Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
USULQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < us). ağıllı

USULLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

usullacıq. usulcacıq. yavaşcacıq. asdacıq

USULLACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

usulcacıq. usulla. yavaşcacıq. asdacıq

USULLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

uslu. bitili.düzənli

USULLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

usul usul. usullu. yavaş yavaş. ataq ataq. azar azar. asda asda

USULLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

usluluq. yavaşlıq. təənni. düşünmə

USULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

us olmaq. ( < us). diqqət edmək. ilgilənmək

USULSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başıpozuqca. düzənsizcə

USUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

osom. yosom. bənzəş. qiyas

USUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

uzun.
uzman. dərin. əngin. engin. dənəyimli. bəcərikli. iş bitirici. uslu. ağıllı. dahi. zəki.
gerçək. doğru. səhih.
yayqın. geniş.
qalıcı. dayimi.
suv. suvsaq. su. sulu.
diqqətlə. ayıq

USUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qılışık. rizayət. ödəşim. ötüşüm. uzulış. usulış. qanıq. məntiq

USUTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

susutan.
usutan sıcaq.
şor çor yemək ustur.
usutan güyəş qapsadı

USUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uysuz. yuxusuz. uykusuz. yuxlu

: Arin Turkish Etimology Dictionary

iştə. şimdi.
kimi.
axar gözüm uş dəniz.
iştə. şimdi. elə. indi.
doğmuş günü uş batar. uş bura gəl.
uş gəldin.
uş getdi uş gəldi.
uş qonağ, uş qonğçı.
uş qadaan alım: ay sənin ağrın alım.
uş xuraman gəzən gözəl.
uş qıldığın doğru.
bala yoxumdu, uş verdiyim bu.
uşt. köpəyi qoğmaq üçün deyilən söz. çıx çıx !. uş uş !.
uş köpək deməmək: it yerinədə qoymamaq.
heyvanı bir nəyə qurşatmaq.
hürrrr. üş. üş. oxxəəəhhhhhhh.
ağac, dal. buynuz kimi nərsələrin özü.
münğüz uşı. buynuz özü.
iştə.
uş uş: uş uş öküzü suvarmaq üçün söylənən

UŞAILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaşlıq. cocuqluq. kiçiklik

UŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{( < av (oğ) + şaq. uşatmaq: ovmaq. üzmək. dağıtmaq. usmaq) (usmaq. ovşaq < ovsaq < ov. ovmaq). ucaq. (uşma: dağılma. parçalanma. ufalanma)}.
cocuq. gənc. təzəlik. ufaqlıq. urpaq. urpay. evlat. ovladçiçik.gənc. cavan. yilkinsək. yanqğı. yeni. budaq. imirkay. doğan. çağa. çağalaq. bəbək. bala. bula. gödək. alba. tifil. arısda. gözəl. iyi. baldaq. həlqə. döngələk. bucra. yιğιrιk. şιğιrsιk. qurşav. yarpaq. budaq. sap. ufaq. qopıl. oğul.
kiçik. ufaq.
uşaq oğlan: kiçik cocuq.
uşaq otunq: oğraq odun. tıraşa.
uşaq iş: xırda təfəq iş.
uşaq söz: yalın, köksüz, boş söz.
uşaq kişi: səfeh kişi.
qoğu. dediqodu.
uşaqçı: qoğucu•.
uşaq söz. qoğu olaraq söylənən söz.
sütrə. südrə. barağu. toğuz. buta. buda. cocuq. yavrı. bala. beçə ( > bəççə (fars)). bitçağa. bala. cocuq. ufaq. oğaq. xırda ( < qırda). qoncaq. körpə. oğlan. kiçik cocoq. xırım xırda. xırda mırda.
tör töküntü.
çağa. mə;sum. qulluqçu.
əkət. qulluqçu. qulluqçı. söhbət. qonuşma.
yeni doğan ərkək bəbək: atlı. adlı.- uşaq bardırmaq: söhbət edmək.
ərkək cocuq: ərkək oğlan: qoqay.- uşaq edmək: söhbət edmək. qonuşmaq.
uşaq, yolnu qısqartır: söhbət yolu qısaltır

UŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

enik. bala. çağa.
biçə > bəccə (fars). biçək. bəbək. yavrı. cocuq.
doğulmuş. doğan. körpə. cocuq.
doğan anası olma, doğuran anası ol.
çirağ. şayırd. xadim.
enik. encik. yavru. bala.- körpə oğlanı (uşağı) dolayan parça: qundaq. uşaqlarının iyi, mutlu günlərini görmək: gününü görmək.
biçimsiz uşaq: çox qısa, şişman, güdə bodur, ya da incə uzun olan, uşaq. qısqamıt. qasqamıt.
küçə uşağı, oğlanı, kişisi: qaldırım süpürgəsi: qalatım süpürgəsi. darqaşayırd.
uşağı, cocuğu olmayan qadın, ərkək: qara don.
uşaqlarının iyi, mutlu günlərini görmək: gününü görmək.
çağsız, çağından öncə oluşan nərsə, doğulan çağa, uşaq: günüzsüz. günsüz.
içuşağı: evuşağı: içoğlanı. qaraoğlan. evoğlanı. qolçıq. qaraqulluqçu. padov.
uşaqların ayağına taxılan zınqırovlu girdə, həlqə: qanqavur. çanqavur. qonqurdaq.
içuşağı: evuşağı: qolçıq. qaraqulluqçu. içoğlanı. evoğlanı. qaraoğlan. padov.
kiçik uşaq: çanıq. qınıq. çağıq. cocuq.
uşaqları, cocuqları qorxutma sözü: öcü. umacı. abacı. xuxan. qoxur.
kiçik uşağın yeriməyə başlaması: adaqlamaq.
qırışmal, şuluğ uşaq: yavacan.
arvad uşaq: ev.
evsiz: yalqız. evlənməmiş. mücərrəd.
əməksiz uşaq: ögey uşaq.
əsgi uşaq, əsgi qondara: bir kilasda qalan şayırd.
qızuşaq: qızoğlan: qız.
yüngül uşaq: üzü yola, dincək uşaq.- uşaq salma: düşüt. kortaj.
salınmış uşaq: düşüt. kurtaj olmuş. səqti cənin.
qorusuz, başıboş, kimsəsiz cocuq, uşaq: qabal. göbəl. göbələk.- şeytan uşaq: həşəri. dizman. yaramaz.
uşaq baxıcısı: daya. dayaq. dadı.
uşaq baxıcısı: taya. dadıq. lələ.
uşaq qapan: uşaq oğrusu.
uşaqlıqdan bəri böylə olan: çəkirdəkdən yetişmə.
yaramaz, həşəri uşaq: çalı. azqın. güclü. qolçomaq. zorlu. dəli.
ağızda çeynənib uşağa verilən yeyəcək: çeğnəmik. çiğnəmik.
uşaqlara görə ananın qardaşı: dayı.
bir uşaq oyunu: qazan.
iyi iş altı ayda, doğru uşaq doqquz ayda çıxar.
körpə uşaqları güldürmək üçün çıxarılan səs: qıqqa.
körpə uşaqlara bağlanılan əsgi, bürgək, püşək: höllük. öllük. şehlik. yaşlıq. nəmlik. çimlik.
öğrəşsə tatı, uşaq, bir gün olar uzun qulaq.
ucu sivri, başa doğru genişlənib, yuvarlaq uşaq oyunçağı:qatıp. qotıq. (artılımış, yoğunmuş, yuvarlanıq). mazalaq. bazalaq. pazalaq. topac.topaq.
uşağa iş buyur, özündə dalınca yürü.
uşaq baxcası: salıncıq. baxca. çağalar bağı. çağbağ. çağabağ.
uşaqlarda alna düşən pərçəm, saç: çappıç. çappuş. çapıç. çəpiç. çamıç.- uşaqların yeriməsinə yardımçı olan yügürək: qanrı. qanğrı. qayrı

UŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənc. bala. cocuq. cücə. şagird.
cocuq təpisinin yumşaq yeri: əngək. yafuq. bınğıldaq.
yavru. töl. döl.
uşaq muşaq: çar çarmıq.
doğuz balası: burtlaq.
körpə uşaq: külük ( < kövkül).- ağ dombul uşaq: qartopu.
tavla uşağı: tövlə işçisi. tövləçi.
uşaqların başında çıxan çiban: suluq.- uşaq qapan: böyü kərkəs (qara quş) ki cocuqları yaxalayıb qaldırar.
doğuz balası: burtlaq.
oğrət gəncin işətti.
uşaqlıq edmək: bunqamaq. bunamaq. səfehləmək

UŞAQCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

cocuğumsu. cocuqca. cocuq kimi

UŞAQILI : Arin Turkish Etimology Dictionary

uyşaq. uyqun. xoşa gedən.
qölünə uşaqılı bolmaq: birisinin xoşuna gedmək. sevgisini qazanmaq

UŞAQIVLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

gözəl. kibar. xoş

UŞAQIVSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

zovqsuz. qaba.
uşaqıvsız baha: aşırı, çox baha

UŞAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xırdalama. ufalama. unlama. ovmaq. oğmaq.
qoğlamaq. qoğaralamaq.
söhbət edmək. qonuşmaq

UŞAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoduqlanmaq. cocuqlanmaq. çağalanmaq