Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
TIBIRSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

evsiz. məkansız

TIBIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təbiş. təpiş

TIBITAYLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

nənə qarnında cocuğun altı aylıq zamanı

TIBITTAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

hörümcək

TIBQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

tabqa. tibqi. tap özü. tam özü

TIBSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dıbsız. qımıldamamaq. hərəkətsiz qalmaq

TICIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

fəna qoxu

TICQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

dıcqal. tiçqal. çanqıl. çaqıl (çanğ < > çaqn < > çan). çınqıl. çığıl

TICQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( t < > ç ) sıçan

TIÇQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıçaq. sıçqan. sıçıarqan

TIFAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tufağ. dam duvar

TILAPIS : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzənsiz. savruq. tərtibsiz

TILAPISLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

savruqluq. düzənsizlik

TILAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənc dəvə. dəvə balası.
uşaq. kiçik.
dıllaq. qadının qadınlıq ayqıtı. arvat yeri

TILAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dılaq. dıllaq

TILAQCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

balka. balağ. köçlək. dəvə yavrusu

TILBANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > talbanmaq. çabalamaq

TILI MILI : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəvəşək kişi

TILLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dıllaq.
dılaq < dil + aq. dil dil olan, yarıq nərsə. qadın oğrəti.
tılaq. qadının qadınlıq ayqıtı. arvat yeri.
dalaq. qadınları qıç arasında, dal dal olmuş ət parçası

TILLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dıllaq. dılaq

TILQAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

dılqam. qurub. öbək

TILQAMBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dılqambaş. buynuzları aşağı doğru uzamış inək

TILQAMLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dılqamlıq. diklik. sarplıq

TILQƏM BOLMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yuvarlanmaq. devrilmək. yıxılıb qalmaq

TILQILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dılqılamaq. çalqalanmaq. çalqalanırkən səs çıxarmaq