.- dinc sürmək: iyi çağlanmaq. qolay yaşamaq.
dinc, rahat yolu seçmək: qolayına baxmaq.
dincə qoyunmaq dəmlənmək. tinənmək. tinlənmək. dinənmək (< tin: nəfəs): aşlanmaq. aşılanmaq. aşınmaq. açınmaq. acınmaq. xaşlanmaq. əğlənmək. əklənmək.- dinc bıraxmamaq: dirlik verməmək.
bir yerdə dinc duranmayan: türmə qaçqını.- dinc edmək: dincətmək.
dincini almaq: dincalmaq. dincəlmək.
olduğu yerdə dinc olanmayan: türmə qaçqını

TİNCALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dincalaq.
gəzməlik. park. istirahətqah.
tuvalet. maval. müstərah

TİNCALAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çox kiçik

TİNCALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dincalmaq. dincini almaq. dincəlmək

TİNCAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

tınçay.
bir qoşul içində tapılırkən, özün uydurub, dinc qalan. mədəni.
bolluq. varlıq. ərinc. genlik.
ruhsuz. tutuq. yuxucu. əringən. silik. təmbəl

TİNCAYATMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gecəquşu

TİNCAYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dincəlmək

TİNCCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dinccə. qolayca. suiçim. dinamik. çaqqı kimi. çaqı kimi

TİNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dincə qoymaq: tinətmək. tinlətmək. dinətmək. ( < tin: nəfəs). dinlətmək. dəmləmək. dəmlətmək. xaşlamaq. xaşlatmaq. aşlatmaq. aşılatmaq. aşıtmaq. açıtmaq. acıtmaq. əğlətmək.
çay, düğu xaşlamaq

TİNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dinlənməyə buraxılmış topraq

TİNCƏCİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

azacıq

TİNCƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

dincəl. dinmə. düş. ıstirahat

TİNCƏLDƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dincəldən.
dinclədən. incəldən.
iç açan