Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

TUMAQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

tumağu. tumav. söyuq dəğmə. zükam. nəzlə. ingi. uçuq. uçquq. ingi

TUMALAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

topuq. ( f < > p ) tofuq. yumru. yumar. yuvar. təpə. təl. girdə. qulaq

TUMALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

top

TUMALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurmaq. dövmək. pataqlamaq.
devirmək. yıxmaq.
gömmək.
doldurmaq

TUMALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dövülmək.
devrilmək. yıxılmaq.
gömülmək

TUMALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tumurmaq. boğmaq.
dumalmaq: domalmaq: donmaq (bağlanmaq. tutlmaq). şişmək

TUMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

duman. < > toman. {tunban. tümən. ( < tuqman. tuqan < tuq)}.
pus. bus. pas. sis. çis. his. buxar. buğar. buğ.- duman qaplamaq: şiş basmaq.
qırağı.
tütsü. düd. dütən. çovğın. tüt. ümir. tütün.
duman ayrıldı: sis açıldı (dağıldı).
rəng.
toxmaq. tumaq. tutmaq. örtmək.
püs. sis. toz.
buğ. sıcaq havada soyuq qabların üzərinə qonan buğ.
dumanı üstündə: yep yeni. təbtəzə.
tozu dumana qatmaq: çox tələsmək. çox qaşmaq.
tümən. ( < tuqman. tuqan < tuq). sancaq. quyu. qəza. urçin.
yüz kəndə birlikdə deyilən sayac ölçüsü.
balaq. şalvar. culbar. çaqşır. at tuman. don: iç balaq:.
bol, gen, qıssa iç donu.
duman. sis. pirənslərlə soylular arasındaki təbəqə.
gəmi sükanı, buyurduruğu, fərmanı.
his. iş ( ş < > s ) is. pus. sis.
on min.
çoxluğu göstərən söz.
quyu. qəza. sancaq.
buxar. buğ. pus. pas. səbsək.
iştan. içdon. bol, geniç ev paltarı.
duman tütmək: tütünmək. tutunmaq.- tumanın doldurmaq: donun doldurmaq. özün batırmaq.
tuman bağı, quşağı: uçqur: içqur.- şeh, yaş, sulu, çilli duman: sis. yerə enən bulut. püs

TUMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

duman.
duman. tutman. tüt. düd. dud. (> tond (fars)). tüstü. is. his. buğ. buxar.
don. iç şalvar. alt şalvar.
əsər ( < əsmək). tüstü. tütsü. neşə. əsrar. muxəddirə. narxod.
çisigin. çən.
buğu. buxar.
çis. sis. duman. pus. pusarıq.
tozanaq. toz bulutu.
tüstü. düd. dud.
kötü. pis. darmaduman. dağnaq. bərbad.
durumu duman.
quruntu. quşqun. sanrı. oynuş. uynuş. xiyal. ovham. ovham. vəhm. malixulya. ilüzyon. düşünsi. alıq. iligim. ılığım. xulya. taslaq. şəkilcə. çalu. iməj. duyarıt. əlirmə.
gömcək. şalvar. pijama.
duman tutan. duman düdən: tuta düdə. tüstü püstü. çiğ biğ. çuğ buğlu. boğnaq tuğnaq. boğaq tuğaq. isli hisli. darqın.
darmaduman: kötü. pis. dağnaq. bərbad.
durumu duman.
tuman köynək: don köynək: don paça: iç geyimli. ev paltarlı.
başı dumanlı:
vurqun. aşiq.
əsrik. çalqın. çanğıl. qanğıl. qandıl. qanşaq. qayşaq. çəntil. qəndil. kəndil. çəltik. çəllək. kefli. tutuq.- dağ başından duman əksik olmaz: uca yerdəkinin başı, sıxıntısız olmaz. bitməz.
dəniz dalqasız, dağ dumansız olmaz.
duman, düd, tüstü çəkmək üçün, qubba tavanda yerləşən baca, deşik: tünlük. boğun.- iy, is, his, qoxu, duman, tüstü kimi, burularaq yüksələn nərsəni bildirir: buram.
buram buram tütür.
iy, is, his, qoxu, duman, tüstü kimi, burularaq yüksələn nərsəni bildirir: buram.
buram buram tütür.
tuman çeşiti: sıxma.
tumanın iki sallaq bölümünün yapışan bölümü: apış. ağ.- tumanına sıçmaq. tumanın batırmaq: donuna yapmaq.- duman attırmaq:
tozalamaq. tozmaq. pozalanmaq. şişinmək.
öndə gedib, qolaylıqla işi başarmaq, qılmaq.
yıldırmaq. yılqıtmaq. qorxmaq. ürkütmək.
yel qoğmaq. boşuna işləmək.
dumanı doğru çıxsın: sonu iyi olsun.
dumanı, tozu üstündə: çox yeni, taza.
duman boyalı: qoyu toz, kül rəngi.
duman bürümək:
yox olmaq. görməz olmaq.
qarışmaq. qatışmaq.
başı dumanlı: yekəxana. başında böyük amaclar, bulutlar (xiyallar) bəsləyən.
dumanlı durum: gərgin hal, vəziyyət.
dəli dumanlı baş: qan çanağlı baş.
inam gedsə, tuman qalmaz.
işi duman olmaq: durumu dağnaqmaq, pisəlmək.
tumana basmaq: altına qaçırmaq. islamaq. islatmaq. ıslatmaq. ıslamaq

TUMANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumançı.
neşə, müxəddirə çəkən.
az para ilə çox para qazanan qumarçı

TUMANĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tümənğ. tumanğı ( < tuqman. tuqan < tuq). son. axır. hər nəyin aşağı, uzağı

TUMANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlamaq. dumanmaq. düdəmək. düdləmək.
tutamaq. tutlamaq. tüstünmək. tüstüləmək. püstünmək. püstüləmək. çiğinmək. çiğləmək. çuğamaq. çuğlamaq. buğanmaq. buğlamaq. boğnamaq. tuğnamaq. boğaqmaq. tuğaqmaq. isləmək hisləmək.
dumanlatmaq. bulandırmaq. bulanıqlaşmaq

TUMANLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlamaq. tüstülətmək. dumana asmaq, tutmaq. bulatmaq. qaratmaq.
başı dumanlı: kefli. sərxoş

TUMANLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlanmaq.
tüstülənmək. dumana tutulmaq.
bulanmaq. qaralmaq. bulanmaq. bulutlanmaq. bulanmaq. dumanlanmaq. qaralmaq.
pus bolmaq. puslanmaq.- göy bulutlandı: bulandı.- gözü dumanlanmaq: gözü qararıb görməz olmaq

TUMANLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlanmaq. duyqulanmaq. tüstülənmək. tozalanmaq. tasalanmaq. görmək. geçinmək. geçirinmək. xiyallanmaq. tasarlanmaq. düşünmək. fikirləşmək. fərz edinmək

TUMANLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlanmaq. duyqulanmaq. tüstülənmək. tozalanmaq. tasalanmaq. tasarlanmaq. tasaranmaq. tasaqanmaq. geçinmək. geçirinmək. xiyallanmaq. düşünmək. görmək. xiyallanmaq. tasarlanmaq. düşünmək. ağlına gəlmək. fikirləşmək. fərz edinmək.
özüvü nə kimi keçinirsin.
çoxda hündürdən keçinmə belə.
nə duyqular, nə olaylar keçinirim.
gözü dumanlanmaq: gözü qararmaq. hirsindən heç nəyi görməmək.
bulanmaq. qatışmaq.
gözləri bulutlanmaq, dumanlanmaq: ağlayacaq kimi olmaq

TUMANLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlaşmaq.
tozlaşmaq. ortalıqda görünməmək. əksilmək. əsginmək. toz olub gedmək. yoxalmaq. itmək. batmaq. ölmək. gömülmək. savuşmaq. yox olmaq. qeybolmaq.
durumu kötüləşmək, pisəlmək. pozqunmaq.
ortalıqda görünməmək. tozlaşmaq. toz olub gedmək. yoxalmaq. heçəlmək

TUMANLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlatmaq. dumanlamaq. bulandırmaq. bulanıqlaşmaq. qatışdırmaq

TUMANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlı.
bulut. çanıq. çalqun. çalnuq. çalıq. bulanıq. bürküt.
ışıltılı, bərraq olmayan. tonuğ. donuğ. tüssüli. bulutlu. boz. soluq. bulutlu. bulanıq.- göy bulutlandı: bulandı.
donuğ sırça.
dumlu. tumlu. sisli bölgə

TUMANLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlı.
tutuq. tutqun. boğqun. tünək. dünək. tüngə. düngə. (
< tün: gecə.
tünğ < tüqn: düğn: düğün: qapalı.
< dönmək).
sisli çisli. puslu pusarıqlı.
bulanıq. sıxıntılı. toxalı.
çəntil. qəndil. kəndil. çəltik. çəllək. çalqın. çanğıl. qanğıl. qandıl. qanşaq. qayşaq. içgi içib qanmış, qanıqmış, doymuş. qanuq. qanıq. bulut.aldırmaz. laübali. saymaz. umursamaz. çarpıq. sarpıq. əsrik. əsrük. qərib. əğrik. əğric. əğlincik. kefli. tutuq. dəlişman. yayaq. yayqa. laqeyd. sərxoş.
dumanlı tutanlı: tutala düdala. dumanlı tutanlı. tüstlü püstülü. çiğli biğli. çuğlu buğlu. boğnaq tuğnaq. boğaq tuğaq. isli hisli.
qafası dumanlı:
əsrik. kefli.
qafası bulutlu: yarı əsrik, kefli.
gərəksiz, çözülməmiş sorularla başın yormaq

TUMANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlıq.
sislik. çislik. pusluq. pusarıqlıq.
bulanıqlıq. sıxıntılılıq.
əsriklik. keflilik. sərxoşluq

TUMANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanlıq. bulanıq. qaramlıq. qaramtulluq. sislik

TUMANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumanmaq. dumanlamaq. düdəmək. düdləmək. tutamaq. tutlamaq. tüstünmək. tüstüləmək. püstünmək. püstüləmək. çiğinmək. çiğləmək. çuğamaq. çuğlamaq. buğanmaq. buğlamaq. boğnamaq. tuğnamaq. boğaqmaq. tuğaqmaq. isləmək hisləmək

TUMANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tümənmək: ( < tuqman. tuqan < tuq). baylanmaq. bəylənmək. bayınmaq. bayıqmaq. varlanmaq. zənginləşmək

TUMANSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dumansız. bulanıqsız. duru. saydam. bərraq.
imansız gedir, tumansız gəlir

TUMAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

< tümər ( < tüm. tum). { mr < metatez > rm ) < türmək}. {
< metatez > dürmə > dümrə > tümər > tumar. bürmək. burmək.
< yum. yumar. yumamaq. tum. tumlaq (tutum)}.
büyü. ovsun. bağu. cadı. tilism. sehir.
açın. ehsan. ikram.
bitik.
tumar bürkmək: bitik türüşmək.
toğra. birlikdə paket yapılmış kağaz.
tumar yapmaq: toğra bəstəmək.
vəxtilə ceylan dərisindən olub, boyuna uzun kəsilib, üzərində qol (imza) toplanıb, yazı yazılan bükət.
tomar. tamaq. qutas. qotas. qaşqa. atın alnına taxılan qotas. nişan