Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
İVRƏNİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ivrənmə. tələsmə. tələsiş. əcələ

İVRƏNMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ivrəniş. tələsmə. tələsiş. əcələ

İVRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ibriq. tüncə. kündük. qumqan. aftafa

İVRÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanına varmaq. yaxlaşmaq. yörəsinə uğramaq

İVSƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

evsəmək. əvsəmək. tərkişmək. tələsmək. dalsamaq. əcələ edmək (istəmək)

İVTƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ivdəli. ivədili. evgin. ivgin. evəgin. ivəgin. qıvraq. qıvıraq. çapıq. çabıq. çapqın. çalamıt. çalaq. çalıq. çalqıt. saçqın. saçıq. çaçqın. çaçıq. dalasıq. tələsik. əcələli. səri’. fori

İVTİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ivdir!: çabıq!. çal!. tez!. yeyin!. iti!

İVTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ivdirmək. çapqıtmaq. çalıtmaq. çalqıtmaq. təlsətmək. tələsdirtmək. tezitmək.yeydirtmək. yeynitmək. yeyindirtmək. ititmək. qızdırtmaq. qazıtmaq. qaçıtmaq. qoğmaq. qovmaq

İVTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ivdirmək. evdirmək. tələsdirmək. dalaşdırmaq. talaşdırmaq. əcələ etdirmək

İVTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ivdirmək.
tezləşirmək.
tizik yeritmək. tələsik çatdırmaq. qoşdırmaq

İY : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşı iy: tünd iy

İY : Arin Turkish Etimology Dictionary

( y < > z ).
iz. damqa. imgə. im. sim. yer. (bax < iz).
ay.
iydar: aylar

İY : Arin Turkish Etimology Dictionary

id. is.
qoxu. iyə. yiyə.
malik. sahab.
( y < > ğ ) iğ. iğdə. çəlik. çilək. çiqlək ( < çiq. çuq. tuq). dük.
yiyə. sahip.
iyəsi tanımazlıq bolmaq: çox dəğişmək. əsgi görünümü pozulmaq.
qoxusun, iyin duyurmaq, yoxlatmaq, baxdırmaq: iz izər bildirmək. qoxulatmaq.- bu gün nə pişirmişim, nə yapmışım sizin hamınıza qoxulatacəyim.
gördükləri bir yana, heç bel duyduğun qoxulatmadı.
qoxu, iy duyulmaq: qoxumaq. izi çıxmaq.
o nə yapsa qoxur.
nə duyduğu qoxur.- munu iyəsi qaydadı?: bunun yiyəsi nərədir?.
baş iy: baş iq. qoca. ər

İY : Arin Turkish Etimology Dictionary

is. qoxu. buruq. qoxu. bur.
ağız iyi, qoxusu: bayatısı.
pis iy, qoxu: buruş.
pis iyli. qoulu qoxan.
iy, is, his, qoxu, duman, tüstü kimi, burularaq yüksələn nərsəni bildirir: buram.
buram buram iylənir.
iy, is, his, qoxu, duman, tüstü kimi, burularaq yüksələn nərsəni bildirir: buram.
buram buram iylənir.
gözəl qoxu: kalabur.
buran, gəs, qamaşdıran iy, qoxu, dad: buruq.
iyidən iyiyə, incədən incəyə, eninə boyuna ölçüb biçmək, düşünmək: dənəmək. sınamaq. qantarlamaq. qıntarlamaq. qındara çəkmək. qındıra çəkmək. qantara çəkmək.
iyi dilək: alqış. yarqış.
(iyi dilək sözü).
qaqılmadan açılsın, günün çıxsın saçılsın

İYAĞACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

(y < > d) idağacı. ərçə. buxur üçün taxılan ağac

İYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

saqaq. çənə. əng

İYCİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iycik.
iycik bəlgəsi: ədəmi sui; sabiqə

İYƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{izə. isə.}
< ağa nın yumuşalmış biçimi. ikə. əkə. oka. ağa. əyə. iyə. (y: s)
isə: yiyə. yekə.baş. iğəmək: iyəmək. iyələmək: ağalıq edmək. sahib durmaq. iyəsiz it: ağasız it.iyqə (ieqe): böyük. güc. ərk. qudrət. ərklik. yiyə olma.
əci: ici: ağa.
is. id. iy. ikə. idi. iyi. yiyə. isə. sahab. malik.
yiyə. igə. malik. tanrı.
qut qovuq versə iyəm quluna \\ gündə işi yüksəlibən yuqar ağar.
iyəmi öğərəm: tanrıya şükr edərəm.
ruh. pəri.
yer iyəsi: topraq pərisi

İYƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyə. əkə. ıs. is. xoca. sahib. sahab. malik. əldəçi. ərkində, ixtiyarında təsərrüfündə olan

İYƏCƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyəcən. əğəcən. iğəcən. yerbasar. birinin yerin tutan. canişin. ardıl. xəlifə

İYƏCƏNLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyəcənlik. əğəcənlik. iğəcənlik. xəlifəlik. xələfiyyət.
yerbasarlıq. ardıllıq. canişinlik.
sınırlıq. qələmrov

İYƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

idəçi. dolandıran. idarəçi. ordu xərclərini dolandıran