Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QALVAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalvas. kalva. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanqıra. qandıra. qaqlaq. kal. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart. qırtalaq. qırtabaş

QALVASIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalvasıq. paxlava

QALVAŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazan

QALVATAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalvadar. çalvadar. davar alıb satan

QALVERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyvermək. salmaq

QALYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayla. qeylə. qıyma. qiymə. quşbaşı

QALYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qaylan. uzun şilank

QALYAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kalyar. ( < kal). tam yetişməmiş.
kalyar yemiş: dəğməmiş, pişməmiş yemiş

QALYOT : Arin Turkish Etimology Dictionary

altı, başı, divi düz gəmi çeşiti

QALZAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavsan. ( <
kav.
qar. qara: dar). bax > qalvan

QALZMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( s < > z) qalasmaq. ( z < > s) qalatmaq. yığmaq

QAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

kom. qom. qum. kum. küm. güm. gəm. gam. gom. güm. tom. tam. kop. qap. qab. qav. qov. quv.
. bu sözlərin hamısında
kamışmaq. hamışmaq. qamaşmaq. qomşumaq. qomuşmaq qavışmaq. qapışmaq. qabışmaq. qovışmaq. yapışmaq. üğüşmək. yığışmaq. donmaq; anlamları yerlidir.
gam. çatqan. çətgən. ovsar. dizgin.
şaman. kahin.
otaçı. həkim. filsuf. bilgin.
kam. kip. sıxı sıxıya.
xam. xab. dəm. dalqa. nərsənin üzərində olan diklik, alçaqlıq durumu.
xalça qamı: xalçanın üzündəki dikər sapların qalxma yatma durumu.
dəniz qamlanıbdı: dalqası artıbdı.
qamçı. ( q < > ş ) şam. şaman. bögə. büyücü. baxsı. otacı. utacı. baxsı. uçuran. mürşid. şeyx. uçqun. uçuq. uçmuş. ulu kişi. kəndindən keçmiş. {cad + ər > catar ( y < > c ) yadar > cadugər ).
ovsun. büyü. cadu.
gümə. koma. kav. kaxı. kaval. yuva. dam. qaradam. daxma.
gölçə. tarlanın, kərdinin alt bölümündə suların birikən yer.
dirək. çubuq. çivi. mıx.
xam. yumşaq. əsnək. qolay şişib, yatıb, batıb, əğilə bilən nərsə.
bu ip çox qamdı.
kəm. suç. əğri.
kəm. kim. kimi. xın. qın. zamanın ən qıssa bölümü. dam. damcı. an. dən. dən.
gəm. kəm. kal. çiğ. pişməmiş. olmamış.
gəm alma.- çəpqən yaşqa qam boldu: paltar gencin üzərinə oturdu.
eşikni qam etgəndiləmək: qapıyı sıxı sıxıya qapatmaq.
qunaqa qam qısılıb, yaşırtın üynü maraydı: duvara sıxı sıxıya yapışıp, gizlicə evi gözlür.
qam yabılqan tərəzə: sıxı örtülmüş pəncərə.
qam bolmaq: üzərinə tam oturmaq

QAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

çam. çal. çat. çatu. çata.
büyü. ovsun. sehr.
qaman. qamçı. şaman. çaman. çalan. çat. çatuc. çatac. büyüçü. ovsunçu. sehirçi

QAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

kam < gəm.
gəm gəmirmək

QAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapa.
attım. addım. adım. atım. atıv. qədəm.
ovsun. cadu.
iki ağızlı, iti, sivri uclu, enli piçaq biçimində yaraq.
ağac yarmada işlənən enli çəlik çalam, dələm, qələm.
ağac çivi, mıx.
qapa. top lüləsinin arxasın qapıyan tikə.
qapa. bağdam. bağlam. bölük. bölük. bölüm pay. tikə.düşü. düş. düşər. qətə. qırat. qismət. qism. səhm. nəsib. parti. cüz;. hissə.
im. əsər. bəllik. iz. nişanə. etgi. təpgi. im. iz. yansı. yanıs. simgə. çaqma. çaqmaca. işarə. endik. əlamət. çantıq. çaltıq. çəntik. kəntik. kərtik. kantıq. qantıq. köçəlti. köçənti. qalıntı. iz. endik. nişan. arıntı. girilti. gəliri. dizəlti.izək. izdək. izlək. ayıt. bəllik. işarət. çıxarma. tə;lif. ərk. qudrət. iqtidar. yanğı. nifuz.
oyunda qazanılan sayı.
neçə boyalı dəğərli, sərt, oymağa əlverişli daş

QAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqa. qaqam. qəmə.
daşqa təkərlərinin ortasına taxılan iri, gen başlı çivi, mıx.
çağa. sürə. dövrə. öğrün. öğün. öğə.
bir qama iyiyə iydə dedilər, kişiyə iyid demiş, varın yedilər

QAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamo. qamu. qapa qapo. qapu. böyük.
qama quyruq: qama qıvırcıq: çapa quyruq: qəmə quyruq: quyruğu sivri, yünü qıvrıq qoyun çeşiti. merinus

QAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəmə. kəmə.
oyunda sayı. qal. xal.
oyuq. çuxur. qud yemiş, oyuğu, çürüyü olan nərsə.
qama diş: çürük diş.
dişin qamırı: dişin oyuqu. qama söz: boş söz.
qama kişi: içi biş adam.
qama yem: quvvəsiz yemək.
qama ox: qama güllə: boşa, havıya atılmış olan.
çöl sıçanı. böyük sıçan.
domalan. göbələk.
qamo. türmə. tutsaq.
qamo. qərar. buyruq, hökm, manda.
qamo. danğ. bərk. güc. çəlik. müqavim. böyük.
qamo. qurlu, kibirli.
qamo. xama. qaymaq. qatmaq. nərsənin üzündə oluşan quru, bərk, qalın qat.
qamo. bəlkə. olsunki. sanıki. sanki. qaliba.
böyük çivi, mıx.
taquz. nərsəni yarmaq, açmaq üçün, ucu sivri, arxası qalın, çoğun üç bucaqlı odun, dəmir.
iki yanı kəsgin, sivri uclu, ənli pıçaq.
qəmə çəkmək.
qəmə qəməyə gəlmək: qəmə ilə vuruşmaq.
bir para oyunlarda yenilənin üzünə qoyulan im, iz, xət. nişan.
qəmə basmaq: üstələmək. qələbə çalmaq. yenmək.
taquz. taxuz. kipəz. cif. ciftə.
doğranan nərsəni sıxışdırmaq üçün işlənir.
ağır yüklü nərsəni dəhləmək üçün altına qoyulur.
ağır nərsənin altında olan gədiyi tıxamaq üçün işlənir.
neçə təxdəni birbirinə bağlayan qıssa tikələr.
xama (fars). qamış. qələm.- qəməli: izli. nişanlı.
iki yanına kəsgən qəmə: güvənilməz. ikiyüzlü.- top qəməsi: topun quyruğunda qapaq işini görən ayqıt.
balta qəməsi: baltanın tirəli üzü

QAMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qam. kav)
sovxa. andıra. miras.
qamaşa qalsın: sovxaya qalsın. mirasa qalsın.
kavmış, köhnəlmiş ( < kövnəlmiş) əsgimiş, qaqımış nərsə.
bu qamacları tulla gedsin.
qamıc. bez. çit. basma

QAMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qam). qamçı.
köhnəçi. simsar.
qomaçı sovxatçı. sovğaçı.qomaçı. andırac. mirasçı.
mifik baxışdan, dünyanın gizlisin, açıqın bilən, keçmişi keçməmişi anlayan, əsgi, ulu ataların biliyində qalan
şaman;
kaman; deyilən kimsə.

QAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamat. qaqat. qadaq. qadağ. qadat. qapaq. qapat. tıxıq. tıxıt. tutuq. tutut

QAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamağ.
tinlan. tınlan. zindan. dusdax.
damağ. qanraq. ağzın çatısı.
qamğaq. qamış kimi bir ot. çəpəlik ot.
yığmaq. qalamaq.
bu ocağa çox odun qadıq.
qılmaq.
bütünlük. bütün. tüm.
kamağ türlü. hər cürlü.
quru qalğan. quru ləngər.
gədik ağız. dişsiz ağız.
kamax. ( < kav). dəliyi, deşiyi olan, arıtlama, təmizləmə ayqıtı. böyük ələk. şədərə.
kamax. ( < kav). çörəkçilərin işlədgi ucu əğri sırıq.
kopaq. qoltuq.
( < qam. kəm). əğrik. bökük. alçaq. yavaş.
qamas qamas: qamaq qamaq: yavaş yavaş.
türmə. tutsaq.
qama qatın.
qama tutulmuş.
hakim. bilgin. bilən. bacarıqlı

QAMAQAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

çoxlu. çoxçoxlu

QAMAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

türməyə, qoruğa qoymaq

QAMAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəməl.
quşaq. qurşaq. mahsirə. əhatə.
qala duvarı