Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

TƏQMƏLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkmələmə. təpikləmə. qaqma

TƏQMƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkmələmək.
ayağ ucu ilə itmək.
şıllağa qaxmaq. şıllağlamaq

TƏQMƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkmələmək. ayağla əzmək. cütə qalxmaq

TƏQMƏLƏMİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkmələmi. iğnəlik. daşlamalı. tənqid edməli

TƏQMƏLƏNMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkmələnmiş. təpiklənmiş. ayaqla vurulmuş

TƏQMƏLİK İLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təğməlik ilə. dəğməlik ilə. dəğməliklə. yüngülcə. yengəlcə. rahatca: dəğməliklə torladıq

TƏQMƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ara pozuqluq, dəğməlik, soğuqluğ: öpgəlik. öykəlik. öclülük. könül sınma. könül sınıqması. könül qalması. könül qısmıqı. könül qaralığı. inciklik. qırıqlıq. qırıltı. kədurət

TƏQMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

belə, bir barmağıda dəğməmək: fısqısı belə toxunmamaq.
əli dəğməmək: aça, fürsət tapmamaq

TƏQMƏMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əl dəğməmiş: qız oğlan qız. bikr

TƏQMƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkə. bir çeşit ox

TƏQMƏTÜŞƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğmədüşər. çıtqırıldım. çabıq qırılan. ürəyi incə, nazik

TƏQMƏTÜŞƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğmədüşər. yufa könül. ürəyi incə, nazik. çıtqırıldım. çabıq qırılan

TƏQMƏTÜŞƏRLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğmədüşərlik. ürəyi inciklik, naziklik çıtqırıldımlıq

TƏQMƏYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğməyən. düşməyən. toxunmayan. raslamayan. isabət edməyən.
heç dərdə dəğməyən: qara yapıldaq

TƏQMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağ dəğməz: ağa çalmaz: ağçalmas. qaraşın. əsmər. qızlara.
ağçalmaz, yanığ dənli xanım

TƏQMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alınmaz. tutunmaz. gəlməz.
sözə alınmaz işlər: danışmağa dəğməz işlər.
işə dəğməz yaramaz: qorada. qurada ( < quru). qurumuş. alızlamış. zayıflamış. əsgimiş. yıpranmış. bitmiş.
qorada oyu (fikir).
qorada qılınc.
qorada araba

TƏQMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğməz.
məkruh.
kərih.
biçlin < > biçnil > büçnül > boncol. biçik. oğraq. möhməl.
qaqqılıq. donqılı. xor. alçaq. aşağ.
sıxmaz. toxmaz. basmaz. əzməz. izməz. gəzməz. gizməz. əziyyətiz. zəhmətsiz.
toxunmaz. toxmaz. əl vurmaz, sürməz.
adın edməyə dəğməz: adın götürməyə dəğməz. dəğərsiz, önəmsiz olan.
dəğərsiz, işə dəğməz, yararsız nərsələr: dəmirbaş

TƏQMİNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təxminləmək. çənəmək. çənləmək. sanlamaq. sınamaq. sanamaq. nişanlamaq. dənəmək. hazırlamaq. izərləmək. qiyaslamaq. yerini göstərmək

TƏQNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təknə < təngə. tüngə.
böyük qab.
çuxur.
gəmi.
qopuzun şişik bölümü.
gəminin alt açığlıq bölümü.
təşt. kavlan. kovlan. ağzı gen, yayvan, açıq, bol, enli yekə qab. ləğən. ləgən. ləyən. gələn. gənəl (< gen, geniş olan).
xəmir gələni.
palta ləğəni.
kiçik təknə, təşt: kərsən. qarsan.
yoğur ( xəmir) yoğurmağa yuvarlaq, dərin təknə, qab: qarsan

TƏQNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təknə. təngə.
barnaq. bark.
yuva.
tapnaq. məscid.
boğaz.
tənəkə. pənahqah.
təkən. tənkə. təşt. oyuq hər bir nəsnə.
suyu keçmək üçün novdan kimi girdə sal.
tağar. tağara.
kərsən. karsan. kürsən. kövsən. ağacdan oyulmuş böyük qab. tağar. tağara.
qadınların başına taxılan sarğı.
təngə. novdan. şıratan.- təknə daşı: bulaq suyunun axdığı yerin ağzına qiyulan daş təknə, çanaq.
təknə qazıntısı: yaşlı çağda doğulan son cocuq. sonbeşik.
təknənin bir çeşiti: saqulava

TƏQNƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

təğnək. dəğnək.
sapa. saba. sava. dövənək. dövəç. dayanaq. dayanılacaq nəsnə. sapu. sabu. sabı. sapı. sopa. savma. savaş ayqıtı.
bərgə. döğməyə, sürməyə yarar arac. döğmə. qamçı. qamıç. bərgə.
taqqı. sopa.- dəgənək ucu sivri dəgənək: qazıq. qazuq

TƏQNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğnək. dəğənək.
almanaq. toplum. cüng. məcmuə.
soba.
dəğnək, soba kimi: aşırı çılpaq, yalın, quru.
dəğnək: çomaq.
qıssa dəğnək: çomaq.
güdə dəğnək: çomaqbaş. durbaş.
ucu əğri dəğnək: çövgən. çevqan.
uzun dəğənək, dirək: arda. sırıq ağac

TƏQNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğnək. sırıq. sopa. qırmıq

TƏQNƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğnəkçi. dəğənəkçi. sobaçı. mübsir. nazir. çamaqçı.
ucu qançalı (çəgəlli) dəğnək, sap: qaqıc. qaqış. qaqınc. çapa

TƏQNƏQLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğnəklə. döğməklə. döğərək. basarı. basırla. basmayla. daratı. darmayla. dirəti. dirəyişlə. qamçılı. güclə. qapsanaq. qasbanaq. zorla