Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

İRŞİNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

irişçi. irkişçi. irkimçi. irkinişçi. iləlişçi. iləşimçi. iləşikçi. biləşçi. biləşikçi. birəşçi. birikinçi. birikişçi. birkişçi. birşikçi. birikyanlı. birlikyanlı. birişyanlı. birkəməçi. birkinişçi. birlikçi. bağdaşçı. bağlaşçı. bağnışçı. bağşınçı. barşıqçı. barşınçı. müttəhidçi. ittihadçı

İRŞİNÇİLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

irşinçilik. irkişçilik. irkimçilik. irkinişçilik. irişçilik. iləlişçilik. iləşimçilik. iləşikçilik. birəşçilik. birikyanlılıq. birlikyanlılıq. birşikçilik. birkişçilik. birikinçilik. birikişçilik. birişyanlılıq. birkəməçilik. birkinişçilik. birlikçilik. biləşçilik. biləşikçilik. bağşınçılıq. bağnışçılıq. bağdaşçılıq. bağlaşçılıq. barşıqçılıq. barşınçılıq. müttəhidçilik. ittihadçılıq

İRTAVUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

irdavun. maya

İRTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertə.
sonrası. ardı sırası. gələn. irəlidə gələn.
ertəsi gün: bir gün sonrası. sabahı.
bayram ertəsi: bayram sabahı.
bu günün işin ertəyə qoyma: sabaha qoyma.
bu gün bitirəmmədim ertəyə qaldı.
cuma ertəsi: şəmbə.
ertəsi il: sonrası il.
yeyin. tez.
ertə. əsgi. keçmiş.
yağılar içrə irtəkim: düşmanlar içrə, qədim düşmanım.
irtəkim arvad: qaqki qadınım.
tez. səhər çağı.
ertə ertə: səhə açımadan

İRTƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertələmək. sonraya buraxmaq. gələn sıraya qoymaq. irəlidə gələnə buraxmaq.
yemək irtələrsə bayatır.
ora çatınca, ertələdik.
bu gün çıxmalısın, geciksən ertələməlisən

İRTƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

irdələmək. ardalamaq. incələmək. araştırmaq. tədqiq, tətəbbö;, mutaliə edmək

İRTƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertəli. iradəli. tavqal. cəsur. şüca;. gözübək. atılqan. yılmaz. əzimli. qararlı

İRTƏLİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ırtalış.
arayış. axdarış. tə;qib.
irtəli nə: aranan nərsə.
təhqiq

İRTƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

irtənmək.
aranmaq. araştırılmaq. istənmək.
ertəlmək. tələsmək. başlamağa qalxmaq, istənmək.
dan atmamış, işlərizə irtənin

İRTƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

irdəm. ərdəm.
başrlıq. döğüşçülük.
fəzilət.
mərifət. hünər

İRTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

irdəmək.
aramaq. izləmək. istəmək.
ölüncə onu irtədi.
siz bu işi irtəlin.
keçmiş qutuğ irtəmə.
< ir demək. ir edmək. oxumaq. mahnı, nərsə havalandırmaq, səsləndirmək.
almaq. geri almaq. arxasına düşmək. istəmək.
onun qanın irtəlim: onun qanın alarım.
öcüm kinim irtəlim: intiqamımı alalım.
ırqamaq. tərpətmək. oynatmaq.
yırtamaq. fal açmaq. fala baxmaq. arğuşlamaq.
qam irtədi: şaman iyiliyə qarşı uğurlar dilədi.
özləmək. həsrət çəkmək.
keçmiş ötü irtədi.
istəmək. almaq.
onun qanın irtəlim: alarım

İRTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

irdəmək. ( r: s ). istəmək: nə irdisən: nə isdisən. irdiklərinə irməmiş

İRTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

irkən. erkən. ertən. irtin.
ertə. er. ir. dan. qırtan. çırtan. yarıq. yarın. yarar. sübh. sabah. səhər.
ilərləmiş çağ, zaman. tez.
dan erkən: səhər tezdən.
çağı, sürəsi gəlməmiş, çatmamış.
yola çıxmağa çox erkəndi hələ.
yersiz. vaxsız.
bu görəv onun yaşına erkəndir.
çox qabaq.
erkənlərdə: çox qabaqlarda.
təbərzə. nobar. bolluq çağından ön, tez oluşan, bazara çıxan nərsə.
erkən yemiş, dəğəri dağa qalxmış.
qoyullan çağdan (müqərrərə vaxdan) qabax olunan nərsə. zudrəs.
erkən seçim.
erkən sınav: imtahan.
erkən saldırı: yürüş, vurqun, həmlə

İRTƏNCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertəncə. irkəncə. erkəncə. çox tez

İRTƏNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertənçi. irkənçi. erkənçi.
yarışda, yaşamda, nərsədə birinci sırada gələn, olan.
dan (səhər) tezdən duran

İRTƏNDƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertəndən. irkəndən. erkəndən.
tezdən. gec olmadan.
sabahləyin

İRTƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

irtiş. əriş. ırtaş. yırtış. yırtaş. yirtəş. yartış.
irişmə. çəkişmə. savaş. döqüş. qavqa. çalış. araştırma. irtəmə.
irtəş qopmaq: çalış, qoğuş qalxmaq.
bəhs. mübahisə.
irtəş qopdu: savaş çıxdı.
arama. axdarış. təhqiq.
istək. xahiş.
irtəşdə bulunmaq.
irtəşində bulunmaq.
on irtəşimdən biri keçdi.
icəş. zəhmət. əzab.
müzahimət

İRTƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

araştırmaq. incələmək. təhqiq edmək.
olar bu işi irtəşdirlər

İRTƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

istətmək. aratmaq

İRTƏYİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ertəyin. erkənin. ercə. tezdən

İRTƏYMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

irdəymək. irəli sürmək. çıxarmaq.
özgələrin aybın irdəyib çıxarmaq çox yavız işdir

İRTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

irdi idi

İRTİAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaltıraq. titrəş. titrəmə

İRTİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

irtən. ertən. erkən. irkən.
ilərləmiş çağ, zaman. tez.
dan erkən: səhər tezdən.
çağı, sürəsi gəlməmiş, çatmamış.
yola çıxmağa çox erkəndi hələ.
yersiz. vaxsız.
bu görəv onun yaşına erkəndir.
çox qabaq.
erkənlərdə: çox qabaqlarda.
təbərzə. nobar. bolluq çağından ön, tez oluşan, bazara çıxan nərsə.
erkən yemiş, dəğəri dağa qalxmış.
qoyullan çağdan (müqərrərə vaxdan) qabax olunan nərsə. zudrəs.
erkən seçim.
erkən sınav: imtahan.
erkən saldırı: yürüş, vurqun, həmlə

İRTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

irtik. irtuk. ertə. erkən. ertəsi. kələsi. kelev. kiyinki. ir