Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

AQZAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağzamaq.
yavamaq. yavmaq. yalamaq. dadmaq.
kötüləmək. sövmək.
demək. aytmaq. yavamaq

AQZIBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağzıbaş. boşboğaz

AQZIMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağzıman (> azmənd (fars)). acgöz. yanığ. yanğılı olan. doymaz

AQZIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağzırmaq. söyləmək

AQZITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağzıtmaq. axızdırmaq. axıtmaq. damlatmaq. tökmək.
yaş ağzıtmaq: göz yaşı tökmək. ağlayıb zarıldamaq

AQΙ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağι. ağlama. ağlayιş

AQΙL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιl. (< av). həlqə. girdə. topar. çit. yığıb toparlayıb hesablama işi.
ağιlla(n) otur: toparlan otur. yığış otur.
ağιlιn !: yιğιlιn. həlqə qurun.
ay ağιlι: ay halәsi. həlqəsi. ağlası (< alqasi)

AQΙL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ay ağιlι: ay halәsi < alqasi. ağlası

AQΙLLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιllamaq. avlamaq. toplamaq. çevrələmək

AQΙLLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιllanmaq. avlanmaq. toplanmaq. çevrələnmək. yığışmaq

AQΙLΙN ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιlιn !. yιğιlιn. həlqə qurun

AQΙN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιn.
(< ağιnmaq: gedmək. çəkmək. daşmaq. meyl edmək.
onu qιnama ! kökünə ağnıyıb: kökünə soyuna çəkib).
taxın. gediş. çəkim. bənzəyiş. tay. kimi. tipqi. meyl.
çox çox.
ağın ağın yağmır yağır.
sevgi. eşq. sevda.
ağına düşən başda ağıl gəzməz.
yaşlı. qoca

AQΙNLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιnlı. uzun. qədli

AQΙNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιnmaq.
gaxmaq. edmək. çəkmək. daşmaq. meyl edmək.
qιnama! kökünə ağnıyıb: çəkib.
ölmək. solmaq

AQΙR AQŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιr ağşaq. yavaş yavaş. düzənsiz

AQΙR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιr. ağrı

AQΙRLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιrlıq. yığıncaq. şura

AQΙRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağιrmaq. tüpürmək. əxtüf eləmək

AL : Arin Turkish Etimology Dictionary

{< alal (sumer). aluaşur > alutan: aldatan (aldatmaq): şeytan. kələk}.
cin. ruh. qonuq. tın.
bir şeytan türü (cürü). al basmaq: cin basmaq. ağır basmaq: qara basmaq.
düzən. duzax. kələk. tor. sapalaq. tələ. yasa.
aldatan kölgə. ılğım. tumarıq. sərab. ( ərəbcədə aynı anlam var)

AL : Arin Turkish Etimology Dictionary

{< əl: əliq. alıq. alqı: alınmış: əklənmiş}. {el. alğamaq. almaq. çatışmaq. ulaqmaq. oluşmaq}.
iç. öz. töz. tin (: ruh). iç bacarıqı, uzluğu, uzmanlığı, yatqınlığı, çıxarı, yaraqı, cövhəri, ərdəmi, yordamı, gücü, zoru.
yalçın. basuq. qudrət. güc. yetgə. yetgi. yeti. ərk. ərkə.
biçim. dışüz. taxım. qalır. qılış. üst baş.
hal. durum. qonum. gediş.
alda: əldə.
aldaqi: əldəki. əldə olan. olan. var olan.
əldəki durumnan gedmək istirsən ?: elə belə (əldə) olduğun kimin gedisən ?.
əlim gəlmir: əlim yoxdu: halım gəlmir: halım yoxdu.
əldən düşmək: haldan düşmək. gücdən düşmək.
candan haldan. əldən qoldan. qoldan qışdan düşmək.
halsız: əlsiz. əli nərsiyə gedməmək.
əli az: halı az. əli qırıq. ilacsız. aciz.
alı yaman: halı yaman: alqı yaman.- yaman alqa düşəsən.
alqın nə çəkir: tinin. dinligin nə isdir: canın nə isdir.
allı: hallı: alatlı: bacarıqlı.

AL : Arin Turkish Etimology Dictionary

alın: aln. alq. ald. ir (ilə). il (ilə) ön. qat. qabax. hizur. üzbəüz. məhzər. əvvəl. ilk.
aln: alqa !: alqa bas !: iləri !. ulaş !. uğraş !. varış !. yaxlaş !. əriş !. buyur !.
alda: irəlidə.
alğa bas: irəli bas.
alda: irəlidə.
al yaydan: yayın başından.
al yaydan: yayın başından.
alğa düş: önə düş.
aldiğa düş: önünə düş.
al gözüv: ilk öncə. ilk.
al diş: kəsici ön diş. it diş.
al dizgin: ön səf.
al ev: dış otaq. əl otağı

