Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

HİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

hınc. qınc.
kin. öc. qaraç. qara, pis diləkdə, niyyətdə olma. pislik. kötülük. yamanlıq. qınağrın. qanağrın. qın. qıyın. boğız. düşmanlıq.
dolu

HİNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

hinç. öykə. öfgə. uğdə. öc. hiddət.
quyruq acısı: hinc. alıncaq öc

HINC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınc. hinc.
qərəz. qayız. acıq. öcük. öcqüq. kin. qınağrın. qanağrın. doluş. doluq. öfgə. darıt. öfgə. hiddət. şiddət.
dolu.
kin. qınağrın. qanağrın.
içində birikmiş bir hıncla, kinlə, birisinə sataşmaq: öfgəsin almaq. hirsin tökmək. qabarıq sıdırmaq. qabarığını sıdırmaq

HINCAHINC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıncaqınc. dopdolu. qalaqalbalıq. qalabalıq. qalaboluq. qalabolluq

HINCINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hincinmək. hıcqınmaq. qızmaq. içərləmək. öfkələnmək. alınmaq

HİNCİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

hıncınmaq. hıcqınmaq. qızmaq. içərləmək. öfkələnmək. alınmaq

HİNCİNTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

hincindirmək. hıncıdırnmaq. hıcqındırmaq. içərlətmək. öfkələtmək. qızdırmaq. qızıtmaq. alındırmaq. alışdırmaq

HINCITIRNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hıncıdırnmaq. hincindirmək. hıcqındırmaq. içərlətmək. öfkələtmək. qızdırmaq. qızıtmaq. alındırmaq. alışdırmaq

HİNCQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

önqrədəmək. öqürdəmək. öqqürdəmək. öqür öqür ağlamaq. hünkür hükür köksün çəkmək. hünkürdəmək. hincqınmaq

HINCQIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hıçqırmaq. yürəksinmək. için çəkmək.
ıncqırmaq. icqırıqla həçqırıqla ağlamaq. için çəkə çəkə ağlamaq

HİNCLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğızlamaq. öcüləmək. qınlamaq. qıyınlamaq. kinləmək. düşmanamaq

HINCLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəklik kinli

HINCLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınclı. kinli. dolmuş. dolu. qərəzli. öcük. öcqır. acqır. öfgəli. dartıq. qaraürəkli. ədavətli

HİNÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > hinc

HINÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kin. kək. öc

HINÇLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkdəşmək. kəkləşmək. kin bağlamaq. cicikləşmək

HİNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hing.həng. hava. ahəng.
hay hay; hingildədilər

HİNQİLTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

hingildəmək. hıxlamaq. yorqunluqdan, qızıqınlıqdan iticə soluqlamaq. sülümək. nəfəs nəfəsə düşmək

HİNT : Arin Turkish Etimology Dictionary

hind.
hind toyuğu: hunduşqa

HİNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hində. (deyinmə sözü)dıppıltı. güggü

HİNTUŞQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

hinduşqa. < hunduşqa < qonquşqa > qonqa: çil. xal. bən. bənək. ləkə. çilli xallı quş. bu quş bənəkli olduğundan bu adı alabilər

HİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

xoş!.
itqə hir demək: köpəğe xoşt demək

HIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ıra. ciq. cih. sin. sın. yaradılış. qurum. qılıq. özəlik. özgül. özgülük. sifət. xislət. xəsiyət. səciyyə. karakter.
astaradan astarı, toya çönmüş yasları, hay hırını bilməyən, düğün günü ağları

HIRÇIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > hırçınmaq. ( < qır). qırçın.
çapıq çevik iti qızıb hislənən. ərçəl. axlaqsız. xuysuz.
uğursuz. yaramaz. pis. sərt. çətin.
bax > qırıcı. önəgər. inadçı. tərs. ayğırı. qudurğan.
qırçın. qayır. kinli. ayqır. kötü qəlbli. öfgəli

HIRÇIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırcın. qancıq. qaqnım. qaqmın. qaqlım. qaqsım. qaqcım. keçimsiz. geçimsiz. öclü. sınırlı. taxımsız. xuysuz. şirrət. şarlatan. çağaloz. çataloz.
qırcın hırcın, nazlın salınan, sallanan, əğilib büzülüb yeriyən: çalış. çapış. çağış