Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QAZ QAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ğaz ğaz (fars). qazqaz. qazıq qazıq. yarıq yarıq

QAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ğaz (fars). < qaz.
yarıq. yırtıq. çək.
dəhrə.
qacar devrində ən kiçik pul birimi.
yarıq. yırtıq. çək.
qarağaz: qarayağaz. qarayanız. qaryağız. qəndil.
quba qaz: qu. su quşu.
yaban qaz çeşiti: baqlan. bağlan. anqıt.
bozqaz: yabanqaz.
qanayaqlı (ayağı xınalı, qırmızı). qanıyaqlı. xınayaqlı.
qalğanqazı: pelikana oxşar su quşu.
qız. hız. itilik. qıvralıq. qıvrama. sürək. sürət.
qoz. (qarından çıxan) qabara. yel.
qabara atmaq: qaz çıxarmaq. yel bıraqmaq. əldən qoymaq. pısıtmaq. osturmaq.
qaz qapsılı, kəpsulu: kavanaq

QAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qas. iki nərsənin arasında olan aralıq, fasilə. ölüçü. çəki.
qarında olan yel.
bu yel yayar yeməkdir.
yel yayar: qazlı.
yoğaq.
axdırur gözüm yolaq \\ tuşqılır ördək yoğaq.
ağ qaz. toy quş. toydarı quş. qu.
qac. qacar. qac başlı. dik başlı. qarışmayan. keçimsiz. uyuşmaz. tərs. bax > qaç.
qas. qasuq. ağac qabığı.
axmaq. səfeh.
qaz qafalı.
qaz beyinli.
qaz kimi.
qaq quq edmək: qazın səs verməsi.- qaz yağı: batıqan.
qaz qaz basdırmaq: söylədiğini yaptırmaq.- qaz ayağı: {
çox qollu çəngəl.
salatlıq bir ot}.
qazı qoz anlamaq: yanlış anlamaq. qanmamazlıq edmək.
qaz qanadı: gürəş oyunlarından biri.
qazdan böyük, yabanı quş: toy.
qazın səsinin yansısı: tıs.
tıslamaq: qazın səsinin yansıtmaq.- qazın ayağını anlamaq: gizli bir gərçəyi tapmaq

QAZA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağıl.
püsü. püsgü.
dişə. deş. gəvə. bir nərsənin yarığına qoyub çırpıp, onu yarmaq, amaq tilişə.
ev. saray.
kövləgə. koma. kəvək. yataq. ağıl.
qada. çalız. çalaz. qəza. qəzov qədər. bəla.
qada almaq: (sevgi bildirmək üçün) birinə gələcək yamanlığın savma diləyi.
qadavı alım, balasan gedmə.
qazağu. qazağı. işlənilərək aşınmış, güdəlmiş supürgə. kötükcə.
qazaq. savaş. çatış. çataş. çatışma. yarqa. qavqa. döğüş

QAZA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kaza. baraq. qaqsar. qaqsıra. qaqsara. kəpə. ev.
qaça. iti. hızlı. yeyin

QAZABURUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazbura. başmaqçılıqda işlənən dəlici biz çeşiti

QAZACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazağı. qazma, qaşıma aracı

QAZAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazıçı. qazan

QAZAĞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazağa işlənmiş çuxa, geyim

QAZAĞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazur. gəzən. qazan. qapağan. dişlək

QAZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(gəzək). {( < qazınmış: üzü qırxıq ( < qazmaq). türk ellərinin qaraqolluqda işləyənlərinin, üzləri qırxıq olması, onların başlı simgələrindənidi.}.
qayaq. qayğaq. qazqaq. arx. qanat.
qazmaq. qəz.
başı boş. avara. salsar. sərsəri.
qazaq yürümək: avara dolaşmaq.
əsgi qaraçay malqar topluməsəl yapısında ən altta yer alan satın alınmış kölələr təbəqəsi.
qulu qazaqı bolmaq: qulu köləsi olmaq.
qazıq. dirək. qanqıc. sivri uclu sopa. qazıq. sopa.
qazıq oynatmaq: savaşmaq. dövüşmək. dövmək.
təmirqazaq: qutb ulduzı.
evsiz eşiksiz.
( < göz. gəzmək). gözək. gözəkçi. yizək. ordu qılavuz. öncü. keşik. gözük. gəzən. dolaşan.
( z < > y < qaz). qayaq. qıyıq: qayıq. iti, yeyin çapar.
gəzək. avara. başboş. aylan.
qazaq yerimək: boşuna, aylan gəzişmək.
gəlsə qonaq, gedsə qazaq: evə uğur (xeyir) gətirməyən boşdagəzər adam.
qaçaq. qıpçaq. mərkəzdən uzaq qalan.
otoritəyə bağlı olmayan.
qazıq. arx. axdırmağa yarar yataq. oyuq. su, ırmaq yatağı.
qazıq qazmaq

QAZAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cılıqqa. poliver. jəket. jaket. cəket.
yör yötəli, yasalı qadalı, zabitəli kimsə.
qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. danqaz. danaz. donaz. donqaz. qonaz. qontay. könəz. çönəz. qovzad. qoğzad. gür. gur. inadçı.
yasalı, düzənli kişi.
ərkək kəklik.
jandarm. quldur.
qataq. qozaq. qotaq. qazbağa. qozbağa. qatbağa. qotbağa. pambıq ipliyi, yündəndən gəvşəkcə hörülmüş parçadan tikilən, qollu yaxalı üst geyim. jaket. cəket.
soğuqdur, qazbağavı gey.
qataq. qozaq. qotaq. malqaranın boynuna taxılan, çan daşıyan süslü boyunbağ, girdə, həlqə. qıstı. qısqı. qıysac.
qəzavət.
yazaq. yalnız. tək. müfrəd.
yazaq. yalnız. subay. evlənməmiş.
yazaq. yalnız. yayaq. gəzək. piyada əsgər.
qaraman. qanqıster. yol kəsən. oğru.
qaza. savaş. çatış. çataş. çatışma. yarqa. qavqa. döğüş.
qayaq. qızaq. gəzək. gəzmə. gəşt.
qazaq qozaq: aşığın çıxıntılı girintili yeri.
qazaq tülək: dörd yaşlı ərkək kəklik

QAZAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazağac. qazamıq. qazınıq. qazıyacaq. qaşağac. qaşamıq. qaşınıq. qaşıyacaq. qaşıycaq. qazıycaq. nərsəni qaşımaq aracı

QAZAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğru. hırsız. çapar. qaraman. qıraman. çappul

QAZAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazağı.
qozağı. qaldırac. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. küsgü. kösgü. çökgü. köşgü.
çalı süpürgəsi

QAZAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazağı. qazağu.
qaza. işlənilərək aşınmış, güdəlmiş supürgə. kötükcə.
qazacı. qazma, qaşıma aracı

QAZAQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğurluq edmək. hırsızlıq edmək. çapmaq. qarammaq. qıramaq. çappullamaq. yol kəsmək. qıyınçılığa çıxmaq

QAZAQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazağı. qazağu. qaza. işlənilərək aşınmış, güdəlmiş supürgə. kötükcə.
qazacı. qazma, qaşıma aracı

QAZAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qatal. tikanlı ot.
taxıl sapı.
məkə, qarqıdalı qoçanı yapraqları.
kavzal. kəvzəl. xəzəl. quru, çürük yapraq.
qazal tavuğu: qazalaqmat. çulluq. qısa qıçlı, uzun qaqalı, iri gözlü, əsmər boyalı köçəmən avquşlarından bir çeşit

QAZALAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlik dəlik olan nərsə.
mıxtövlə kimi yoğun, iri çivi

QAZALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavaq. kovuk. mağara. köğül. oyuq

QAZALAQMAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazal tavuğu. çulluq. qısa qıçlı, uzun qaqalı, iri gözlü, əsmər boyalı köçəmən avquşlarından bir çeşit

QAZALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçalamaq. iti qaçmaq

QAZALATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçalatmaq. iti qaçtırmaq. qovalamaq. qopalağın götürmək

QAZALTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

azaltmaq. qısnatmaq. qıtnatmaq. əksiltmək. kəmiltmək. kəmitmək. nüqsanlatmaq. tənqislətmək. tənzil edmək.
nadir, kəmyab edmək.
kiçiltmək. məhdud, cüzi; edmək