AL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayraq qumaşı. qızarmış. qızarıq.
əl, qolun, biləkdən aşağı qısmı.
ala. alaca.
ala çartov: əğri üyrü.
xaqanların, şahların damqaları.
çamır. palçıq.
quyuq, qoyi pambıq, maxta boyası.
qat. yan. qulluq. xidmət. hizur.
olt. qırmız.
əl. alıq. əlik.
al (ərəb): oğul.
ale rəsul: yalvac oğulları.
qızıl.
açıq doruğ.
allıq.
dolab. hilə.
uca. yüksək. ali.
yenğ (yenğlər: alçaqlar). yen > yel. cin.
qırmızı.yavru ağzı.
ala çalan göğərti, göyərti:morartı. morluq.
al! ələ!. ala!. tut!.
al qırmızı: dodağ boyası.
qızmırı. qırmızı qızıq.
al, qımızı rəngli olan. turuncu ipək qumaş.
al ilə doru arası at rəngi. qonur al: tıq.
al at: çilqü at.
hilə. ütrük. yalan. aldatma. təv. yap. yup.
ma.
işdə; anlamına bir söz. qapı.
təv hilə. aldatma. yup. yap.
yeləncik. yel. cin.
al qulubul: alyuvar.- al börküm, ver börkün: al taxamı, ver taxavı: qaçaqoça, gizli izli, pərdə olmadan. sənli mənli. başbaşa, qaşqaşa. özlü üzlü. utanıb çəkinmədən. təkəllüfatsız. taarüfsüz.- al qımızı nərsələr, yemişlər: qandağ.
açıq qırmızı, al: xanımrəh. xanımrəngi.
yerdə yox çəkim, al almanı, səndə var çəkim, qapır almanı.
gəlinalı: (qadınların işlətdiyi qızıl boyalı toz. ). allıq. ənlik.- al qara bənəkli böcək çeşiti: gəlinalıcı.- qayalıqda yetişən, al uclu, ulduz biçimli çiçək: türü. gəlinbarmağı.- gəlinalı: gəlin. gəlincək.
al zambağ.
gəlingülü. gəlincik çiçəyi. gəlinəli. gəlinalı. gəlinciğəri. küpqıran. qızalaq. gülgülü. gülgülüm. küpəpartladan. qabqıran. qabsındıran. alala. lala. lalə.
al çiçək çeşiti: gəlin dili.- kiçik mıncıq böyüklüyündə, üst qabığı al kiçik bənəkli böcək çeşiti: gəlinböcəyi.- üz alma, astar al.
alı olan: allı.
qara al arası at donu, boyası: doru.- al bağlamaq: çox sevinmək.
al basmaq: ala tutulmaq.
al bayraq: al sancaq: türk bayrağı.
al duvaq: al tutaq. gəlinlərin başına salınan incə tül örtü.
al almaya, daş atan çox olar: dəğər çoxların ilgisin çəkər.
al köynəkli gizlənəməz.
al gilas üstünə qar yağar: bəklənilməz olaylar.
alı al moru mor: qıpqırmızı.
alı alına moru moruna: tam uyumunda.
ala çalar: alca. alıca. alımsı.- al yapmaq: oyuna gətirmək.
al ilə arslan tutular.
ağ, qara, al qarışığı at donu: dəmirqırı.
al cüvüt: açıq qırmızı. qırmızı.
al edmək: yap yup qılmaq. kələk qılmaq. yubılamaq. yuplamaq.
al quş: qızıl quş. doğan. şunqur. köğön. şahin. şunqar.
qoyu al don, boya: kürən (at).
al !: aha !. iştə !. ala !. öylə !.
quyu al: qırmızı. tünd, qoyu gilanar boyalı: qomıt
al şərab: qomıt suci: qırmızı şərab.
tuğla alı: qoyu qırmızı.- alıq: qızıl. qızmır. qırmız.
al alvan: dür dümən. rəhbərəh.- al damqa: xaqanlığın ən yüksək damqası, möhrü. dövlət damqası. rəsmi damqaların ən böyügü.
al oy: tərs, muxalif səs.- ala çalan: alqın. alqına. alığna

AL : Arin Turkish Etimology Dictionary

alu. ulu. allah. uluq). alu (sumer). (: üstək. yüksək. uca. ali.)
alp. genliyi. çoxluğu. böyüklügü göstərir. ərəbcədəki
al; (: el. çoxluq. öğələr. oğlad) bu köklü sözlə uyğundur. al + alğan: al + alvan > əlvan: çox rəhli. rəh bə rəh

AL : Arin Turkish Etimology Dictionary

boya.
açıq doru (: qaramtıl qırmızı). ənnabi. qırmızı. qonğur (< qunqğur < qonqğur < qanğur). parlaq qırmızı. qızıl. üzə sürülən allıq. enlik tozu.
allı mallı. allı güllü. al yanaq.
meyvə adları başında. al + ıc. al + ça. al + ı. al + ma. al + mıd.
iki rəng. çala rəng.
rəng. boya.
kəhər at.
açıq qırmızı.
altamğa; nın qısalmışı. xanların damğaları al. qırmızı boyalı olurdu ki
yarlıqata. buyruq; lara. ol ilə qol çəkirdilər.
altun)

AL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ön. ilk. birinci.
alay
toturnu alayı: mart ayı. # art. son.
al gözüv: ilköncə. ilk.
al tiş: kəsici ön diş.
al tizgin: ön səf.
al üy: dış oda. sofa