Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

XƏRÇƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xərçəng. ( < qara: böyük + çəngəl). yengəc. yangəc. ( < yan. yan yeriyən)

XƏRÇİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

xərşin. kərçin. kərşin. dərçin. dərşin. bərçin. bərşin. ərçin. ərşin. barçın. barşın. qırçın. qırşın.
pillə. basacaq.
dərcə. dərəcə. rədə

XƏRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qara: boş). əkində boş qalmış yer

XƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xərək.
əşiq. eşiq.
saz əşigi, eşigi: saz xərəyi. köprücük.
xərçub < qaraçav: qaraçıv. kərəçiv > kərəçi

XƏRƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xərəki. < qaraçav. qaraçıv

XƏRƏZİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qırğaçı. xıdavatçı. xırdavatçı. qıdavatçı. qırdavatçı. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. qıvırçı. ıvırçı. ufaçı. oğnaqçı > oğnaçı. ovnaqçı > ovnaçı. çərçi. kərəçi. qərəçi. çərəçi

XƏRƏZİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaymaçı. xırdaçı. xırdavatçı

XƏRİTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərtə. nəqşə

XƏRLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əsrəmək. səprəmək. səpiləmək. sərfəmək. xərşləmək

XƏRMƏN 1) : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərmən. qırman. bax > qarman (1 < kər. qır. ).
xırman. alay. hər nəyin çoxluğun göstərir.
xırvar. xırbar. çaş. tüdə. ağuş. yığın. küm. koma. ükülğan ( < uk. yük) yükülğan. yığman. yığılan. çaş. çağ. dolu. tüdə. təl. kom.
indir.
taxılın sapını, dənədən qırma, kəsmə, ayırma işi. xərmən dövmək.
xərmən təxdəsi: döğən.
xərmən quşu: çavuşquşu.
xərmən yağış: incə mıncıq, tozanaq yağıntı.
nərsənin böyük toplum. saplı taxılın yığımı.
bir toplumun yeri. yığnaq. dərnək. hər çeşitdən oluşan, qarışıq, düzənsiz toplum. təpə. koma.
kitab xərməni: çeşitli kitab yığını.
topluluq xərmən: neçə dərnəyin, quruhun birləşməsi.
xərmən deyilki istədiyin götürəsən.
xərmən başı: ürünün yığılma çağı.
xərmən açmaq: bir düzənsiz yığmanı bəlli bir ölçü ilə (say. boy. ,) sıralayıb, ayırıb toplamaq.
xərmən savırmaq: ( < kər. qır). taxılı yelə qarşı savırıb, dənə ilə samanı ayırmaq.
biçin, xərmən yerində çalışmaqta olanların yoldan geçən yolcuların yollarını kəsərək onlardan ərməğan almaları gələnəği: qırmıq salmaq.
xırman tozluğu: xırmanın dibində qalan tozlu topraqlı buğda, başqaları.
xərmən daşı: xərmən döğdükləri daş.
xərmən yabasının üç barmaqlısı: topla

XƏRMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qırman. qarman. çeşitli, türlü xırdavat nərsələrdən oluşan topar.
qatar. üstüstə yığılmış nərsə.
bir qatar kitab, mal, odun.
xərmən açmaq: dağınaq, qarışıq nərsələri açıb, sərərək, düzənləmək, sıralamaq.
xərmən çorman: qarman çorman: qarış quruş.
qarmaqarışıq. qarmaqadal. allaq bullaq. düzənsiz.
aşırı əsrik, çalqın. çanğıl. qanğıl. qandıl. qanşaq. qayşaq. çəntil. qəndil. kəndil. çəltik. çəllək. kefli.
xərmən kiləsi: qarman, böyük ölçək.
xərmən sonu: qarman, böyük işdən, vardan, nərsədən geriyə qalan bölüm. (- xərmən sonu dərvişlərin: sona qalıbda, iyi pay alanlar üçün söylənir.)
hay vurub xərmən savırmaq: əldə olanın, hərgələ səpələyib tükətmək.
əsgi xərmən savırmaq: əsgi dəfdərləri qarışdırmaq: əsgi qaynağdan (kor bulaqdan) su gətirmək: keçmiş, ölmüş soruları, yenidən qaynatmaq, ortaya çəkmək.
gün ola, xərmən ola: bir gün onunda sırası, çağı gəlir.
xərmən öküzü: dəğirman öküzü. dolab bəygiri. heç bir dəğişiklik, yenilik görməyən yaşam, kimsə, nərsə. təkdüzəy. bir düzəy. bisayaq ( < bir + sayaq: tür. cicür). bitür ( < bir + tür. cicür). monoton.
xərmənlənmiş buğda: sapı dənəsi ayrılmış buğda: saç > çaç ( < saçmaq).- tuğla xərməni: kərpiç kürəsi.
xərməndə, əkini sapından ayırmada işlənən, altı çaxmaq daşlı taxda: düvən. döğən. düvən daşı. diş.- xərmən savırma aracı: saça. saç.
xərmən yerlərində düzələn, üç yanı qapalı, bir yanı açıq yapı: koravana. qaraban. qaravan

XƏRMƏNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarmançı. yığan. toplayan

XƏRMƏNDAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaba. şənə

XƏRMƏNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

< hörəmək. ( < ör. or. ur). dolanmaq. xərmənləmək. dolayı, çevrik dolaşmaq

XƏRMƏNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qarmanlamaq. qarışdırmaq. qatıştırmaq

XƏRMƏNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

xərmən edmək.
( < kər. qır. < qırmaq: dağıtmaq). qarışdırmaq. dağıtmaq.
tozamaq. yuxamaq. havada toza çevirmək.
nərsəni tozlayıb, bulamaq. ayın tozanaq görüntüsü, ki ağıl deyilər