Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

ƏRQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkək.
ərkişi. yiğit. kişi. yiğit. gözübərk. cəsur.
hər heyvanın ərkəğl.- ərkək cinsəl orqanı: çomay. yaraq. sik.
qadınsı ərkək: qadın qılıqlı. qıstəkə.
ərkək cocuq: ərkək oğlan: qoqay.
ərkək tağaqu: xoruz.
ərkəklik ayqıtı: taşaq.
ərkəklik: ərliq.
ərkəkliktə yarış edmək: ərləşmək.
ərkək istəmək ütlənmək. üdlənmək. kösnəmək.
ərkək dişi: arsalıq. iki cinsli

ƏRQƏQDAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəkdaş. örkəkdaş. öğkəkdaş. qaradaş. qayadaş

ƏRQƏQİMSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəgimsi. erkəgimsi. örkəgimsi. öğkəgimsi. ərkəksi. erkəksi. örkəksi. öğkəksi. ərə, ərkəyə, kişiyə oxşaşlıq, bənzişli, bənzərli

ƏRQƏQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəgin. yuvaq. ustuvanə. sürgü. silindir

ƏRQƏQLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəkləşmək.
ərsinmək. ərsimək. böyümək.
oğul ərsindi.
dalqalanmaq. möjlənmək.
su ərkəkləndi.
onun yeyni ərkəkləndi: tükləri biz biz durdu

ƏRQƏQLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəkləşmək. erkəkləşmək. örkəkləşmək. öğkəkləşmək. kişiləşmək. ərkək özəlliyi qazanmaq

ƏRQƏQLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəkləşmək. ( < ərəkək + laq: yoxluq simgəs). arıtmaq. ərtəmək. ərətmək. daşşağı çıxarmaq. iğdiş edmək. cocuğu sünnət edmək

ƏRQƏQLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəklik.
örkəklik. öğkəklik. kişilik. əril. ərlik. igitlik. qeyrət.
ərkəklik gücü: bel gücü.
ərkək. girmə. keçmə.
girmə deşmə: ərkək maya.
bir para yekəbaş heyvanların ərkəklik yaraqından, dərisindən yapılan qırbac, şallaq: çağun. çavun.- ərkəklik ayqıtı: yaraq. çürük. çöp. çüv. köv ( < çov. kov: oyuq. boş).
ərkək kişinin ərkəkliyinin başın örtən dəri, qapacıq:qapıq.
qapıq toyu: sünnət toyu. xətnə toyu. sünnət mərasimi.- ərkəklik ayqıtı: qataq. qadaq. qotaq.
ərkəklik gərəyi: qamış. kavmış (< kav: boş). yaraq

ƏRQƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəklik. ərik. irlik. ərəklik. qoçalaq. qoçqar. qoçaq. qaraman. qəhrəman. salbatlu. şücaətli

ƏRQƏQSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəksi. kişiçil qadın

ƏRQƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəl. ərk yiyəsi. uluca. üst düzəy yönətici

ƏRQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkələmək. qırcandırmaq. nazlamaq. öymək. ərköyülləmək

ƏRQƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəli. cidamlı. qursaqlı. dayaqlı. vurli

ƏRQƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəlmək. irkəlmək. dayanıb asılanmaq. qudurqanlıq edmək

ƏRQƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərgəm. ərdən. ərlik qız

ƏRQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərgəmək.
tə;qib. izləmək. dolanmaq.
bir yerə toplamaq.
arqamaq. sarmaq

ƏRQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəmək.
irkəmək. ərsəmək. irsəmək. ərtəmək. ertəmək. böyümək.
seçmək. özgürmək. özgörmək. ixtiyar edmək

ƏRQƏN BAŞLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkən başlamaq. ərtələmək. ırtalamaq

ƏRQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərgən. ərkən. { < ər: tez + ikən < ərmək}.
çağ keçmədən. tezrax.
ərgən. ərkəlmiş, yetişmiş, hələ evlənməmiş. subay.
irkən. ir. irən. irin. tez. ağızda ərir kimi olan. ləzzətli. dadlı.
(ərkək dişi üçün) subay. evlənməmiş.
ərgin. ərkin, bağımsızlığın saxlayan. ərinğən. subay. bekar.
ərincək. təmbəl.
kən. ikən.
o barır ərkən, qeyitdi: o gedərkən qaytdı.
ərənkək. barmaq.
subay. bekar. evsiz.
ərkinlik: subaylıq.
ərlik qız.
gənc. igid. dəliqanlı.
olqun. olmuş.
özgür. müstəqil.
yoğun ip.
hörkən. hörgən. urqan. qalın ip. qanqal. yoğun ip. risman

ƏRQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkən. erkən. ərgən.
ilərləmiş çağ, zaman. tez.
dan erkən: səhər tezdən.
çağı, sürəsi gəlməmiş, çatmamış.
yola çıxmağa çox erkəndi hələ.
yersiz. vaxsız.
bu görəv onun yaşına erkəndir.
çox qabaq.
erkənlərdə: çox qabaqlarda.
təbərzə. nobar. bolluq çağından ön, tez oluşan, bazara çıxan nərsə.
erkən yemiş, dəğəri dağa qalxmış.
ərkən. er. ər. tezdən.
ər əkməyi: obaşdan yeməyi. obaşdanlıq. səhər yeməyi.
evləmək çatına çatmış gənc.
baliğ.
azadə.
ərlik. evlənəcək çağa çatmış qız.
yeni yetmə. yetcən. yeni gənc. gəncik. novcəvan.
qoyullan çağdan (müqərrərə vaxdan) qabax olunan nərsə. zudrəs.
erkən seçim.
erkən sınav: imtahan.
erkən saldırı: yürüş, vurqun, həmlə.
çox olqunlaşmış, olquşluq, olqunluq, ərgin, ərik, ərgən, ərgin, yetgin geçgin. keçgin.- erkən yatan: axşamçı.
səhər erkəndən: çin, çin ertən

ƏRQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkən.
ərnək. barmaq.
ikən.
gələr ərkən: gələr ikən.
ertdə. əsgi zamanda. çoxdan.
daha ərkən: ertərək. ərkəncə

ƏRQƏNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkəncə. ertərək. daha ərkən

ƏRQƏNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərkənçi. çağda, vaxda həmişə irəli olan. yubanmayan

ƏRQƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərgənə.
dağın ətəyi. dərə. boğaz.
kan. mə;dənin olan. tapılan yeri.
azadyanə ( > azadanə). irikli. irkin. ərkin. erkana. eygin. azad. qaravsız. qaraşsız. ağasız. bağsız. baş başdaq. öz başına. ağasız. qaravsız. qaraşsız. ərkinçə. müstəqil

ƏRQƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərgənə.
əğgənə. gərdənə. boğaz. gədik. dağın beli.
kan. bəylik. baylıq. mə;dən.
zənginlik. gərəksizlik. varlılıq. bəyiklik. bəylik. baylıq. baysarlıq. devlətlilik. dövlətlilik. pulluluq