Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QAREVİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavılla. kavla. qonara. ayaqaltı başmağı. ökcəsiz, dabansız başmaq

QARƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarat. yarat. yarma. yağma. yəğma. qanıl. yasa. çapma

QARƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarat. yəğma. qanıl. yasa

QARƏTLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

urdurmaq. söküb dağıtmaq

QARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarıq. {< > qara. qır. qara. (qara, qır, topraq sözlərində toppalıq, tutqunluq anlamı saxlıdır}. { < qaqnıq. qaqmış. ( < qaqmaq): vurulmuş. qurumuş. bükülmüş}.
( < quru). qarıyıb, quruyub. qartı. qoca. qatı. qaq. suyu çəkilmiş. gəmpir. ( < qaqca. qaquc). işlənmiş. əsgi. köhnə.
davamsız. tez qırılan nərsə.
qol. omuzla biləyin ortasında qalan bölüm.
santimetrəlik uzunluq ölçüsü.
qoca. böyük. yekə.
qarı köprü: böyük köprü.
qarı ağac: böük, ullağan ağac.
yekəqarın. çoxyeyən. qarıma. obur.
biləkdən omuzadək olan bölümü.
qır. topraq.
qır, kır, qara boyamsı.
bunqaq. bükük. köhnə. əldən düşmüş. qarıq. qart. yaşlı. keçmiş. geçgin. əsgimiş. qıtlaşmış.
( < qarılamaq: (qar: kar: əl). ölçmək). qarış. ölçü. əndazə.
arşın.
yaşlı. qoca.
qar ər: qoca kişi.
bir qolaç.
qaraq. qaru. qol.
qarşın. bənna arşunu.
qurtqa. qurtı. kəmpir. kaftar.
qarış. qolun omuzla bilək arasında qalan bölümü.
xanın qarısı: xanışqa.
qarı qoca: ər arvad.
qarı qoca qavğası. qısqancılıq.
qoca qarı soyuğu: kəsən soyuq.- qoca qarı soyuğu: mart ayının sonunda düşən soyuq.
qoca qarı: qoca qadın. əcuzə.
qarısı qurusu

QARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaru.
( < qaramaq. qorumaq). qaravul.qaraş. qaraç. gözətçi.
yaramaz. qurzaq.
qoca. çökək. çökük. çökül. çökün. çöküt. çökət.
əkmək düşmanı. əş. arvad.
əsgi. qədim.
kavran. kəvrən. qapran. qoca.
qarımış. qart. qırt. qalın. qatraq. qaba. kötük. gödük. geçgin. keçgin. xoca. çiyimsi. çigit < > çiğil. çiy. çiğ. yaşlı. yaşlanmış. çökək. çökük. çökül. çökün. çöküt. çökət. anaç. anaş. ərik.
qoca. kavtuq. kavtaq. qaltaq. çaltaq.qaltuq. yaşlı. kavşar. kağşar. kağşaq. kağaşaq. kağruq. koğşaq. kovşaq. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. gəvəşək.
cadıçı, büyücü, çirkin qarı: kafdar.
qocaqarı: qaqanaz. qaqnaz. qaqsın.
qarı ağızlı: arvad ağızlı: qadın ağızlı: arvad ağız. qarı ağız: qadın ağız. qılıbıq.
arvadının sözündən çıxmayan.
arvad kimi, dediqoduya, gəvəzəliyə yatqın ərkək.
saçı dən görməmiş qarı, qoca: qara qoca.
çirkin, keçimsiz, qarağız qarı: xortlaq.
deyingən qarı: çataloz. çağaloz.
iyi pisi paylaşan qoca qarı: bir yasdığa baş qoymaq.
subaya qarı boşamaq, qolay.
qarısı köylü: öz qohumların bıraxıbda arvadın qohumların bəğənmiş kişi.
qırağına baxıb bez aldıq, başına baxıb göt aldıq, qarı savduq yağıya qaldıq. (yağıya: yağışa.)

QARIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

gözü yolda. özlək.
qarım. qarışıq. qarışmış. çalalı. çallaq. bulamış. bulanlıq. bulanmış. bunamış. bunaq. bunaqlıq.
qarıb qarışmaq: ortalıq qarışmaq, pozulmaq. qarmaqadal, qarman çorman, qarış quruş olmaq.- hər nəyi qarıb qarışdıran: yoğurçu. şələm şorbaçı. səlqəsiz

QARIBSAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaruqsamaq. qarusbamaq. gözü yolda olmaq. özləmək.
qarımlaşmaq. pozulmaq. dalqınmaq. dalıqanmaq. alqınmaq. pərişanlaşmaq. tasarlanmaq.
qarıbsamaq. qaruqsamaq. qarusbamaq. qəribsəmək. gözü yolda olmaq. özləmək

QARIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarıcı. qarcı. nazir. vəzir

QARICA : Arin Turkish Etimology Dictionary

əkinlərdəki qararma kəsəli.
çalı, tikəndən odunu

QARICALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğərli nərsə ilə qarışığı olan daş.
paslı. pasdan, küflənmədən oluşan oyuq, yenik

QARICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarcı. qarıc. nazir. vəzir.
qarqaşana. oyun pozan. mızı. iş qarıştıran, pəllədən, bulandıran.
hər nəyin qarıcı, ilkini, çağuncu, çağ öncülü, eniyi, yepini, yepyenisi, nobarı: qaruq. qarıq

QARICIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ifritə. əcuzə.
qarımış. qarda. qardaq. qıvrıq. qırışıq. qırşıq. büzük.
qardaq tikiş.
yaxanda qarda var.
buruşuq. qardaq. qarda. qarçaq. qarça. qatdaq. qatçaq. darlaq. dardaq. darcaq. darca. qırışıq. büzük. pürüz. qıvırıq. qıvrıq. pot. çin

QARICIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buruşuqluq. qardaqlıq. qardalıq. qarçaqlıq. qarçalıq. darlaqlıq. dardaqlıq. darcaqlıq. darcalıq. daldağlıq. dalcaqlıq. qırışıqlıq. büzüklük. pürüzlük. qıvrıqlıq. potluq.
(hər nədə). qarıqlıq. qaruqluq. ilkinilik. çağunluq. çağ öncülü. eniklik. yeniklik. yepyenilik. yenibarılıq. nobarılıq. təbərzəlik

QARICLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarşatmaq. ölçmək

QARICLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarcılıq. qarşılıq. qaraşlıq. güzgü. ayna

QARIÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçı. çapıcı. çapavul. çapılçı. çapıt. çapqıçı. çapıl. axıncı. yağmaçı. talançı. dağançı. yoltalçı. yoldalaçı. qapqapıçı. qapqaçı

QARIÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarı,qadın alış verişində olan

QARIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{ < qar. qaramaq: baxmaq}. {qaruq. kərik. bax > qarı}.
qara !. bax !. diqqət !.
qanıt. yanıt.
qarı vermək: cavab vermək.
qarıqa durmaq: qabax qabağa durmaq. qarşı vermək. yanıtsız, cavabsız buraxmamaq.
işə baxan. iş aparan. güdən. güdücü. sorumlu. qayıtlu. görəvli. çağar. çəkər ( > çakər). ödəv. məsul.
qaruq işçi.
qarışıq.
qarıq qatıq qatıq olacaq nərsələr. qarışıq yiyəcək. qatılmış yeyiləcəklər, yeməklər.
{qarıqan: pesimist. bədbin. # yarıq. yarıqan. xoşbin. optimist}. qəhbə. alğaşa. əğik məşrəb qadın.
qarı qoca.
qarı. qart. yaşlı. keçmiş. geçgin. əsgimiş. qıtlaşmış.
yaşlı. qoca.
qarabet. qaraüz. əzik. yolsuz, əksik. qəhbə. qaqba.
acı. əkşi. turş

QARIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qalıq. dalıq. darıq. batıq.
çarasız, çıxılmaz, batıq durumlu.
nərsədən bol bol qalaqlanmış, dalığmış.
uğruq. oyquq. məşqul.
hər hanki dərinlikdə qərq olmuş. məğruq.
qaralan. batılan. batan. çökgən

QARIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərik. çərik. sərik. şərik. şərit. sərit. dərik.
sıra. qat. səf.
səfə. səfhə. səhfə

QARIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaruq.
pərhiz.
hərəm.
gözün qara düşməsindən qamaşması. göz qararması.
soğuqdan kırıxmış, qısılmış olan.
carıq. yarıq. iki oyuq, yarıq, çuxur arasında qalan yüksək parça, bölüm.
carıq. yarıq. kərik. kəric. açılan cızıq, iz, cığır.
tərh. tasarı.
bölüm.
kərdimiz on qarığa bölünmüş.
kağaza, nərsiyə yüngül süsək, bəzək.
qarıqlı nərsə: döşəyi (zəminəsi) nəxşəli olan.
tərh. düzənləmə.
quruq. qoyma. yapma.
ölçülüb, düzənlənmiş yer.
qaleri.
arx. kəriz. kəhriz.
qara. qaraq. qərə. köy. kəd. kənd.
qarım. nizarət.
qarqı. carqı. carıq. qarında oluşan yara. zəxmi mə;də.
qapsdal. qasdal. qarqıdalı sapı.
qaqır. qaqma, çarpma sonucu olan şişik. qapuq. qopuq. şiş. bez.
qalıq. qaluq. qolıq. bazı. bazıq. bazut. arxlar, kərdilər arasında olan qoğzaq, qaldırılmış topraq paraçaları.
varuq. baruq. varmış. olqun. yetgin.
qaranlıq. ışıqsızlıq. (# carıq: yarıq. aydın. ışıq).
qağıq. qısıq, boğuq səs.
(ambarlıq, tövləlik kimi nərsə üçün) bir yerdə ayrılmış dam. dalda. dulda.
kərt. kərdi. evlək.
sovzu, soğan qarığı.
qarşıq. qarışmış.
göz.
kiçik arx, su yolu. nol.
qarıq çəkmək: arx, nol açmaq.
novdan. şıratan.
əş. əşit.
qarıq gəlmək: birbirinə qarşıt, əşit, uc uca, tam gəlmək.
qarıq qatıq: ayran.
düğü tarlası.
hər nəyin qarıcı, ilkini, çağuncu, çağ öncülü, eniyi, yepini, yepyenisi, nobarı.
qazıq. xəndəq. kəndəq. qandağ.
qarıq, qazıq açmaq: qazıqlamaq. qarıqlamaq. xəndəqləmək. kəndəqləmək. qandağlamaq.
qorıq. qoruq.
mahasirə.
sürülmüş tarlada açılan şırıqlar, həmdə bu şırıqların iki yanında oluşan qalxıq, qoğzaqlıq.
qarıq qarıq olmuş tarla.
qalıq. alıq. kəkə. gəvə. gəvgənə. gəvgəy. bacarıqsız. əli işə yatmayan.
qaraq. gücük. güclük. çalız. çalaz. ağrıq. ağıq. tıxız. izik. əzik. gəzik. gizik. basıq. sıxıq. incik. əziyyət. zəhmət.
< kərik. qarım. kanal. arx. cızqı. arxları, kərdiləri ayıran yüksək qalan topraq.
gözdəğmə.
qarıqmaq. qara baxmaqdan göz qamaşması.
gözləri qamaşan.
qarqıl. qatılı. qatqılı. qaralı. qatışıq. qarımıq. çalxalı. yalxalı. yılxalı. tuluqlu. dalqalı. dağqılı. qorlı. qurlı. gurlı. quşqulu. qurtlu. cüvəli. qışıqlı. qızıqlı. qıdıqlı. qıtıqlı. qıcıqlı. işgilli. tədirgin. birəli. küpəli. qılplı. qulplu. pülçüklü. kölgəli. sarsılı. yalpalı. bulalı. bulanı. toxalı. gərgili. şübhəli. şəggili. məşkuk. müşəvvəş.- bir qarıq olmaq: çox qarışmaq, yorulmaq

QARIQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarıq. pesimist. bədbin. # yarıq. yarıqan. xoşbin. optimist