Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

İQLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğlik. iğçilkə. sökəlkə. kəsəl. kəsil. iqləş. xəsdə. aruq. sağ olmayan.
aruq ər.
aruq dindi: xəsdə yarıqdı: dincəldi

İQMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğmə. çalı çırpıdan, axır, ağıl önünə yapılan sundurma

İQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğmək ( i < > ə ) əğmək.
salmaq.
başın aşağı iğib: salıb.
əğmək. bükmək. qarımaq. qaqımaq. qatlamaq

İQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğmək. əğmək

İQNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnə. çapaq. sapaq. bucaq. burcaq. quşə. kinayə.
sözüzü sapaqsız iğnəsiz söyləyin.
bu iğnəli qonuşuğa son qoyun.
iğnəli baltalı davranışlar: kinayəli, kəsgin, iti tutumlar.
pambıq ilə baş kəsir, iğnə ilə gor dəlir.
dişi incidən, dili iğnədən: ətacı. ağıcağız. zəhləgedməli.
arının balı gedər, iğnəsi qalar.
bal yiyən, arı iğnəsinə dözər.
balığ iğnəsi: balıq oltalarında (ultalarında) işlənən iğnə.
çəngəlli iğnə: çatal.
dəniziğnəsi: balıq çeşidi.
əl ayağın iğnə iğnə olması: əl ayağ uyşub, bir böcək sancmış, ısırmış kimi duymaq: qarıncalanmaq. qarışqalanmaq.
xanımiğnəsi: incə, uzun qayıq çeşiti.
iğnə ilə işləyəndə barmaq ucuna (üstünə, üzünə) taxılan qapacıq: üsgük ( < üst + güc).
iğnə vurma ayqıtı: sürüng. sürəng (< sürmək).
iğnədən sapa: ayrıntılaıyla.
sosi iğnə: böyük iğnə. dürək. dirək.
toplu iğnə: sancaq.
yoğun iğnə: güvəldic > çuvalduz (< kovan: dələn. oyan).
çəngəlli iğnə: ilgəc.
iğnə iğnə olmaq: iğnələnmək. iğnə batırılmış kimi olmaq.
iğnə batırılmış kimi olmaq: iğnələnmək. iğnə iğnə olmaq.
iğnə kimi: iğnəmsi.
iğnə satan (salan), tikəndən çox olur:
iğnə atsan yerə düşməz, tünlüyündən gözü seçməz.
iğnə dəliyi: iğnə yurdu: iğnə yuvası: iğnə gözü: çox incə, dar yer.
iğnə ilə quyu qazılmaz, köklənmədən saz çalınmaz.
iğnə sapa dönmək: iğnə ipliyə dönmək: iğnə çöpə dönmək: çox arığ, üzük, incək olmaq. çox zayıflamaq.
iğnə sap: iğnə iplik: iğnə çöp: çox arığ, üzük, incək, zayıf.
iğnə qaldı: çox az qaldı. bitmək üzrə olmaq.
iğnə yastığı: iğnə köpcəyi: iğnə salan (salanğ: qab):
iğnədən sapa dək: iğnədən ipliyə dək: ən incə ayrıntıları ilə.
iğnədə var sapda var: bu at bu meydan. gərəkən nərsələr hamısı yerindədir.
iğnədə var çuvaldızda: pislik var pislik.
iğnə çuvaldızdan keçirmək: söğüb qoşmaq. söküb soğurmaq.- qaraiğnə: iğnəli qarınca, qarışqa.
qarqa iğnəsi: qarqa düğləği. qarqa düvləği. qarqa düləği. qarqa ibiği. qarqa qozağı. qarqa qoğzağı. qavalabardağı. qavaldız. əbucəhl qarpızı. acı xiyar. güdə boylu, pis qoxulu ot.
iğnə iğnə olmaq: iğnələnmək: qarıncalanmaq. uyuşmaq.
qara iğnə deyilən böcək: qaraquma.
iğnənin ıldızı dək belə boşluq qalmadı. (iğnənin ucu, deşiyi).
iğnə ilə tutturmaq: iğnələmək.
iğnəni özüvə çuvaldızı özgəsinə.
kora iğnə, gərək nəyinə.
pambıq ilə baş kəsir, iğnə ilə gor dəlir.
qaraiğnə deyilən böcək: qadıniğnəsi

İQNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnə. iynə.
çəngəl iğnə.
dikiş iğnə.
dipli iğnə: göddü iğnə.
toplu iğnə.
biçək.
balıq iğnəsi: qarmuq. qarmaq. qullab.
hər nəyin incə bölümü.
iğnə iplik: çox arıq incə.
şiş iğnə: corab toxumağ şişcigi.
iqnə işi: qısnaq.
dəri iğnə iğnə olmaq: ürpərmək. örpərmək. urparmaq. bezgənmək. qalxıb dikəlmək.
toplu iğnə: göttü iğnə. dibli iğnə.
toplu iğnə: götdü iğnə. dibli iğnə.
qara iğnə: qarıncanın ufaq çeşiti.
iğnə sap taxılıb qorunan topac, kisə: çaxmaq.- iğnə iğnə olmaq: (gövdədə bir yer ) keçələləşmək. uyuşmaq. kehəlmək.
ayağım iğnə iğnə olub.
böyük iğnə: təmən. tümən.- çınday iyne: hörgü şişi.
iğnə aşağan itcə: iğnə cutqan itcə: zayıf. cılız. sısqa.
iğnə qözündən çıxarmaq: çox pis sinsitmək, əziyət edmək. çox sıxıntı vermək. zorlamaq.
iğnə dənğli, çaqlı: çox az. azıcıq.
iğnədən yibdən çıxarlay bolmaq: çox zayıflamaq. incələmək.
iğnədən yibdən çıqqan: yepyeni.
iğnəqə halı suvurğa bilməğən: tikiş bilməyən qadın.
iğnəni burnu: iğnənin sivri ucu.
iğnəni inəkq etgən: bəcərikli. qamarat qadın.
iğnənin qözü: iğnə dəliği.
iğneqgöz: patlaq gözlü.
çınday iyne: hörgü şişi

İQNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnə. böyük iğnə. çuvaldır. çuvaldız. sayav.
çəngəlli iğnə: tükrəvüç

İQNƏARTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnəardı. sıx, kip tikiş. izbəiz, dalbadal tikiş

İQNƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnək. inək.
iğnək orun: inək axırı.
savluq iğnək: sağmal inək.
iğnəkçi: inək çobanı

İQNƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnələmək.
sapaqlı topaqlı, toxunaqlı, kinayəli davranmaq, qonuşmaq.
iğnə ilə tutturmaq.
toxunaqlı qonuşmaq.
tənqidləmək. sancamaq. dişləmək. taşlamaq. dışlamaq. intiqada tutmaq. nəğd edmək

İQNƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsənin qalıbın çıxarmaq üçün çevrəsin iğnə ilə dəlib imləmək, işarə qoymaq

İQNƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnələmək.
iğnəylə tutturmaq. qadamaq.
tiyəqinə tiymək. alay edmək. tükrəmək. taxmaq

İQNƏLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnələnmək.
iğnə iğnə olmaq. iğnə batırılmış kimi olmaq.
sapaqlanmaq. çapaqlanmaq. topaqlanmaq. toxunalınmaq. kinayələnmək.
nərsə üzəri bənəklənmək.
iğnə iğnə olmaq: qarıncalanmaq. uyuşmaq

İQNƏLƏYİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnələyici. iğnəli. acı.
iğnəli, acı söz

İQNƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnəli.
çapaqlı. sapaqlı. topaqlı. toxunaqlı. incitici. dəlici. batıcı. bucaqlı. burcaqlı. quşəli. kinayəli.
sapaqlı topaqlı, toxunaqlı, kinayəli davranmaq, qonuşmaq: iğnələmək.
iğnələyici. acı.
iğnəli, acı söz.
iğnəli qarınca, qarışqa: qaraiğnə.
iğnəli yapraq: qıvıc. qıvıl. qıvırc

İQNƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnəlik. iğnə qabı

İQNƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnəlik.
daşlamalı. təkmələmi. tənqid edməli.
iğnə dabı

İQNƏMSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnəmsi. iğnə kimi

İQNƏSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnəsiz. sapaqsız. çapaqsız. topaqsız. toxunaqsız. bucaqsız. burcaqsız. quşəsiz. kinayəsiz

İQNƏSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iğnəsiz. tikansız. tikənsiz. dikənsiz
(davranış. söz). toxunaqsız. sancaqsız. deşənsiz. acısız.
muzahimətsiz. sarqıtsız. sıxıtsız. yorqasız

İQQƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikgəl. ikəl. ikgül. ikgil. qoşac. qoşal. qoşgül. qoşgil.
iki ocaqlı, otaqlı, yerli pətək, apartman.
iki tikəli, bölümdən oluşan hər nə.
bölünmüş hər nəyin iki tikəsi, iki səhmi.
islamda sovğadan təkgəl dişiyə, ikgəl ərkəyə düşər

İQQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikgil. ikgül. ikgəl. ikəl. qoşac. qoşal. qoşgül. qoşgil.
iki ocaqlı, otaqlı, yerli pətək, apartman.
iki tikəli, bölümdən oluşan hər nə.
bölünmüş hər nəyin iki tikəsi, iki səhmi., iki səhmi.
islamda sovğadan təkgəl dişiyə, ikgəl ərkəyə düşər

İQQİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikiz.
iqqiz oqlan. ikiz cocuq

İQQÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikgül. ikgil. ikgəl. ikəl. qoşac. qoşal. qoşgül. qoşgil.
iki ocaqlı, otaqlı, yerli pətək, apartman.
iki tikəli, bölümdən oluşan hər nə.
bölünmüş hər nəyin iki tikəsi, iki səhmi.
islamda sovğadan təkgəl dişiyə, ikgəl ərkəyə düşər

İQRAH : Arin Turkish Etimology Dictionary

ikrah. < iğrək. iğrənmək