Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QAYMAQDAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

balqamdaşı > bəlqəmdaşı. damarlı, dalqalı saydam (şəffaf) daş

QAYMAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağzı dada gəlmək.
qayuqlanmaq. qaquqlanmaq

QAYMAQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

girişmәk. qurunqulaşmaq. quyuq söhbətlə vəx keçirmək. oturub gəbləşmək. söz açıp danιşmaq. quyuqlaşma. quyaşma. büküşmə

QAYMAQTAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaymaqdaş. balqımdaşı. damarlı, yarı saydam daş

QAYMASOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaşa. alçaq qadın

QAYMATAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaymadaşı. qayadaşı. qayğaypaq. qaydıraq. sürsürə. üzərində oturub süruşmə oyuncağı

QAYMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taymağur. sıyrılmayan. taymayacı. caymayan

QAYMIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaqmır. ox çeşitlərndən

QAYMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qayıq.yayaq. yayqa. əğrik. əğri. meyilli.
sağa qayıq.
sola qayıq.
düşüncələri kimə qayıqdır: meyillidir.
sürüşmüş. sürçmüş

QAYMIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

nazlanmaq. cilvələnmək. kəndini bəğəndirməyə çalışmaq

QAYNA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < qaynatmaq). qayın.
qayıqın iki qabdalında, yanında dışarı fırlanan çıxıntıları.
şüşə.
qayıran. qaynatan. çıxaran. çəkən. yaradan. törçi. törən. törədən. düzəldən.
araq qayna: araqçı. araq çəkən, dartan.
söz qayna: söz yaradan

QAYNA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaynaq. qanıq. qanıc. qanış. ocaq. kökün. kökən. qaynaq. göz. öz. iç. mərkəz. mənbə’. mənşə;.
dörd qanıq: dörd qayna: kitab. sünnət. icma. qiyas

QAYNAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

durbaşan. yasaçı. yasavul. yasaqçı. mə;mur

QAYNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaynarca. çıxan. obuz. pınar. göze. gözək. mənbə.
qaynaq suyu: bulaq sözü.
coşqun.
qaynaq qanat: yazıb havada uçmaq işi.
ildiz. təməl. kök. qarakök. əsas.
irin. çirk.
ovış. oyşuq. oyuq. kov. mərkəz. baş. kan.
calaq. qayırmaq. qurantı: qırıqları qurmaq. yapışdırmaq. calamaq. fışqırma. bağlama. bitişdirmə. əkləmə. şişmiş.
bulaq.
çoquraq. qımış. pinar. qara suv: pinar. qarasuv. qözləv.
tərinğüq.
yul. yol. çay. pınar. su pınarı, qaynağı, qözü

QAYNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanıq. qanıc. qanış. əlidolu. əlitox. bay. bəy. baysar. bəyik. bəygil. bayqıl. qarun. qavurn. (< qavmaq: qavarmaq: qaburmaq < qab). kanlı. barlı. varlı. qalın. dincəş. dolqun. dolu. doyuq. dolmuş. gərəksiz. günlü. günü bacada. keçimli. qanıq. qanıt. pullu. mallı. usa. qanlağ. kanlağ.kankan. qarnaq. qarınğ. zəngin. tox. tamay. yaşamlı. yaşmal. şanslı. nəgələli. devlətli. dövlətli. imkanlı. mürəffəh

QAYNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaynağ. qayna. qanıq. qanıc. qanış.
qan. xan. kan. ocaq. nərsənin bol olduğu yer. mə;dən. kökün. kökən. mənbə’. mənşə;.
iyilik, uğur kanı.
bilim kanı.
dörd qanıq: dörd qayna: kitab. sünnət. icma. qiyas.
mə;dən.
çətinlik, sıxıntı qaynağı, mə;dəni: çiban başı.
qayna. göz. öz. iç. mərkəz.
dönəncə. dolanca. yörüngə. dönüb dolanıb, fırlanan nərsənin dayandığı ox, nuxdə. mədar.
beşik, bir nəyin ilk çıxış, oluş yeri. bix. kök. kan. mə;dən. əsas. ana. təməl. iç. mərkəz. araq. göz. mənşə. kökün. kökən. mənbə’.
qaynaq mətbuat: beşik basqı.
su qaynağı: bulağ gözü. qaqlıq. qaxlıq. qalxlıq.- çəkim gözü, göbəyi, qaynağı: cazibə mərkəzi.
qaynaq, bulaqlı yer: qaysar.
əsgi qaynağdan (kor bulaqdan) su gətirmək: əsgi xərmən savırmaq. əsgi dəfdərləri qarışdırmaq. keçmiş, ölmüş soruları, yenidən qaynatmaq, ortaya çəkmək.
mənfəət qaynağı: çıxar küməsi, küpəsi.
gəlir qaynağ hardandır: dəğirman suyu hardan gəliri.
sıcaq su qaynağı: qormıq ( < qor: od). qaplıca. qapcıq. çərmik. ılıca. yılıqca. qaşqoz. hamam.
qaynağqol. qaynaqol. araqqol. oranqol. oratqol. ortaqol. içqol. anaqol. ocaqqol. ocaqol. göbəkqol. yataqqol. yuvaqol. dibqol. təməlqol. kökqol. başqol. gözqol. özqol. çəkirdəqol (çəkirdək < çiq: tuq: bütun. ). mənşə’. kökün. kökən. mənbə’. iç mərkəz. əsl mərkəz. siql mərkəzi

QAYNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaynaş. qaynayış. qaynaşıq. qaynama.
coşaq. coşqa. coşuq. coşuş. coşma. coşanış. həyəcan.
ilkə. məbdə;. mənşə;.
dəmirçilərin qaynaq yapmaqda işlənən, ağ mərmərə oxşar bir öğə, maddə: qarqa duzu

QAYNAQQOL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaynağqol. qaynaqol. qaynaq. araqqol. oranqol. oratqol. ortaqol. içqol. anaqol. ocaqqol. ocaqol. göbəkqol. yataqqol. yuvaqol. dibqol. təməlqol. kökqol. başqol. gözqol. özqol. çəkirdəqol (çəkirdək < çiq: tuq: bütun. ). mənşə’. kökün. kökən. mənbə’. iç mərkəz. əsl mərkəz. siql mərkəzi

QAYNAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilkəlləşmək. köklənmək. kökələnmək. dayqalanmaq. dayaqlanmaq. qalaqlanmaq. qalıqlanmaq. diblənmək. nədənlənmək. illəti, baisi, səbəbi, dəlilli bəllənmək

QAYNAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilkəli. köklü. dayaqlı. qalaqlı. dibli.
kanlı. ocaqlı. mə;dənli

QAYNAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilkəliki. ilkəlliki. köklük. dayaqlıq. qalaqlıq. diblik.
kanlıq. ocaqlıq. mə;dənlik

QAYNAQOL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaynağqol. qaynaq. araqqol. oranqol. oratqol. ortaqol. içqol. anaqol. ocaqqol. ocaqol. göbəkqol. yataqqol. yuvaqol. dibqol. təməlqol. kökqol. başqol. gözqol. özqol. çəkirdəqol (çəkirdək < çiq: tuq: bütun. ). mənşə’. kökün. kökən. mənbə’. iç mərkəz. əsl mərkəz. siql mərkəzi

QAYNAQTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaynaqda. qələyan. qalağan. qaynayan. təpişin. təpişdə olan

QAYNAQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaynan qaynata

QAYNAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kef. neşə. ləzzət. içəl. için