Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QARLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarla.
neçə nərsədən qarışmış oluşan nərsə. qarbur. qarbura. məxlut.
qalla. qarışıq tərvəzdən düzələn yemək çeşiti.
salça. sos

QARLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərlik. qazma ayqıtı. töğlə, pulluq, toyux yerin arıtlamaq yarar ayqıt.
qayalıq. köprü, qıyı yerlərdə olan sərt daşlıq hündür yer.
karlıq. varlı, verimli nərsə.
xorlık. uyat. utanc. pislik. pəslik.
suyuq nərsələri soyutmaq üçün, ortalarında qar, buz üçün özəl qabcıqı olan qab.- qarlıqı işə qoymaq.
qarlıqın qarı ərimiş, suyu ılınmış.
qarlığda su qalmamış.
karlıq. sağırlık. çukralıq.
qarlı. qar yağmağa əğik olan.
qarlı hava.
qarşılıq. dəğiş. əvəz

QARLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qar quyusu. yaz, yay üçün qar saxlanılan quyu.
buzluq. donluq. buzdolab. dondolab. dibdonaq. dibdon. firizer.
buzluq. qar, buz qabı.
qar əridilən torlu qab. qar suyu.
qarıqlıq. qarqılıq. qamaşlıq. qar, günəş gözlüyü.
qarılıq. qarıqlıq. qarımlıq. nazirlik. vizarət

QARLIQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

karlıqaç. karluqaç. karlıqaş. qaranquş. kırlanqıç. karluqaç. karlıqaş. kaldırqaç. qalavaç. kalqaç.
qırlanqıç

QARLIQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarlar əriyincə açan bir çiçək

QARLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarlı. qar almış

QARMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(qalma).
qarşıq. qurma. məxlut.
qarma qarışıq: topalan. düzənsiz. qavqa.
qalmış. uyuşuq, təmbəl, aciz, avara kişi.
kərmə. aralaş. qarşıq. yığma. qurma. toplam. toplama. mütəmərkiz.
yağma. talan taraq. qapmaq. qarət.
olta. qullab.
qarma çıbıq: olta qamışı.
qoşulma. qarmaqarışıq.
dolaşıq. məxlut.
qarma qarış: aralış. qatışıq. məxlut.
qarma qarışıq: çalmıq. qarma qarışıq. düzənsiz.
qarma qarışıq: topalanğ.- qarma qarışıq: dolaşıq (ip). qazanğqu.
qarma qarışıq: sırasız. düzənsiz.- qarma qarışıq olmaq: burğaclanmaq. burğaşlanmaq. burşaqlanmaq. qarğışıqanmaq.
qarma qarışıq: allaq bullaq: allaq mallaq.
qarma qarş: qarş murş: çox pıtlaş. qarşıq. qarışıq. müşəvvəş.- qarma qarışıq: qatış qutuş. darma dağınıq.
qarma qarşıqlıq: bulqama. vıcıq vıcıq

QARMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bulaşıq. çirkin. kirli.
qarışıq. muxtəlit.
qarma okul: qızlı oğlanlı mədrəsə.
qovm. qom. bir eli quran qovmlar, elçələr.
qarma bəylik: qovmlar hikuməti.
qarıma. görmə. iş. əməl.
qatma. irmik. irimik. iri dənəli olan hərnə.
qarbur. qarbura. məxlut. muxtəlif.
qarma qarışıq: qarman çorman. qarış quruş. qarmaqadal. alt üst. güc anlaşılan. düzənsiz.
qarma qarışıq: çatal çatal. allaqbullaq. darma dağın. tarımar.
qarma halva: şirə ilə qavrılı undan düzəlmiş çalva.- qarma qarışıq:

QARMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

doymac. döğməc. döyməş. çörək xırdası ilə pənir qarışımı.
kəpək, küspə qarışımı olan malqara yemi.
suvax. topraq, su, saman qarışımı palçıq, çamır, çalmır.
qatıştırma ayqıtı

QARMACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolmaca. qapsaca. qabsaca. silməcə.əllik. dəsmal.
yağlıq. yaylıq. əlbezi. əlbez. əldəsmalı.
cibbezi. cibbez. cibdəsmalı

QARMAÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qorxuluq. qorxula. qoğurcaq. kösgük. küsgük. qaraltı. böcü. üyük. oyuq. xoxucu. mətərsək

QARMAQ İNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

cəzr ü məd

QARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

avqar. avlamaq, tutmaq ayqıtı.
qara yer. qara qızıl. topraq.
dəniz qarmış isə, artıq gəlir ol. və gər inmiş isə, əksik gəlir ol.
qərq olmaq. cumub batmaq. tutulmaq. girlənmək.
suya qar: suya batır.
işə qardıq: işə batdıq.
qayırmaq. məşqul olmaq. ilşinmək.
nə iş qarırsız.
hər nəyin qalxıb, daşıb axması.
su arxdan qardı.
gözündən su qardı.
yağış yağıb sular qardı.
bir nərsəni bir nərsə ilə qarışdırmaq. qatmaq.
qarıqmaq.
boğazda su durmaq. qərqərə edmək. su bir yerdə durmaq.
soxmaq. qurcaqlamaq.
qarışdırmaq.
qarmuq. balıq iğnəsi. qullab. irqaq. irğaq. irgək. ilgək. çəngək.
ad. qançalı, qollu barmaqlı sopa, dəğənək. qullap. qulplu, çəngəlli, başında əğrisi olan ayqıt. olta. almaq, qapmaq ayqıtı.
qarmaq çubuğu: qullab qamışı.
bax > qarımaq

QARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ad. qarmuq. iğnə, ağ, tor, zəncir çəngəli. qança. qopca. qapcaq. qullab. çivi. asqı. əkrəf.
qarmaq daşlamaq: qarmaq salmaq: tutmaq üçün qullab atmaq.
qarmaqa alınmaq: ağa düşmək. tutulmaq

QARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

karmaq.
( < ker: kar: key: böyük). kərimək. ulqaymaq. yaşlanmaq.
{ ( < qar: kar: qol. əl. il ) + maq}. qaramaq. qalxmaq. almaq. tutmaq. әlə tutmaq. oxlamaq.
karvamaq: əl ilə tutmaq. yaxalamaq. bağlamaq.
qarmaq salmaq: qapıb, sıx tutmaq.
qatmaq. qarışdırmaq. qarımaq.
xəmiri qardım.
qatmaq. qartmaq. artırmaq.
işləyib, paravı qarmaqla, oxuyub, biliyivi qarmaqla.
işlərin qatdı, qartdı, sonda altında qaldı.
tanrım başımnan qır, enimə qartır.
qayırmaq. qılmaq. qanqırmaq. edmək.
oyun qarmaq.
savaş karımaq.
dəlmək. deşmək. qarğı: ox. neyzə. ney. nərsiyə
tutulmaq, düçar olmaq. düşmək. qapılmaq.
nə xəsdəliyiə qardım allah.
ağıl heyvanlarının cütləşməsi.
dırmanmaq

QARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanmaq. doymaq. bıqmaq.
qara tut

QARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarmaq < > qatmaq < > kərmək < > kəsmək. qaramaq.
qarışdırmaq. qatıştırmaq.
aşlamaq. yoğurmaq. qatıb qarışdırmaq.
böyük çəngəl. çəngəl. qaqıc. qullab.
soxmaq. daldırmaq.
qatmaq. qarışdırmaq. qatışdırmaq. dağıtmaq. əğritmək. pozmaq.
qarışdırmaq. çalmaq.
qatmaq. qatışdırmaq. çalxamaq. məxlut edmək.
kamuoyunu (imumi əfgarı) dalqatmaq, dalqalandırmaq, qarmaq: çalxamaq. tədirginlətmək. gərginlətmək. müşəvvəş edmək

QARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qartmaq. qatmaq. qatşaq. qartşaq. qağşaq. qaqmıq. qaqmaq. qaqam. qaqım. qamqaq. qarsıq. qatsıq. qasıq. çözmək. yara üzündə oluşan qabıq

QARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qatmaq.
soxmaq. girdirmək. batırmaq. daldırmaq.
tökmək.
səndə özüvünkün qar qurtar.
qaymaq. pisə yönəlmək. kəsəlin azması, kötüləşməsi, bətərləşməsi.
başlanqıcda bir kiçik şişiydi, ged gedə bir yoğun bezə qardı

QARMAQARIŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalmaqarışıq. ( < qar: qol. əl). karmaqarışıq. qar ba qarışıq. qolqolaşıq. qarman çorman. qaman qarışıq. qarış quruş. qarman qarışıq. qarman qarış. qatma qarış. qarma qadal. qaqma qarışıq. doldolaşıq. çapraz.
halahosta. düzənsiz. qoşulma. qarma. hapa sapa.
pozuq, qarışıq düzüm, durum, orqan. alaman. hərki hərkilik

QARMAQARIŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarımqarışıq. qarmaqatışıq. qarbur. qarbura.
dallı buqaqlı. qollu buqaqlı. çox ayrıntılı. çapraşıq.
qarışquruş.
düzəysiz.
alan talan. alan taran. alan tolan.
rasgələ. abırçubur.
harranguran. qataqor. qarmaqatışıq. qarbur. qarbura. allaq bullaq.
içinə düşülən, sıxıntı verici, qarmaqarışıq ruhi durum: qaraqan. qaracan. qarabasan.
qarmaqarışıq yer: cüyüt çarşısı, bazarı.
qarmaqarışıq aş, yemək: qatıqlı aş. qatıqlaş.
qarmaqarışıq olmaq: qarcaşmaq. qarışmaq. qarınmaq. qarılmaq. qatışmaq. qatılmaq. qatınmaq. çalqaşmaq. qarışmaq. dolaşmaq. pozulmaq

QARMAQARIŞIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bulğa. bəlva. aşu.
çevrinti

QARMAQARIŞLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarmaqarışlıq edmək. burqaclamaq

QARŞILAŞDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəngələmək. dəkləmək. dəhləmək. ölçüləşdirmək. ölçəşdirmək.
qiyaslamaq

QARŞILAŞDIRMALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qiyasi