Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
SAQUŞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sovuşqan. sarılıq kəsəli. solucan üzündən olan sarılıq xəstəliyi

SAQUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

damcı.
artıq. gecədən qalan artıq yemək.
saquv. ( < saq). qabqacaq. tabaq çanaq.
savutbaşı: qapaq

SAQUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

saxut. saxuf. sakız. saklaz. sakaz. > səqf. saxat. (< saxlamaq). çatı

SAQUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

saxut. savut. qapqacaq. tabaq. çanaq

SAQUV : Arin Turkish Etimology Dictionary

saqav. qarın. aşqazan

SAQVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağvan. (ğv < metatez > vğ) savğan. ( < sav. sağ). qorucu. kölgəlik

SAQYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağya.
sağız. dilab. dolab. dilab. dolab. dolanan, dönər çarx, ki quyudan su almağa yarar. dəzgah. çığrıq.
salya. saya. köləngə. kölgə

SAQYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağ yağ: > sarıyağ. xalis, sadə, qatqısız, arın, təmiz yağ. süddən çıxan yağ

SAQYAZI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sağyazı. imla

SAL ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

saldır !. at !. vur !. həmlə !. cum !. iləri !. ilişdir !. girit !. yolla !. göndər !

SAL SAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çal çal. dal dal

SAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < salmaq). çal. yataq. döşək.
çay yatağı.
töküln sular kəsildi, sal qaqıap qaldı: yataqı qurudu.
oyuq. cırıq. iv. iz.
el köçər yurdu qalar, su gedər, salı qalar.
yalçın. dik. sarp. yuxarıda. ulaşılmaz.
( < > say. sağ. saq. səq. sığ: açıq. ayrı. atıq. çıxıq. seçik # basıq. tutuq bir durum).
(l < > r) sar. ək. ək olub, artırılan sözə bolluğu yetirir.
qumsal: qumsar. qumluq. qumu çox olan yer.
toplumsal: toplumda yayqın olan.
sel. səl. səlinti. salıntı. su salqını. gur su axıntısı.
yalçın. qayar. düz. bərk dik.
yalçın qaya.
məsahət.
cəsət. ölü.
cansız. uyuşuq. halsız.
dağın ən geniş yeri. ətək. yamaç. dağ ətəyindəki geniş düzlük.
uca dağların salı yaylaq yerlər olur.
dağ salında üç gün dayandıq.
dağdan enib, salıda dayandıq.
(yaxanın qarşıtı). nərsənin ətəyi, aşağısı.
salda oturub yaxanı deşir.
salına bax qaşını al, yanına bax bezini al.
alçaq. soysuz. onursuz. düşük. çökük. basıq. bayağı.
kolaz. kələk. su üzünə salınan, keçməyə yarayan taxda bağlısı. qayıq. gəmi: bir çox dirəkdən düzəlmiş. düz, yanları qoruqsüz qayıq (ırmaq. dəniz daşıtı). su üsdə keçit quran neçə bağlı taqta.
salaca. salacağ. salağacı. tabut. dör qollu.
yınaq. yığnaq. dərgi. (pəsəndaz).
seyip. bir nərsədən ayrılmış bölüm. əkilməyə ayrılmış topraq. kərdi. dinlənməyə buraxılmış topraq parçası.
başlanış. giriş.
iş salı: işə salın: iş başı.
sal günü: başlanış günü.
üstündə iş görmək üçün böyük, enli taxda. böyük, enli, geniş təknə, təşt.
saldıq. sandıq. qutu.
bırankard. əl arabası. əlyataq. xəsdə daşınan taxt.
salığ. budaq. dal. sal sal: çal çal: dal dal.
çal. güc. becərmə. sağlam.
maşanın iki qolu.
qayıq, qağnı, daşqanın yanlarına taxılan çit, çəpər, ağac dalları.
salı. salac. sayvan. günəşdən yağmırdan qorunmaq üçün çatı. çardaq.
sala keçin.
sala qoy yağış dəğməsin.
tarlada sal qurmalıyıq.
böyük sal, kiçik sal.
yırtıq mırtıq. irəngi soluq. cında.
sal daşı. böyük yassı daş. döşəmədə, dirək (situn) altında, sin (qəbir) üsdə qoyulan, işlənən daş.
qoca. qarı. kekşə. qart. çal. yaşlı.
salιm. çağ. çaq. saq. gah. kəz. key. ara. yola: dəfə. dәm.
salq. salıq. salqı. ehsan. sədəqə.
salqab: salsandıq: ehsan sandıqı.
salaş: ehsan verilən yemək.
dalı.
salqın, qırıcı xəstəlik.
əsən. salqın. yel.
salaq. boy. uzunluğ. uca.
sal yapı.
sal kişi.
sal yer.
sal tanrı: uca tanrı.
sağnaq. sürgün. sürmə. isal. ayağ boşluğu. iç keçirmək. iç ötüş.
sürmə. sürgü. tıqaz. qovma. köçürmə. köçüt. təb;id.
on il sal çəkmiş.
öz ölkəmizdə sala düşdük.
salınmış. düşək. düşüt. düşüt. bağan. ləş. ölü. qalıntı. gövdə.
salqın, atqın, uzaq, issiz, ucqar, qıraq yer.
sal yer.
salma. cansız. uyuşuq. halsız. yorqun. arqın. əksin. bitgin. çökkün. gücük. təmbəl.
nə sal uşaqdı.
sallara çox əlverişlidi.
salmalığdan qurtulsan iş tapılar.
salma. kəsəl. xəsdə.
dünəndən salma qaldı.
salt. salı. hiss. dad.
salı çıxmır.
salı çıxsın.
su üzərində üzdürmək üçün yan yana bağlanmış kərəstələr.
sal salmaq.
kəf.
otağın salı: otağın kəfi.
im. işarə.
sala bəndəm: bir işariyə bəndəm.
səs sala gəlmədi səndən.
sala. xəbər. çatı.
salan gəlsə, gələrəm mən.
tar. tav. kələk.
sır. şir. yapışqan özdək. qabları sıramaqda işlənən boya.
sal ağac: ölünün daşındığı bir tür sətəy. daşaq.
sal bolmaq: ölmək.
tünənli bəri salım: dündən bəri halsızım

SAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

budaq. səğə. baldaq.
sudan keçmək üçün neçə ağacı birbirinə balayıb suya salmaq.
səğə. baldaq. budağ.
ək. səl. lıq.
şimiyasal: şimiyalıq. şimiyayi.
yalı.
kimi.
qumsal: qumçıl: qumyalı. qumluq qıyı, sahil.
atqı.
çiyinə, boyna, qola salınan salıq, şal:
sav sal: sav yolla: bilgi, xəbər ver.
sal süpüt: səp süpürt. soy soput. sal töküş. söküt töküt. tök dağıt. töh töküş. tör töküş. tükət biçət. saç savur. sav sov. sava sova. savır sovur. saça biçə. saça biçəlik. saçaç. saçıb savurma. aç saç. açar saçarlıq. çöküt qoşut. düşür püsür. düşür töküş. düşür töşür. həşir pəşir. kəsər tökər. dağıt töküş. ərit dağıt. dağıtma. korlama. sovurqanlıq. savurqanlıq. yayçalıq. qırqıt. velxərclik. israf

SALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

böyük sala, salaq, salqa: bağna. bağnaq. bağanaq > ( b m ) mağna. mağnaq. mağanaq. (< bağlamaq). (neçə enli ağacı birbirinə bağlayaraq yapılan qayıq) güvərtəsiz (damsız. çatısız) böyük yük qayığı

SALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

riştə. parça. bölük.
topraq bölüyü. ayrılan topraq. kərdi.
səggi eyvan kimi geniş açıq yer.
salğı. savla. görgəriş. yol. gəngəş. məsləhət. uğur. sala salmaq.
hələ.
özü sala: özü hələ. görsәt sala: görsәt hәlә.
gәlә sala: gələ hələ. bu sala çox ucuzdu hələ: bu hələ.
sala salmaq: yük edmək.
sala sal qılmaq: başqasına yükləmək.
sala salla iş bitməz, od olmasa aş pişməz.
əgər. isə.
gələ sala: gələ gəlməz. gəlir isə.
görə sala: görür isə. görə görməz.
yazı sala: yaza yazmaz. yazır isə.
( s < > ç ). çala. salaq. salqa. nərsədə olan açığlıq. barmaqların arasındaki açığlıq. çuxur. yarıq. dərə. çay.
çuxur. dərə. quyu kimi olan.
salalan: çox çuxurlu yer.
səbət ( > sələ).
( < salınmış). düşmüş. düşə.
( y < > l ) saya. ( < salmaq). nərsənin salıntısı, nərsənin töküntüsü, düşüntüsü. gölgə

SALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

salon. baş oda. divan. evlərdə, yapılarda ən böyük oda. qoğuş. rəsmi yerlədə geniş böyük oda. tənəbi.
sava. xəbər. peyğam.
sələ. sara. sərə. sarıq. tulpan. tulbağ. qağuq. qavuq. əmmamə

SALA! : Arin Turkish Etimology Dictionary

meydan oxumaq. kəndinə güvənən var isə çıqsın diyə bağırma.
həmləyə çağrış

SALABURYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelkəni bir özəl biçimdə açılan böyük qayıq çeşiti

SALAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

salı. sayvan. günəşdən yağmırdan qorunmaq üçün çatı. çardaq.
salaca keçin.
salaca qoy yağış dəğməsin.
tarlada salaca qurmalıyıq.
böyük salaca, kiçik salca

SALACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < salmaq. qoymaq).
tabut. qab.
dəvə beşiyi (yəhəri).
üstündə ölü yuvulan daş

SALACAĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < salmaq).
suyun tökülən yeri. oyuq. ocaq. hoğuz.
qoruyan nərsə. savacaq. qovacaq. qovan. milçəkdan.
salınan. buraxılan. salınmış

SALACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

hər bir nərsənin (salanın qabın təxdənin kimi) altına qoyulan dayancaq. paya. atdığ. döşək

SALACUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

saldıran. saldırıcı. göndərici

SALAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərgə. çardaq. koma.
sarlaq. savan. saya. səqf. atma. örtəm. saqaf. saqaq. saqab. şatır. çatır. tavan. üçək. tarus. şip. çatı

SALAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

salçı. savaçı. xəbərçi. müxbir