Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QIRLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qara boq. qarabüklü. zıplı.
qıpırdaq. işvəli. nazlı. parlaq. cilvəli.
nazlı. işvəli.
qırlı fırlı: qırıtqan. qırışmal. qırcan.
qırlı fırlı: qırıl fırıl: foslu. qalandır. qalantur. qalnadır. qalnatur. qələndər. danqatur. donqatur. qalaylı. qalğatur. tüməkir. özün tutan. özsəçir. özseçir. özuzar. qurra. gurra. quraq. guraq. şişrən. pozlu. xudpəsənd. mütəkəbbir

QIRLIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıvrım. bükim. büklüm. qatım. qatlım. sancı. əzab. dərd.
qıvrım. bükim. büklüm. qırlım. qatım. qatlım.
saçın qırlımı: qıvrımı.
qırlım qırlım: qıvrım qıvrım: çoq qıvırcıq.
saçı qıvrım qıvrım.
qırlım qırlım qırılmaq: qıvrım qıvrım qıvrılmaq: sandıdan bükülüb durma

QIRLIMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırlıq. qırılmış. kərik (< kərmək. kəsmək). yarıq. yarılmış. yarlımış. açılmış

QIRLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırılmış. qırlımış. kərik (< kərmək. kəsmək). yarıq. yarılmış. yarlımış. açılmış

QIRLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırlığ. qırac. çöllük. işlənməmiş. abad olunmamış. boş.
qırac topraq

QIRMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırıb keçirmək: qasıb keçirmək.
çox pis davranmaq.
çox kəsil, zərər vurmaq, vermək.
çox güldürmək

QIRMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qatlaq. büklək. bükək.
parçanın bükülən yerində tapılan çizgi, xətti.
pozma. çözmə. nəqz.
potur. sason.
qırmalı don, köynək.
qırmalı potlı: potur. potur çotur. buruşuq. buruşmuş. qırışıq. qırışmış.
kəsmə. aralıq. inqita.
qat. qırım. bükmə.
parçanı, kağazın qat yeri.
qırım. indirim. təxfif.
qırıcı. könül qıran. könül əzən: düz iş görməyən.
iki dəğişik kökdən, çeşitdən olan nərsə. qatışıq. xalis olmayan. qırıq. azma. azman. araş. alaş.
qırma yazı: şikəstə xətt.
qırma topıq. söbü (məxrut) biçiyi. qonus.- qırma daş: sokaklarda döşəməyə sərilən kiçik daş

QIRMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırtı. qırıt. kərmə. kərim. kəsmə. kəsim. kəsit. boluş. bolut. ölçüt. balıq. balıt. bağlat. bağıt. barat. aydat. dərit. darat. deyit. yarıt. yartı. yarqı. yarıq. yarlıq. yarma. yonat. anlıq. orda. ordaq. burqat. qoyut. durat. hökm. qərar. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət.
ısırma. dişləmə. qapma.
ısırma qənd.
xırdalama. iskont.
azma. qarışıq qanlı, soylu.
qurtdan azma it.
çərxləmiş ət.
əkdəş. qarışıq soylu. təksir. kəsmə. sındırma.
sındama. pozma. dağıtma. saqatlama. ixlal.
incitmə. sındırma.
əda. naz.
eşşək qırması: qabaca qırıtma.
qıyma. öldürmə. cinayət.
incitmə.
könül, ürək qırma, incitmə.
sınma. şikəstə.
qırma yazı: şikəstə xət.
ürək qırma: incitmə.
qara qırma: kəpəkli un.
qırma yazı: şikəstə xət

QIRMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qasmac. qıtmac. qasmaçı. qırmaçı.
ət maşını. çərx. çəx.
qısmac. qasmac. qısıs. sıxıq. qısıq. qısqıs. xəsis. qısqaq. qıstac. qıssac. kenes < qınas. kinis çinis < qınıs. qaraçı. qaradadaq. qaradamaq. qaradadaqlı. qaradamaqlı. qaraçanaq. qıtmır. qıymır. qısmır. qıpmır. qataq. qadaq. qotur. yanığ. yanğılı olan. yalvaq. yavlaq. çaylaq. tamahkar. gözü dar. gözü doymaz. doymaz. doymayan. əli dar. əlisıxıq. əli yumuq. yumru. çimri. acgöz. paxıl < bağıl. verməztin. verməyən. əlverişsiz. varyeməz. sərpəməyən. xərcləməyən.
xərəzi < xıdavatçı. qıvırçı. ıvırçı. ufaçı. oğnaqçı > oğnaçı. ovnaqçı > ovnaçı. çərçi. kərəçi. qərəçi. çərəçi.
əldə satan. əl satıcı. ayaq satıcı. çərçi.
mağaşar, bürcək, hibubat satan.
sərraf. pul pozan.
qoltuq. simsar. əsgiçi. köhnəçi.
bazarlayan. bazarlıq edən. alverdə danışan.
dəllal. vasitə.
qıyan. zalim

QIRMAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> qıymaç. ev qoşuları. hər nəyin qırığı

QIRMAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırğıc. qırıntı. qazan dibində qalan qırınılar.
qırqıç. qazmaq

QIRMAÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırım qırıq. çalı çırpı. paam parça

QIRMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kağızları büküb kitab eliyən işçi.
kırmaçı. fιrladan

QIRMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qasmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac.
ət maşını. çərx. çəx.
qıssac. qısmac. qıstac. qısmac. qasmac. qısıs. sıxıq. qısıq. qısqıs. xəsis. qısqaq. qıstac. qıssac. kenes < qınas. kinis çinis < qınıs. qaraçı. qaradadaq. qaradamaq. qaradadaqlı. qaradamaqlı. qaraçanaq. qıtmır. qıymır. qısmır. qıpmır. qataq. qadaq. qotur. yanığ. yanğılı olan. yalvaq. yavlaq. çaylaq. tamahkar. gözü dar. gözü doymaz. doymaz. doymayan. kenes < qınas. qıncus. əli dar. əlisıxıq. əli yumuq. yumru. çimri. acgöz. paxıl < bağıl. verməztin. verməyən. əlverişsiz. varyeməz. sərpəməyən. xərcləməyən.
xərəzi < xıdavatçı. qıvırçı. ıvırçı. ufaçı. oğnaqçı > oğnaçı. ovnaqçı > ovnaçı. çərçi. kərəçi. qərəçi. çərəçi.
əldə satan. əl satıcı. ayaq satıcı. çərçi.
mağaşar, bürcək, hibubat satan.
sərraf. pul pozan.
qoltuq. simsar. əsgiçi. köhnəçi.
bazarlayan. bazarlıq edən. alverdə danışan.
dəllal. vasitə.
qıyan. zalim

QIRMALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırpalamaq. kərçimək. doğramaq. döğmək. dövmək. avratmaq. tikələmək. qırmaq. əzmək. ayaqlamaq. zülm edmək. yastablamaq. yastalamaq. alçatmaq. yermək. yerləmək. çeğnəmək. çiğnəmək. basqı yapmaq. əsgitmək. yıpratmaq. yormaq. üzmək. salmaq. düşürmək. qaqlamaq. qaqmaq.
qıvırmaq. qatlamaq. çinləmək

QIRMALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doğramaq. ufalamaq

QIRMALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıvrımlı. qatlı. buruşlu.
diz qapağına dək geniş, altı dar, dar paçalı, baldırlı, qatlı qırmalı qıvrımlı, buruşlu şalvar: sığba sıpqa. potur.
qıyılı. qıymalı. çinli.
qatlı, qırmalı, qatmalı, qatlamlı olan: qaslı olan

QONUŞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sözəngür.- çox qonuşan: gəvəzə. sazaq.
gözəl qonuşan: ağuzlu. dilbaz. söz kişisi

QONUŞQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dadlı, süycli dilli. tutu dilli. gəvəzə. çalçın. dilinə yürük.
ələyağı odlu diri. çalışqan. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. çalağan. qıllı.
çox qonuşqan, gəvəzə: dilli düdük

QONUŞQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonuşan. ayğac. tirsə. dirsə. danışan. söyləyən. çeçen. xətib.
yanqşaq. yanğşaq. yanşaq. çənəçi. gəvəzə. ağzı dadsız

QONUŞLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonmaq

QONUŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qonuşum.
eytişmə. eytişim. deyişim. deyişmə. aytışım. aytışma. söyləşmə. söyləşim. sözləmə. sözləşim. diləşmə. diləşim. dartışım. dartışma. çəkişmə. çəkişim. gurlaşım. gurlaşma. mucadilə. munaqişə. diyaloq. cədəl.
gurrunğ. qonuşuq. qonuşuq. danışıq. danışma. görüşuk. görüşmə. muzakirə. muşavirə.
axıcı, gözəl qonuşma: dil yügürüglüyü.
gözəl, axıcı qonuşma: dil açıqlığı. dil ustalığı. fəsahət. təlaqət.
arxadan qonuşma, söyləmə: çəkiştirmə. qeybət. dediqodu (
< demək + qoymaq.
< demək +qoğmaq).
güc duyulan qonuşma: fısıltı. fıskos.
bağıraraq qonuşma: qarqarızma.
düşünmədən, hazırlanmadan, içinə doğan, içdən gəldiyi kimi qonuşma, söyləmə, danışma, qoşma, bəstələmə, yapma: doğac. irtical. bilbədahə.- düşünmədən, hazırlanmadan, içinə doğan, içdən gəldiyi kimi qonuşma, söyləmə, danışma, qoşma, bəstələmə, yapma: doğac. irtical. bilbədahə.- qonuşma gülüşmə: günüşük.
birisinin arxasından pis qonuşmaq: qaramaq.
iki kişi, kəndi aralarında qonuşmaq: qafa qafaya vermək. baş başa vermək.
iləri geri qonuşmaq: dalqabaq, tutar tutmaz, tutarsız yersiz danışmaq.
sapaqlı topaqlı, toxunaqlı, kinayəli davranmaq, qonuşmaq: iğnələmək.
toxunaqlı qonuşmaq: iğnələmək.
yersiz qonuşmaq: boşboğazlanmaq. kavazağlıq, gəvəzəlik, gəvzəlik, gəpsəlik, gəpəslik, düşük çənəlik edmək. gəpəsləmək. gəpsələmək. kavazaqmaq. gəvəzələmək. gəvzələmək. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq

QONUŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

görüşmə. ixtilat.
qonşuq.
söləşiş. söyləş

QONUŞMACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

söləşüvçü

QONUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qon). qonmaq.
qoyuşmaq. qoyquşmaq. qonquşmaq. boşanmaq. tökmək.
əl ələ su qoyuşar, əllə üz yuvuşar.
qonşulaşmaq. aralaşmaq (aralıq: müştərək). yığışmaq. qonşu olmaq. genqləşləmək. gəngəşləmək. yaxın olmaq. yaxınlaşmaq.
qonuşmaq işi. kişinin işi.
qonuşdularda, qanışmadılar: razlaşmadılar.
qoyulmaq. başlamaq. girişmək.
işə qonuşun: başlayın.
bəylər ağalar işə qonuşun.
dartışıb, çəkişmək.
davar qonuşmaq: mal bölüşmək.
qanışmağa, razılaşmaqa oturmaq.
kipləşmək. qəpləşmək. gəpləşmək. gəpürmək.
artığına, çoxlu qonuşmaq: yanqşamaq. yanğışalamaq. çənə döğmək. gəvzələmək.
qonuşmadan qalmaq. dınq bolmaq. dili tutulmaq. uşaqlamaq. söhbət edmək.
səmiz səmiz qonuşmaq: kəndini bəğənmiş bir biçimdə qonuşmaq. kəndinə güvənərək söyləşmək.
boş qonuşmaq: yanşamaq. gəvəzəlik edmək.
çox qonuşan: gəvəzə.
ağız dolusu qonuşmaq: hər gələ danışmaq.
əsrükünə, keflicə qonuşmaq: südrəmə.- qarşıliklı aytışmaq. söhbət edmək.
pəltək qonuşmaq: pışıldamaq.
pəltək qonuşma: pışıldav