Multilingual Turkish Dictionary Turkish Turkish Ansiklopedik

AFİF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
iffetli, namuslu, ırz ve namus sahibi kadın.
doğru, haramdan sakınan, yolsuzluğa sapmaz kişi

AFİFE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka..
(bkz. afif). ıv. mehmed'in hanımı

AFİL : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
uful eden, gurub eden, batan (güneş, yıldız).
görünmez olan, kaybolan

AFİTAB : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
güneş, gün ışığı.
çok güzel, dilber, parlak yüz

AFRA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
ayın on üçüncü gecesi.
beyaz toprak. afra binti ubeyde: sahabe hanımlardan

AFTABE : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
su kabı.
güneş biçiminde yapılan mücevher

AFUV : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
daima affeden, merhametli. esmaü'l-hüsna’dandır. "abd" takısı alarak kullanılır

AFŞAR : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
oğuz türklerinin 24 boyundan biri. türkiye, ıran, azerbaycan ve afganistan’da dağınık olarak yaşamaktadırlar.
çabuk iş gören, çevik, atılgan

AFŞİN : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
zırh, silah. afşin bey: selçuklu komutanı. ( xı. yy.). gümüştigin'le birlikte anadolu savaşlarına çıktı. malatya'da bizans ordularını yendi. marmara kıyılarına kadar ilerledi (1079)

AGAH : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) er.
bilgili, haberli, uyanık, afif. vakıf olmuş, malumatlı. agah efendi: (
1824). türk devlet adamı

AGER : Turkish Turkish Ansiklopedik

(tür.) er.
temiz, doğru kimse

AGRA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
çok sevimli, çok yakışıklı

AHAD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
bir, kişi, kimse.
birler, birden dokuza kadar olan sayılar.
ünlü türk denizcilerinden ahad bey (umur bey donanmasından)

AHAVİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
kardeşçe, dostça. kardeş gibi

AHBARÎ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
haber veren, rivayet eden

AHDİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
ahd, and icabı veya ahd ve ahda müteallik. ahdî, türk tezkire yazan ve divan şairi (bağdat 1593)

AHENK : Turkish Turkish Ansiklopedik

(far.) ka.
uygun, uyum düzen, armoni.
renkler arasında uygunluk. sesler arasında uygunluk, düzen, makam.
çalgılı eğlence-saz takımınca icra edilen beste.
kasıt, niyet

AHFA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.)
kalb, ruh, sır, hafi, ah-fa şeklinde sıralanan "letafet-i hamse" sonuncusuna verilen ad.- erkek ve kadın adı olarak kullanılır

AHFAZ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
belleği çok kuvvetli.
kur'an'ı en iyi hıfzetmiş kişi.
alçak gönüllü

AHFEŞ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
küçük gözlü, zayıf bakışlı.
yalnız gece gören kimse. ahfeş lakabında üç büyük arap alimi vardır. abdülhamid, said b. mes'ade, ali b. süleyman

AHİ : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
ahi ocağına mensup olan kimse.
cömert, eli açık. ahi benli hasan. türk şairi. yavuz döneminde yaşamış ve şirinu perviz mesnevisini yazmıştır

AHİD : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
bir şeyin yerine getirilmesini emretmek.
söz vermek. emir, talimat, taahhüt, anlaşma, yükümlülük

AHKAF : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
kum fırtınası
kur'an-ı kerim'in
suresi. araplar bu ismi, arabistan’ın güneyinde, kimsenin bilmediği ve giremediği çöle vermişlerdir

AHLA : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) ka.
çok tatlı. pek şirin

AHLAS : Turkish Turkish Ansiklopedik

(ara.) er.
saf, halis, karışımsız.
iyi yürekli, temiz kimse.
kur'anî ıstılahta, allah’a halis olarak yönelip ihlaslılıkta ileri bir dereceye varmış kul