Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAMBIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kambır.
> kəmpir. kambur. kəmbir. kambırıq. qatırıq. qattırıq. qəttirik.təpənik. kəpənik. kopalıq. kopalıc. qopanıq. domalıc. dombalıc. tümsək. bağquruc. bağquruc. bağqanıc. yumrınıc. yumranıc. gombır. qoz. quz. qanrıq. qanğrıq. qayrıq. qayrıt. qağrıq. əğri. qozalaq. qozbel.
yaşlı. qoca. iki büklüm.
kombır. mühəddəb.
kombur. kəmpir. yumru. yumur.
qaqrıq. qayrıq. qayır. kavur. kavır. kağır. qaqabiç. qaşqal. çaşqal. biçimsiz. şəkilsiz.
qanbır. qaqbır. çapbır. çapqır. qaq. quruq. cılız. qıntıc. qıncıq. qıntın. çınğır. çınğız. çanğıc. arıq

QAMBIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kambır. qambur.
( < qam. kəm). əğilmiş. yaşlı. qoca qarı.
qambırlıq: yaşlılıq.
( < kom). kombul: bükük. daha ətli, iri dənəli buğda türüdü.
< > kombaq. qabarmış. tonqaq. donqaq. döngək. bükük. şişik

QAMBIRIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kambırıq. kəmbir. kambır. kambur. qatırıq. qattırıq. qəttirik. quz. qoz

QAMBIRLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapsamaq. örtmək

QAMBIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qabış. gombul, yekə heyvan olan kəl ( > ərkək camış)

QAMBOŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlik deşiyi tutmaq, yayamaq işi.
yamaq. tutac

QAMBUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kambul. ( < qam. kom). qozbel. bükür. büyki. örkəç

QAMBUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kambur. kambır. kəmbir. kambırıq. qatırıq. qattırıq. qəttirik. quz. qoz

QAMBUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kambur. kəmpir. ( < qam. kom).
belqavsırt. sırtı əğri. tuqur. duqur. çıxıntılı. qabarıq. şiş. ur. tuquş. tümsək. hörgüc. çıxıntı. qabartı.
bükür. bükük. biçimsiz olan nərsə.
əğri ağac.
qoz. qoz + bel.
qanbur. kanbur. (beli) bükük, büklü. (arxası) çıxıq. tümsək. əğri. yumru. kəmrik. mühəddəb.
çox işləməkdən kambur olmuş.
orasında kamburu vardır.
duvar kambur vermiş.
quppur

QAMBURLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kamburlaşmaq.
> kəmpirləşmək. kopalmaq. qopanmaq. kəpəlmək. təpəlmək. tümsəlmək. dombalmaq. domalmaq. bağqurlaşmaq. bağqanlaşmaq. yumrulaşmaq. yumranmaq.
bel vermək. bükülmək. əğilmək. ortası çökmək, çıxmaq

QAMBURLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kamburlatmaq. kanburlatmaq. büklətmək. bükmək. tümsətmək. əğritmək. yumrutmaq. kəmritmək. mühəddəb edmək

QAMBÜKƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmbükəl. kəmbigəl. yoxsul

QAMCAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

şaman. büyücü.
qamcav törə

QAMCINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qomunmaq. qabınmaq. qabarlanmaq. dalqalanmaq. həyəcanlanmaq. çapınmaq. çabalanmaq. bulqanmaq. qalqupmaq. qapıqmaq. qondalmaq. dalqanmaq

QAMCUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamcıq. qamçıqu. kiçik qabarcıq. sivilcə. qabarcıq. qabarqan

QAMÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

avıc. çəngəl. pəncə.
böcək. qurd

QAMÇAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamçalamaq. qamcalamaq.
cıynaqlamaq. dırnağlayıb cızmaq. yırtmaq, yarmaq.
qımçıqlamaq. çimdikləmək.
qarmaqlamaq. avuclamaq

QAMÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bərqə. bəqrə. qamıç.
qamçı ilə vurmaq: qamçılamaq.
qamçı qamçı: qamatmaq.
qılınc qamçı. içində qılınc olan qamçı.
at, dəvə, sığırın ərkəkllq ayqıtı, siki.
qırbaç. tura. ipdən, dəri yarıqından hörülmüş şallaq. dövək (göndən yapılmış). kımınğı. tura. şallaq.
şaplaq qamçı: dəğdikdə şappıldayan, hörülməmiş, yassı, açıq qamçı.
qısa qılınc.
at qamçısı: atın orta qıçı (siki).
sovxatçı. sovğaçı.qomaçı. andırac. qomaçı. mirasçı. qamaçı.
qamrı. dal. sürgün.
çaqı. yaxı.
qaddar. mərhəmətsiz. qatı ürəkli.
qamçın. qırbaç. şallaq. tazyanə.
heyvanı vurmaq, qorxutmağ üçün, dəridən ipdən hörülmüş, bir dəğənək ucuna bağlanmış şallaq. qırbac. tazyana.- qamçı burnu bilə saylamaq: ən iyilərini seçmək.
qamçı oynatmaq: dövüşmək. vurmaq. dövmək. savaşmaq.
qamçı vurmaq: çaxımaq. çağılamaq. yaxımaq. yaxılamaq.
qamçı çalmaq: qamçı sallamaq, atmaq, şaqqıldatmaq, çatırdatmaq.
qamçı qılıc: ənsiz qılıc.
sərt, bərk dəridən olan bir parça qamçıya deyilir: qırbac.
qamçı quyruq: tüksüz, tükü tökülmüş quyruq. qılsız quyruq.
çala qamçı: süəkli qamçı çalaraq.
qamçı quyruq: qılsız, tüksüz qılıc.
qamçı sapı yapılan ağac: yılğın. topulqa. dobulğa.
qamçının sapına vurulan həlqə: beldürkə.
qamçının ucu: tuqulqa. tuyulqa. ( < tuq). qırabaçın bağlanmış, düyünlənmiş başı

QAMÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapçı.
qaqçı. qaqçıq. qağıştaq. dövmə aracı. malqara sürməkdə işlənir.
qaman. şaman. çaman. çalan. çat. çatuc. çatac. çata. çatu. çam. çal. çat. qam. büyüçü. ovsunçu. sehirçi.
bir ağacın ucuna bağlanmış hörülü qayış.
uzun geyimlərin, sərbət qalıb yellənən ətəyi.
çapaq. şallaq. qırbaç.
tazyanə.
çala qamçı: durmadan qamçılama.
qamçı çeşiti: incə qayışlardan olub, saç kimi hörülüb, uc bölümündə düğünlənmiş şallaq. qırbaç. qırbaş. qırbıç. çalava

QAMÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamçıl. kiçik qamçı

QAMÇIQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamcuq. qamcıq. kiçik qabarcıq. sivilcə. qabarcıq. qabarqan

QAMÇIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmçil. yaralı. sınıq.
qamçılı idiş: ağzı sınıq qab

QAMÇIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qamçıq. kiçik qamçı

QAMÇILAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

şallaqlama.
durmadan qamçılama: çala qamçı

QAMÇILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağmır, qar, yelin iti çarpması.
qamçılayan sağanaq.
təhrik edmək.
ısıtmaq. istitmək. susqatmaq. susatmaq. yanğıtmaq. yandırmaq. qızdırmaq. qısqıtmaq. qızqıtmaq. quşqurtmaq. qızıtmaq. içərlətmək. hincindirmək. hıncıdırnmaq. hıcqındırmaq. öfkələtmək. alındırmaq. alışdırmaq.
basarmaq. baslamaq. daratmaq. daratlamaq. dirətmək. gücləmək.
qamrıqlamaq. çaprıqlamaq