Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

OYLAVUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

oynavul. oyqavul. oyalavul. ( bax > aldatan. kələkçi). qataqul. qatavul. qaytavul. qayavul. cayçavul. qanavul. qandavul. toğlavul. toğavul. duzqavul. yalqavul. aldavul. düzənçi. kələkçi. hiləçi

OYLAYICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

oyalı. qantınçı. qantılçı. qantıl. qantın. qantam. qantama. qandırma. qandırıcı. aldatan. aldatıcı. aldatcı. yalan. palavrə. palvara

ÕYLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

õylə öylə: ayluq ayluq

OYLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ailə. ev

OYLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğlıq. ( oğulmuş, oyulmuş yer). evlək. ivlək. yivlək. su yolu

OYLO : Arin Turkish Etimology Dictionary

düşünüş

OYLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

fikirli

OYLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uyluq. udluq. bud

OYLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağındaş. bağda. bud. dizdən yuxarı bölüm.
borbay.
otluq. uyluq. qol qəmiğinin qalın yeri.
oyluq gəmiklərin başının yan çanaq sümüklərinə bitişən yeri. oyluqların çənətlərə bitişdiği yer: yarıq.
oyluğun (budun) yuxarısında qatlaq yerləri: qısıq.
cocuğun qısıqları pişmiş.
oyluq gəmiklərinin başı: başqaq

OYLUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

tömək. tömmək. dömək. töngək. gövdə. yapı. çəlim. tən. vicud. bədən.
çuxur. quyu. boşluq.
qurucu. quruntu. yormaq.
ululuq.
qoğzaqlıq. üç boyluluq. biçim. həcm (bәrcəstəgi).
oyuq. dəlik deşik

OYLUM : Arin Turkish Etimology Dictionary

oyum. qoncay. qoyum. qonum. həcm. həcim. çap. cüssə. sığın. sıyın. sıylıq. sığlıq. sıyqı. ölçüm. ölçü. ölçək. öləç. dəğərlik. qab. qaran. gülüm. qıstas

OYLUMLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

oyumlu. qoncaylı. qoyumlu. qonumlu. həcimli. həcmli. çaplı. cüssəli. boyrat. sığınlı. sıyınlı. sıylıqlı. sığlıqlı. sıyqılı. ölçümlü. ölçülü. ölçəkli. öləçli. qablı. qaranlı. gülümlü. qıstaslı

OYLUMSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oyumsuz. qoncaysız. qonumsuz. qoyumsuz. həcimsiz. həcmsiz. çapsız. cüssəsiz. sığınsız. sıyınsız. sıylıqsız. sığlıqsız. sıyqısız. ölçümsüz. öləçsiz. qabsız. qaransız. gülümsüz. qıstasız

OYLUNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpəng. qolsuz (yengsiz)çulqa

OYLUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazıtmaq. həgg etdirmək.
möhür qazıtmaq

OYMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(# qoyma: qopma: qabartma. abartma. bərcəstə. bərcəsdə.).
kənəmə. kənələmə. govma. kavma. kafma. qavma. çapma. qazma. eşmə. eşəmə. deşmə. deşəmə.
oymada girinti: çökək. çökük. çökül. çökün. çöküt. çökət

OYMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

no;dən sonra gələn.
boydan ayrılan.
izcilik quruhu.
oyulmuş. hörülmüş. bağlı. kovma.
oyma qapı böyük qapı içində oyulan kiçik qapı.
naxış. nəqşə.
yorma. qaznaq. oyulmuş nə.qazma. qazna. çapıq. həkk olunmuş. mənquş. tuluq.
ağac oyma: sadraç

OYMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

xərrat.
oymaçı pıçağı: xərrat pıçağı. burun pıçağı.
qıraverçı

OYMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaxmaçı. oyub çuxurlatma, dəlmə

OYMAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oydaçılıq. kovdaçılıq. kəndəçilik

OYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsəni oyub, başqa bir nəyi o oyuğa, yuvaya yerləşdirmə: qaqma

OYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanğamaq. çalğamaq. çanamaq. çənəmək. ( < çanmaq < > çalmaq).
dəlmək. eşmək. deşmək. yarmaq. kavmaq. kovalamaq. qazmaq. gədmək. qırtmaq. kərtmək. çəntmək. çantmaq. düşünmək. oyumaq. oyunmaq. fikirləşmək. qanıtlanmaq.
qazmaq. kavmaq. kovmaq. kavallamaq. kovallamaq. kövülləmək. kağallamaq. koğallamaq. köğülləmək.
oyumaq. oyuqlamaq. uyandırmaq. oyandırmaq. yol açmaq.
istək oyuqlamaq: istək oyumaq: istək oymaq: istək uyandırmaq: istək oyandırmaq: istəyinə, istəməsinə yol açmaq.
ağac oymaqda işlənən balta: ivgi.
gözlərini oymaq: birinə çox kötülük edmək.
qaşıqla yedirib, sapıyla gözün oymaq, çıxarmaq: yapdığı bir iyiliyə qarşıt, qat qat artığna kötülük edmək.
neçə boyalı dəğərli, sərt, oymağa əlverişli daş: çapa. qama.
sözün verdin, işin yap, qaşıq oydun, sapın yap.
bəslə qarqanı, oysun gözüvü.
qələmlə oyaraq, qaqaraq işlənmiş: çalma.
nərsənin üzərini oyub oyalayıb, qaqıb işləmək: çalmaçlamaq. çalmaq.
qızıl, gümüş çalmaq.
oyub çuxurlatma, dəlmə: çaxmaçı. oymaçı.
oymaq elçi: el numayəndəsi

OYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oyamaq. ( < av: ov). {oyma: neçə evin bir yerə yumalaşığı). (yığmaq, toplamaq, yumarlamaq işini göstərir). (- ovlamaq: dərib birikdirmək. tutup yığmaq.
avlu: hisarlı, toparl, yumarlı yer.
avqar: dərip yiğmaq, şikar, av aləti.
oylaq: oynaq: bir nərsənin çox olduğu, birikdiği yer.
aymaq. sektör. kəsiş. avdan. bölük. qol. əl. dəsdə}.
yığın. kitlə. kütlə. obadan büyü boy’dan kiçik olan qohumlar topluluğu. cumalaşmadan törüyən toplu.
qırağı bəzəkli ləçək < oyulmuş. qazılmış. bəzənmiş.
yüksək. qubba.
kəvək. kovaq. oyuq. deşik. hin. baca. saman yolu ulduzu.
kiçik.
oymaq ağızlım: kiçik ağızlım.
çuxur.
oyamaq. qayçılamaq. çapmaq. çatmaq. qazmaq. cızmaq. eşmək. hörmək. bəzəmək.
açılmaq. düşünmək. oylamaq. düşünüb durmaq. ağıllanmaq.
omaq. umağ. tayfa. qəbilə.
ad. üksük.
uymaq. üyə. üzv. mürid.
oğuş. bir oğdan, tuxumdan, boydan soydan olan. əqrəba.
oymaq. yerləşdirmək. sıxışdırmaq.
açmaq. kəsmək. yencmək.
qoğunu oy: qaçla.
ot alağı oy, qoyuna ver.
onquş. yonquş. nəqş. yazı. kəndəkarlıq.
çizmə yapılacaq keçə.
qazmaq (uymaq: uyamaq: qatlamaq) yapışdırıb, eşmək, hörməklə yaxud dəlib deşməklə nərsəni bəzəmək.
yaxa oymaq: nərsənin boynluğunu qətləyərək bəzək vermək.
cədvəl. tikə tikə olan nərsə.
bir ulusun bənzər tikələri, bölükləri.
ulus ellərə, el oymaqlara, oymaq uruqlara bölünür.
üsgük.
qədmək. kərtmək. kətmək. ( < gədik. kərdik < kər). çəntmək. gədik gədik, diş diş edmək.
qazımaq. qaşımaq. qıraşmaq. qıraşlamaq. aşındırmaq. oğmaq. qıcıtmaq. sürtmək. qazımaq. çuxurlayaraq yazmaq, naxış salmaq.
mənim çəkilimi daşlara qaz.
ürəyə qazılmış duyğular.
naxış. nəqş o niqar.
quruh.
oymaq bəyi: quruh başçısı.
hörük yaxud qazıq kimi bəzəklər. qazmıq. qazma. işləmə. həkk.- saçaq oymaları.
örtüyün qırağ oymaları.
oymalı yımşək.
mərmər oyması.
oyma yaxa.
tuluq.
əl işi. yazma. qələmkarlıq.
qazma. həgg.
qazma yazı: həgg olnmuş yazı.
qazma naxış.
sayvan. seyvan. saruq. sarıq. sarquq. süs. bəzək. çıxıntı. damla. tamla. sıçaq. saçaq ( saç < > aç # iç ).
yıxmaq. pozmaq. dalamaq. daramaq. yıxmaq. xərablammaq. gifələmək. qazmaq. üsğük. üsgsük.- oymaq bilə bir: bir üsgük. üsgükcik. azıcıq. pək az.- çapıylər oynay gəlib qonanı oyqandıla: cocuqlar oynarkən duvarı yıqtılar.
söz etib işibizni oydula: dediqodu yapıp işimizi bozdular

OYMAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uymaqlanmaq. üyələnmək. qollanmaq. gəlişib çoxalmaq

OYMAQLAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

köçəbələr. köçgünlər. köçəgünlər. əşayir