Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
FIRTANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelquz. boran.
qar fırtanası: burdum. tipi.
fırtına yapmaq: boramaq.
fırtınalı: boralı

FIRTIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenğ. yinğ. sümgürük. sümük. burun suyu.
burun dəliklərinin içində qurumuş olan fırtıq, sümük: qurnoy. qurnoş. qurnos

FIRTIQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bujuqqu. sümüklü.
yinğdəkü: yendəklü: yendəki. (cocuqlara bununla sövülür)

FIRTINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < fır. pır. dır. fırlanmaq. fırlat. tırlat). furtına.
burağan. boran. külək. qasırqa. talatum. dalğa. davul. boran. iti buran yel. talatub. topurcaq. topcaq. örkün. tufan. təlatüm. dalqum. əmvac.
çolğun. boran. çapqın.
bora. boran. gurultulu yel. çovğun. yələn. yelən. qatı yel. qasıntı. qasa. savurqac.
martın sonunda olan boran, fırtına: qırlanqıc fırtınası.
qoç qatımı fırtınası: bu çağda oluşan tufan.
fırtınalı hava. yelli hava. salıq.
qar furtunası, fırtınası: boran. tupu. topu.
qar yağış fırtınası: çoqun çoğun. çavun. çovun.
qarlı yağmurlu fırtına: çapqur. çapğur. boran. tufan

FIRTINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bırtına. burtına.
yel çevrisi. girdbad.
burcaq. dalqa. qarıntı. suburanı. suboranı. yaman.
iti həyəcan.
yamana uğramış, çarpmış, lə;nət olunmuş.
güney fırtınası: güneydən əsən ılıq, sıcaq yel. güney yeli. bozyel. qaba yel.
bir bardaq suda fırtına qoparmaq: kiçik bir sorunu, məsələni böyütmək, gurlatmaq.- fırtınadan qorunmaq üçün, gəmilərin çəkiləbildiyi yer: çəkməcə.- fırtına kimi: burcaq kimi: dalqa kimi: çox iti, hızlı.
fırtına qopmaq: dalqa yerimək. iticə bulanıb, burulmaq.
ürək fıtınası, dalqası: aşırı qayğı, qayığ.
fırtanaya tutulmaq: fırttırmaq. dəlirmək.- toz fırtınası. kavaqas. kavqas

FIRTINAQUŞU : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəniz ördəyi

FIRTINALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

quzeybatıdan əsən, gənəlliklə soğuq, gahdan fırtınalı, yağmır qar gətirən yel: qara yel. (# kəşişləmə: güneydoğudan əsən yel)

FIRTINASIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

durqun. gərimsiz. həyəcansız

FIRTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

fırttırmaq. fırlanıb aradan çıxmaq, qaçmaq. qurtulmaq

FIRTOLAYI : Arin Turkish Etimology Dictionary

fırdolayı.çapəçevrə. çəpçevrə. çəpçevrə. qasnaq < qapsnaq. döndolayı. çəpəçevrə

FIRTÖNTÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

fırdöndü. sürəkli, dəvamlı dəğişən, qaypaq nərsə, kimsə

FIRTTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

fırtmaq. fırlanıb aradan çıxmaq, qaçmaq. qurtulmaq.
dəlirmək. fırtanaya tutulmaq

FISIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

fısır fısır, fısıl fısıl: çox yüngül, yumşaq, fısıltı kimi.
fısır fısır, fısıl fısıl, yavaşca, kimsə duymayacaq kimi söyləmək, söylənmək: fısıldamaq

FISILTAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağzın açar qarqa kimi qarıldar, ağzın qapar, ilan kimi fısıldar

FISILTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

fısıldamaq.
;fıs fıs; səsi çıxarmaq.
fısır fısır, fısıl fısıl, yavaşca, kimsə duymayacaq kimi söyləmək, söylənmək

FISILTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

fısıldamaq.
çaldışdırmaq.
pıçıldamaq. sufsamaq. sufşamaq. şuvşamaq. çıvıldamaq. cıvıldamaq.
pısışlamaq.- ilanın ıslıq çalması, fısıldaması: qızğırmaq

FISILTAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

fısıldaşmaq.
qurqurlaşmaq.
quşmuşlanmaq. pıçıldamaq. gizli qonuşmaq

FISILTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

fıskos. güc duyulan qonuşma.
kov. çov. şayiə. söylənti. deyinti.
el ağzı. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediköt. dediküt.
fısıntı. pıçıltı. pıçıntı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. qoğu. qoğuc. qoğunc. qov. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

FISINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

fısıltı. pıçıltı. pıçıntı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. qoğu. qoğuc. qoğunc. qov. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

FISIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

fısqır. pısır. pışır. pısqı. püsgür. fışqır. basır. basar. təngic. təngiş. fişar. təzyiq.
yüngül, yumşaq yanmadan çıxan səs.
bir dəlikdən axan suyun çıxardığı yüngül, yumşaq səs.- fısır fısır, fısıl fısıl: çox yüngül, yumşaq, fısıltı kimi.
fısır fısır, fısıl fısıl, yavaşca, kimsə duymayacaq kimi söyləmək, söylənmək: fısıldamaq

FISQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

püsgə.
pısqa. pısıq. kiçik. xırda.
bıçqa. bir barmağı, başbarmağa tutturaraq vurulan cıqqa, çıppa, zərbə.
fışqı. fışqırıq. fəvvarə.
püsgə, pısqa, fısqı daş: çınğıl. sınğıl. çanğıl. sanqıl.
fısqısı belə toxunmamaq: belə, bir barmağıda dəğməmək

FISQICIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

püsgəcik. pısqacıq. pısıqcıq. kiçik toxunma. kiçik qabarcıq

FISQILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

püsgələmək. pısqalamaq. pısıqlamaq. pisgələmək. kötükləmək

FISQILI : Arin Turkish Etimology Dictionary

fışqılı. fışqırıqlı. fəvvarəli