Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QARIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < kavın. kovın. kovun. koyun < kov. oyuq. boşluq).
( < qab. qıbıt. qapınq.
< ( r < > z ) qazınq. yoğun. bövən. kisə ( < geysə qabıq. ) kov. kovsaq. qursaq. qara qursaq. aş qazan.
qarın çalçı: boğaz toxluğuna işləyən kimsə.
bıdır. bıqdır. büktür. göbək. aşqın. bıqın.
böğür. çoxluğu, bolluğu göstəyir. qonqa.
qatqu. mə;də. qıbıt. göbək.
qarın yalçı: boğaz toxluğuna çalışan işçi.
butaqa. butka. göbək. orta. iç. mərkəz. məğz. vəsət. qurasaq. mə;də.
qarun. qartuq. buynuz. həcəmət.
qursaq.
naxalis. qarışmışı olan (# arın: xalis).
arın qarın: xalis naxalis.
qursağı boş: ac.
çayqarın: çayı çox sevən kimsə. çay tiryakisi.
suqarın.
toxqarın kişi.
boşqarın kişi.
aşqınım tayqandı: midən düşümüş.
qarın atmaq: heyvan boğazlandıqtan sonra, işqəmbəsinə nişan alınaraq oq atılır. vuran adam ətindən bir parça alaraq götürür.
qarın bolmaq: hamilə qalmaq.
qarın qasıq salmaq

QARIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağdat. mə;də.
bir nərsəərin kovuk, boş, yaxud şişgin bölümləri. iç.
qarındakın bilməm ki.
orta. iç. boşluq.
dışqılıq. fışqılıq. qursaq.
işkəmə. işkəmbə.( < içgək).
içgəsin, qarnın doldurmaq: çox yemək.
nərsənin içi boş, şişik bölümü.
iç. baş. qafa. könül. ağıl.
kasların (mahiçələrin) sişik durumu.
batin.
qarnındakın nə bilim.
bətn.
bir dalqanın ortasından ən uzaq qurşağı.
dirək, sutun, düz nərsinin şişik yeri.
qaşıcaq. mə;də.
qərn. əsr. yüz illik devrə.
ürək. iç.
bildiyin qarnında qalsın.
qarnı boş, ac: bağdatı alaq.
dili qarnına girmək: ağzın yumub danışmamaq. qadanmaq.- qarnın altı, uyluğun, budun üst bölümü: qasıq.- mal qaranın budü, qarınla diz (dizlə qasıq) araşındaki bölüm: qaçaq.
qaçqlı biri: budları ətli olan.- qarnı doyurmaq: bağdatı sağlamaq. aclığını gidərmək.
ağzı dar, gen qarınlı tüng, su qabı: deşdi. deşlik > təsdi.
ağzı dar, qarınlı qab: bocuq < boğcuq. boğsuk.
boyunla qarnın arasındaki bölüm: göğüs bağır.
qarın bağlamaq: göbək bağlamaq. şişmanlamaq. göbəklənmək.
qarın qurdu: kədu tuxum.
qarınlı, qarın vermiş nərsə: nərsədə şişik yer: tumba. cumba.
qarnı buran, bulandıran, pozan: çalxar.
qarnı geniş: qarınlı. qursaqlı. dözümlü. sərin. səbirli.
qarnın ortasında olan çuxurluq: göbək < kovbək ( < kav. kov). göbək.
şişgin, yağ bağlamış, şişman qarın: köpük. köpək. köpmüş. göbək.
qarnın oynatmaq: göbək atmaq.
qarnın səsi: qarraqur.
qarnın şişginliyi, köplüyü, köpbəsi: dolqunluq. doluluq. kolik.
qarnın yellənməsi: buruntu. kolik.
könlündəki, qarındakı bilinməz.
qarından çıxan yel: qabara. qoz. qaz.
qabara atmaq: qaz çıxarmaq. yel bıraqmaq. əldən qoymaq. pısıtmaq. osturmaq.
qarın yelinə qarşı işlənən ot, dərman: kabarcıqotu.- qarın, aşqazan boşatmaq: qusmaq. qaytarmaq. qeytərmək.
qarından, qursaqdan atmaq: bilməmişdə, bilirmiş kimi ucadan danışmaq.- qarnı boş: kovsan > qorosnə (fars) (< kov: kav: boş). ac.
qarnı, ürəyi bulanmaq: içi bulanmaq: içi qabarmaq.
qarnın bərkiməsi: qurqalıq qapırcaq. qapız. bağırsaq kəsəli. bağırsaqların işdən düşməsi, işləməməsi. yibusət. xoşgiyyət.- qırıq çömçə su saxlamaz, pay güdməklə, qarın doymaz.- qırıq çömçə su saxlamaz, pay güdməklə, qarın doymaz.
qursağı, qarnı götürəmmək içi almamaq.
ac qarın əsnəməz.
qarnı geniş: aldırışsız. tasasız. duyusuz. fikirsiz.
qarnı tox, sözü yox.
qarnım tox: sözlərin, yalanların mənə etgisi yox.
cim qarnında bir çəkə, nuxdə: önəmsiz nərsə.
qarın doyurma:
yemək yemək.
geçim, yaşam sağlamaq.
qarındaş:
qardaş.
içdaş. sırdaş. başdaş. qafadaş. könüldaş. ağıldaş. oydaş. öğdəş. fikirdaş.
qarındaşlıq:
qardaşlıq.
içdaşlıq. sırdaşlıq. başdaşlıq. qafadaşlıq. könüldaşlıq. ağıldaşlıq. oydaşlıq. öğdəşlik. fikirdaşlıq.
qarın ağrısı: bəğənilməyən, sevilməyən, istənməyən, çəkiləməyən, çəkilməz, can sıxıcı nərsə.
qarın ağrısına uğramaq, düşmək: sıxıntısı, acısı, dərdi olamaq.
qarın boşluğu: böğrək boşluğu.
qarın çatlağı: qarın yırtığı.
qarnı almamaq: qarın almamaq: qarnı ağrımaq. qarnı burmaq. qarnı qalxmaq. qarıncımaq. qısqanmaq. çəkəməmək. qəbul edəməmək.
qarnı olmaq: gəbə, yüklü olmaq.
qarnı zil çalmaq: çox acıqmaq.
qarnından keçirmək: düşünmək.
qarnından söyləmək: uydurmaq. qoşamaq.
qarın ağrısına işlənən bir bitgi: qarın gəvəni.
qarın qatmaq: qarnı qaynar suya soxaraq pürüzlərində arıtlamaq.
qarın qavraması: qarın qıstı: qarın ağrısı.
qarnı almaz: qarnalmaz: qarnı dar. qarınsız. qarnaz. cicikli. çəkəməz. çəkəməyən. qısqanc.
qarnı qatılmaq: bayılmaq.
qarnı sırtına gəlmək: altüst olmaq. tərsinə dönmək.
qarnı sürmək: qarnı gedmək: bağırsaq sürgünü olmaq.
qarnı yarıq:
bir yanı açıq, ağzı tikili olan topraq daşıma çuvalı.
qarnı qara.
yelkəni dirəyə çəkən qərqərə.
qarnı olmaq: gəbə, yüklü olmaq.
qarnına yazmaq: imləmək. mimləmək. qamqalamaq. damqalamaq yadında, yaddaşdında saxlamaq.
qarnından buzalamaq: aşırı yorqunluqdan gücsüz qalmaq.
acın başı qarnında olur.- acın qarnı doyar, gözü doymaz.
qarnı ağzında: qarnı gözndə: qarnı əlində. qarnı cibində.
qarnı qatılmaq: ürəyi sıxışmaq, sıxılmaq.
düz nərsənin əğilib qarın, bel verməsi: qarınlamaq.
qardaşdan qarın yaxın: kişi hammıdan irəli özün düşünür.
qarın pozuqluğu: qarqınlıq.
qarında oluşan yara: qarqı. qarıq. carqı. carıq. zəxmi mə;də.
qarınlı, boyunlu tüng, parç, su qabı: ibriq. qarsoğudan: sürahi.
qarnı burnunda: doğmağ üzrə olan. doğmağı yaxın.- qarnı geniş: qarınlı. qursaqlı. dözümlü. düşünəcəkli. anlayışlı. sərin. səbirli. musamihəli.- qarnı götürmək: naz çəkmək. qırcanmaq.
qarnın verib yaslanmaq, uzanmaq: qarınlamaq.
üz satıb, astar alır, pisdən pisinə qalır, dodağından yağ damır, qarın qursaq boş qalır

QARIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

artırılan sözə düşgünlüyü göstərir.
çayqarın çayı çox sevən kimsə. çay düşgünü

QARINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəminin qoğzaq (qoz qabuğu tək içi boş), dik, qarınlı yeri

QARINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarınaq. qarınpa. obur

QARINAÇMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarın açma. qarnaçma. iştahlanma

QARINAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarına. qarınpa. obur.
qarnaq. yaşlı. qocaqarı

QARINAQRISI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarın ağrısı. qarın sacısı. qarnağrısı. qarnəğrisi.
səni qarnağrısı tuta da götürə

QARINALTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

malqara çulun iki yanında olub, qarnının altında bağlalanan bağlar

QARINBAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarınbaqı. yemək borusu

QARINCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

əbzə. qumulcuq.
qarınçaq.
qarışqa. kımırısqa. kurmursqa. kımısqa. morqol.
qomursqa.
qarıncanın ufaq çeşiti: qara iğnə

QARINCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarışqa. qaranca.
pas.
nərsədə olan kiçik oyuq, boşluq, kovavcıq, yaxud içi boş köpcüklər.
pasdan orataya çıxan yenik, kovlaq, oyuq.
alçaq könül, çalışqan kimsə.
alçaq könül, çalışqan kimsə.
tökmə işlərinin içində qalan kiçik hava boşluğu.
malqara dırnağında çürümə gedmə kəsəli.
qarınca sağısı, duvası:
bolluq, bərəkət gətirməsinə inanılan sağısı, duva.
qarışıq, oxunması güc yazı.
qarınca kimi qaynamaq: çox tünlük, qımıldaq olmaq.
qarınca qararınca: azda olsa, əlindən gəldiyi, gücü çatdığı, yettiyi qədər.
qarınca əkşiti: qarışqa əsidi.
qarınca belli: incə, işgə belli.
qarıncaəzməz: qarışqa incitməz. çox yumşaq, incə duyğulu kimsə.
qarınca quşu: qarışqa yeyən.
iğnəli qarınca, qarışqa: qara iğnə.
qarınca yuxusu: ipək böcəklərinin ilk yuxuya dalması

QARINCAAYAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarınca ayağı. hərnəyin incə kəsilmişi, özəlliklə tütünün

QARINCABALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarınca balı. pişikbalı. ağacların üstündə olan kiriggə deyilən yapışqan öğə, maddə

QARINCABAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarınca başı. qumlu topraq

QARINCACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aqustos böcəyi

QARINCACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gövdədə çıxan qaşındırıcı qabarcıqlar, səpgillər

QARINCAƏZMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

: qarışqa incitməz. çox yumşaq, incə duyğulu kimsə

QARINCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

böyük xiyar

QARINCAQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarıntı.
sarsalıq. sarsarıq. sarsatıq. sarsırıq. su çevrintisi. çevrinti. tərsin. girdab.
gəmini sarsan, qarıqdıran, kırıxdıran dalqa

QARINCALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarıncalaşmaq malqaranın dırnağ arasında yara olmaq

QARINCALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

paslanmaq.
iğnə iğnə olmaq. iğnələnmək. uyuşmaq.
çürümək. malqara, yük heyvanlarının dırnağnın içi karvalıb, kovalmaq, oyulmaq.
qarışqalanmaq. əl ayağ uyşub, bir böcək sancmış, ısırmış kimi duymaq. əl ayağın iğnə iğnə olması

QARINCALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarışqanmaq. uyuşmaq. dona qalmaq.
butları qarışqandı: bacaqları uyuşmuş

QARINCALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarıncalamaq malqaranın dırnağ arasında yara olmaq

QARINCALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

paslı. kovuqlu. oyuqlu. dəlikli. çürüklü.
içində yabançı öğə olan dəğərli daş.
paslı.
qarıncalı dırnağ: malqaranın dırnağının dəlik deşik olması