Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

İLMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilkök. qıvrım. ilişik. ildik.
inmə. enmə. düşmə.
atdan ilmə

İLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ılmaq.
çatmaq. yetmək. tikmək.
ilməz arzılar: çatmaz arzılar.
tikə parçaları dərib, ildirib, tikib paltar elədi.
taxmaq. bağlamaq.
asmaq.
süzmək. sırımaq. bükmək.
ilikləmək: düğünləmək.
ad. ilmik. ilgək. əğrəti düğün. qolay çözülən düğün.
ad. asma. qança. ipin ucun bükməklə əldə edilən həlqə.
çıtım. düğün. ilik: ilgəh. çözülməsi qolay düğün.
ilişmək. girmək. uzanmaq.
tikən dona ildi: ilişdi.
yönəlmək. çəkilmək.
ər dağdan quyı ildi: kişi dağdan aşağı endi.
enmək. inmək. düşmək.
çıxması qolay, ilməsi güc dağ.
harda gördün, orda il: en. düş.
quş duzağa, dəndən ilir.
gir. ilişik.
ilməkli: girli.
im. him. püf.
ilməyin bilir, gizlədir.
təvəccüh edmək. nəzərdə almaq. iltifat edmək.
lütf. sevik. məhbbət.
təvəccüh edmək. nəzərdə almaq. iltifat edmək.
lütf. sevik. məhbbət.
toplantı. yığın. yığva.
ilgək. lişmiş, çözülməsi qolay olan düşün. əğrəti düğün.
çiq. həlqə. düğüm.- ilməkli ip: kəmənd

İLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iləmək.
ilərimək. ilqamaq. ilqarmaq. ilqara keçmək. cummaq. saldırmaq. həmləyə keçmək. nərsənin üzərinə səkinmək, qalxılamaq. qalxamaq. hoplamaq. zıplamaq. atılmaq. ataqlamaq.
boş, gəvşək düğünləmək.
düğümləri birbirinə keçirmək.
sancmaq. saşmaq. sancıtmaq. dəlib keçmək.
çatmaq. raslamaq. təsadüfləmək.
toxunma. toxunum.
ucu ilməkli ip: çövürdək. çevirdək. çördək. çövdək. çevdək. ( < çövürmək. çevirmək).
ilgək ilmək: qəzil qıfıl

İLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilmik. alqa. həlqə. ( ip ucun qıvırıb, düğmələmə ilə əldə edilən həlqə).
ilməklərin qaçmasına yol verməyən: qaçmaz
qaçmaz corab

İLMƏLƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

baca baca toxunmuş

İLMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

imləmək ımlamaq ılmamaq yılmamaq yımlamaq yamlamaq. çaplamaq çalqamaq. əkləmək. artırmaq. doldurmaq

İLMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

saymamaq. gözləmmək.
yaxalamaq

İLMƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilməkləmək. ilmikləmək.
nərsəni ilməkləmək, bağlamaq üçün, ucu əğri dəmir tikəsi: qataq. qadaq. qanca. çəngəl

İLMİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

imlik. ibriq. əmlik. əmzikli su qabı

İLMİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilmik. ilmək. alqa. həlqə. ( ip ucun qıvırıb, düğmələmə ilə əldə edilən həlqə).
ilmiklərin qaçmasına yol verməyən: qaçmaz
qaçmaz corab

İLMİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilmikləmək. ilməkləmək

İLNƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iləti. iləli. ilgəli. ilgili. atıt. atılı. atalı. qatıq. qatlı. qaplı. bağıt. bağlı. bağdalı. kipli. kipəli. dərik. düz. düzgün. dərəli. intisab olmuş. mənsub. ayid. aid. mərbut

İLNƏŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilnəşiş. ulnaşış. ulnaşma. ulnaşım. ulnaşıt. (yarıq, ayrıq, qırıq, sınıq nərsədə). birləşmə. birləşiş. birnişmə. birnişiş. bitnişmə. bitnişiş. bitnişim. bitnişit. bağşınma. bağşınış. bağnaşma. bağnaşış. barnaşma. barnaşım. barnaşış. barnaşıt. varnaşma. varnaşım. varnaşış. varnaşıt. calnaşma. calnaşış. çatnışma. çatnışım. çatnışış. çatnışıt. çapnışma. çapnışım. çapnışış. çapnışıt. tapnışma. tapnışış. yapnışma. yapnışış. yamnaşma. yamnaşış. qatnışma. qatnışış. sapnışma. sapnışış. qaynaşma. qaynaşım. qaynaşış. qaynaşıt. qavuşma. qavşuş. qavnaşma. qavnaşım. qavnaşış. qavnaşıt. qovuşma. qovşuş. qovnaşma. qovnaşım. qovnaşış. qovnaşıt. düşnüşmə. düşnüşüş. tutnuşum. tutnuşma. tutnuşuş. tutnuşut. tutnuşış. ərnişmə. ərnişim. ərnişiş. ərnişit. əğnişmə. əğnişim. əğnişiş. əğnişit. əknişmə. əknişim. əknişiş. əknişit.yetnişmə. yetnişim. yetnişiş. yetnişit. gəlnişmə. gəlnişim. gəlnişiş. gəlnişit. vəsl, müttəsil olnuşma. ittisal. vəsl olma

İLQ YAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilk yaz. bahar. göyləm. göğləm

İLQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilk cocuq: ilkə.aça

İLQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilk.
ən öncə. birinci.
keçmiş. əvvəlki. ibtidayi.
başlanqıc.
ilk olay: öncə. ən önəmli. birincil.
ilkisi: öncəsi. əvvəli.
nərsənin ilk etgisin itirmək: gözü alışmaq. yadırqanmaz olmaq. qəribsəməmək.
günün ilk aydınlığı: gün qaşı.
ilk quşluq çağı: çağva. günəşin yüksəlməyə başlaması.
evliliyin ilk dönəmi: balayı.
ilkdən bəri: həmməşə. qanıma. boyuna.
doğulan, ilk gündən: doğuşdan. doğmaca. yaratılışdan. əzəldən.
aralıq ilk: septabır.
ilk ağşam: tünək.
ilk okul: aşıl. yanaq. çıxma. dəbistan.
ilk okul başı, müdürü: başöğrətmən.
ilk olay: birincil.
ilk sayı, sanı: bir.
ilk sayı, sanı: bir.
yarışda, ilk atılan ox, edilən od: çavuş oxu.
eğitim öğrətimində, ilk yarı il: güz dönəmi.
günün ilk ışıqları: günqaşı.
ilk öncə: ən öncə: öngün. ilkin. ilki. başın.- ipək böcəklərinin ilk yuxuya dalması: qarınca yuxusu.
qışın ilk ayları: qaraqış.
yazın ilk ayı: oğlağqıran.
ilk ilkə: ilkilkə (ilk ilkə: ilkin yasa, qayda, qanun) anayasa. əsasi qanun.
cocuğun ilk addımı: ayaq. qədəm.
ilk adım. birinci addım. başlaqıç.
ilk adımda. birinci addımda. başlaqıçda.
ilk ağız: təbərzə. nobar.
ilk ağızda: ən öncə. ilk öncə.
ilkaxşam: axşam üstü.
ilk açada: ilk boluğda: ilk fürsətdə. imkan bulur bulmaz.
ilk görüş: ilk qarşılış.
ilk göz ağrısı: ilk sevgi.
ilk başın: ən öncə.
ilk söz: önsöz.
ilk vuran oxçudur: işin ustası sonuc alır.
ilk yarı: ilk bölümdən birincisi

İLQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilk.
ertə. erkən. başlangıç. doğuş. çıxış. öncəlik.
ilk bada: şol bada. bir dəfə.
ilk bahar: ertə kökləm.
ilqgün: ilk gün.
ilqxan: ilk han.
hər nərsənin başı.
ilkin. ilkə. ilk doğulan cocuq. ilkə. ilkin. tüncük. tüngə. tüncə. burna. başlanqıc. əvvəla. ibtida.
tüngüc. birinci. aldası. öndiki. birinci. allın. öncə. əsgidən. çınğ. gerçək.
ilk öncə: çınğ alqı burun: ən öncə. çınğ alqa. çınğ allında.
ilk qar: qırpaq. incə yağan qar.
ilk öncə: önqürdi. ilkin. öngürə.
öngürdi gələn iyisin çalar.- ilk süt: aylandırqan. ağız.
ilk cocuq: ilkə. ilkin. aca. aça. caca. çaça. böyük cocuq.
ilk öncə: alqı burun

İLQABAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilğaban. yügürərək

İLQAL DIMQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

tər

İLQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ıslaq. öl. çığ. yiviş

İLQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilqarmaq. ılqarmaq. ılqamaq. ilqarlamaq.
qaqtamaq. qaqırmaq. çapmaq. çapqamaq. çapqarmaq. yürüşmək. yürgüşmək. yürgəmək. yügrəmək. yügürmək. cummaq. taxınmaq.
iləgərləmək (< ilərləmək. iləri: ön. qabaq). dolu düzgün (yular, cilov), yaxud, cilovu buraxıb, şollatıb, dörd nala, yel kimi çapmaq, yügürmək.
ilqara keçmək. ilmək. iləmək. ilərimək. cummaq. saldırmaq. həmləyə keçmək. nərsənin üzərinə səkinmək, qalxılamaq. qalxamaq. hoplamaq. zıplamaq. atılmaq. ataqlamaq

İLQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçmaq

İLQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilğar.
(dağıdıb, qənimət almaq amacı ilə olan cumuş, hicum). çapul. yəğma. axın. qarət.
< (ilğamaq: ilgəmək: qaçmaq). yürüş. marş.
başıboş atın dörtnala qoşması. ansızın hicum. axın. düşman toprağına çapıl için yapılan süvarlı hicumu.
öncü. burncu. barvısı. baştavşı. baştaçı. avan
qard.
geyrət. cəhd.
ayrıq. həmlə. dəf;.
ılqarmaq: dəf edmək.
bək. əhd. peyman

İLQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilğar. ılğar. ilə. cumma. saldırı. həmlə. cumma. yügürmə. axın. saldırma. saldırı. saldırış. salqın. hicum. hucum. cumma. vurqun. həmlə. atılım. ataq. çapqı. axın. çıxım. yaxma. cumma. axın. çapıl. iste;la. təərrüz.
ılğar, axınlamaq: saldırmaq. atılmaq. düşürmək. cummaq.
ilqara keçmək: ilqamaq. ilqarmaq. ilmək. iləmək. ilərimək. cummaq. saldırmaq. həmləyə keçmək. nərsənin üzərinə səkinmək, qalxılamaq. qalxamaq. hoplamaq. zıplamaq. atılmaq. ataqlamaq

İLQARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yortağıl. yortavul. alaman. öndə ilqar, həmlə edən çirik