Multilingual Turkish Dictionary

Ottoman Turkish

Ottoman Turkish
BALİŞ : Ottoman Turkish

f. Yastık. * Altın. * Nakit

BALKAN : Ottoman Turkish

Doğu Avrupada batıdan doğuya uzanan dağ sırası

BALKANLAR : Ottoman Turkish

(Balkan Yarımadası) Yugoslavya'nın büyük kısmı ile Arnavutluk, Bulgaristan, Yunanistan ve Trakya'yı içine alan yarımada

BALKAR : Ottoman Turkish

Kafkasya Türkleri'nin Kıpçak kolundan olan bir boy

BALON : Ottoman Turkish

Fr. Hava veya hafif gazlarla doldurulan küre. Bugünkü uçaklar balonculuğun geliştirilmesiyle elde edilmiştir. Zeplin adı verilen güdümlü balonlar hava ulaşımında ve savaşta kullanılmıştır

BALOTAJ : Ottoman Turkish

Fr. Bir seçimde herhangi bir adayın, oyların ekseriyetini alamaması hali

BALVANE : Ottoman Turkish

f. Dağ kırlangıcı. * Darı kuşu

BALYEMEZ : Ottoman Turkish

Osmanlıların bir zamanlar kullandıkları uzun menzilli toplar

BALYOZ : Ottoman Turkish

Fr. Vaktiyle Avrupa devletlerinin büyükelçi ve büyük konsoloslarıyla, general ve amiral gibi kişilerine verilen bir ünvandır. * (Yunancadan) Kazık çakmak, büyük taşları kırmak için kullanılan uzun saplı, iri ve ağır çekiç

BALZEN : Ottoman Turkish

f. Kanat vuran. Uçan

BALÛDE : Ottoman Turkish

f. Boy atmış, büyümüş

BALIKHANE KAPISI : Ottoman Turkish

Topkapı Sarayı'nın Marmara kıyısındadır. Padişahlarca cezandırılan vezirler burada idam edilir, sürgün edileceklerse buradan gemilere bindirilirlerdi

BAM : Ottoman Turkish

Dam. * Çatı. * Kubbe. * Kemer * Sakf. * Sabah vakti. * Telli sazlarda en kalın tel

BAM-GAH : Ottoman Turkish

f. Seher vakti. * Seher vaktinde

BAM-I BÜLEND : Ottoman Turkish

Yüksek çatı. * Gökyüzü, sema

BAM-I ÇEŞM : Ottoman Turkish

Gözkapağı

BAMDAD(AN) : Ottoman Turkish

f. Sabah, sabahleyin, seher vakti. Tan yeri

BAMDADÎ : Ottoman Turkish

f. Seher vakti, erken

BAME : Ottoman Turkish

f. Sakalı gür olan. * Sık, uzun ve kaba olan sakal

BAN : Ottoman Turkish

"Dam, çatı. * Sorgun ağacı. Bey söğüdü. * yun. Sevgilinin boyu. Farsçada kelime sonuna gelerek, Türkçedeki ""ci, cu"" ekleri yerini tutan mânâda kullanılır. Meselâ: Bağban: Bağcı."

BANBU : Ottoman Turkish

(Malezya dilinden) Sıcak ve yağışlı bölgelerde yaşıyan bir bitki cinsi. Buğday ailesinden olup ikiyüzden fazla çeşiti vardır

BANDO : Ottoman Turkish

Askeri mızıka takımı

BANDIRA : Ottoman Turkish

İtl. Geminin hangi devlete ait olduğnu gösteren bayrak

BANEVA : Ottoman Turkish

f. Zengin, mal, mülk sahibi. * Meşhur, şöhret bulmuş, ünlü, namdar

BANG : Ottoman Turkish

f. Ses, sadâ, haykırma, bir ağızdan alkış