Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QEÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçə.
( < geycək. geymək). geç. keç. yastıcaq. yapıncaq. geyiz. geyqiz. qalı. palaz. örtük. basruq. çul. paltar.
budala. axmaq. salsar. sərsəri. ovanıq. kəkə. tutula. pəpə.
döğülmüş, təpilmiş yundan geyim.
yer keçə ilə döşənmişdi.
keçə çadır.
ayağlarına keçə sarmaq.
qar keçəsi: qarı əriməmək üçün sardıqları keçə.
gecim. geyim. otaq döşəməsi üzərinə yayılan yun toxuntu.
daş topraq kimi başqaların tutmaqdan xışır xışır, qat qat olmuş, bərkimiş dəri. uyuşmuş. uyuşuq. yatmış. kehimiş. hissini itirmiş.
əllərim keçə oldu.
çox suda qalmaqdan əllərim keçəmiş.
daranmamış. birbirinə keçmiş.
keçə saç.
( < geçmə). küçə. küvçə.
geçə. keçdiyində.
saat beşi onbeş geçə. (# qala).
keçmiş. sonra.
beşi beş gəçə durun.
yazdan iki ay geçə gəlin. {# qala.
bayrama iki qala gəlin.
beşə beş qala getdi.}. qalmış. qabaq. əksik olaraq.
təpmə keçə: təpib döğərək yapılan qalın keçə. qar keçəsi. dibək.- keçə börkləmək: alçaqlamaq. görəvin alıb, qopsam (rəsmi) iş paltarın soyundurub qoğmaq.- keçədən olan.
keçə börk.
keçə yağmurluq.
ufaq keçə: kilim. xalça

QEÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçə.
burşuq. müəvvəc.
olmamış. bolmamış. çiğ. yoğursu. qırt. olmamış. xam.
həlqə. qaşsız üzük.
geçə (> kiçə (fars)) küçə.
kilim. qarartı.
nəxşəli keçə: alakeçə.
giriş qapısının eşik yanına vurulan, qıraqları keçəli, ortası pəncərəli qapı: qars qapısı. qors qapısı.- iri keçə alaçıq: buğru.- keçədən, parçadan, tordan, ağdan, toxunmadan yapılan qapı: qapılıq

QEÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçə. geçə.
yan. tərəf.
küçədə iki qəssab var, biri bir keçədə, biridə bir keçədə.
batı keçəsinə yönəldi.
geçmiş, mazi, geçən.
( < > gecim: < keçə. < keç. keçmək). tellərin birbirinin içinə keçməsindən, basılmasnıdan, dövülməsindən ələ gələn parça.
dünən. sürə. gün. zaman. üç gün keçə

QEÇƏBƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəçəbə. taxtadan düzəlmiş, dört bucaq, başı açıq sandıq. üzüm keçəbəsi

QEÇƏBÖRQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qeçəbörk.
qoşunun börk çeşitlərindən.
börkü əğri. gözü əğri. əğrigöz. bə çəşm

QEÇƏCƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik köprü

QEÇƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçəçi.
hərgələçi. çox təsadüf, qəza keçirən.
hərgələçi. macəraçı. macəracu.
hərgələçi. hər işdən bir az bilib, kökün sudan çıxarıb, bu başaracağın özünə iş eliyib işliyən.
keçə, hər çeşit döşəmə, qalı yapan, satan kimsə.
tarixçi. müvərrix

QEÇƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

(geçək. keçək).
xiyavanlarda kişi keçmək üçün cızıqlı yer. xətkeş.
qıyıq. paltar kimi nərsələrin qırağına tikilən bəzək.
məqbul.
geçit. güzər. keçmə. geçmə. qətə. qata. xət. yol. cığır.
geçit. keçiş. geçiş. aşım. keçirmə. mirur.
hərgələ. təsadüf. çalız. çalaz. qəza.
hərgələ. macəra.
keçək. tarix.
keçək (fars). keçəl (fars) ( < keçmək). dəri, paltarı yeyib çürüdən. cüvə

QEÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

geçek. keçit, köprü

QEÇƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçəgən.
geçərli olan. sürümlü. rayic. ravat.
geçici. geçən. keçib gedən. keçəri. ötücü. əslək. əsnək. dayimi olmayan. müvəqqəti

QEÇƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçəkləmək. keçələmək. tarix yazmaq

QEÇƏQӘ : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçəgә. pərçəm. saç hörgüsü

QEÇƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

(kəçəl < kərçəl. kəl. kər). keçəl. ( < keçə) keçə kimi olmuş. tüksüz. qılsız qalmış.
çaqraq. çaqqar. qırbaş. qırt (qırtər). töklük. alıq. aluq. daz.
çağraq çağsaq yer: şor çoraq, qayalı yer.- keçəl edmək: keçələmək: bıqdırmaq, bezdirmək, bezikdirmək.birinə bir işi, bir sözü dönə dönə təkərləyib, deyib, edməkdən, onu bıqdırmaq.
bəsdi da! sabahdan məni keçələdin, keçəl eddin axı

QEÇƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçəl.
qabax. qabaq başlı. qabaq qafa. qabaq qafalı. daz. dazlaq. dazalaq.
uyuz.
qılsız. çıplaq. dazlaq. taslaq.
başı qabax. saçı yox. kəl.
geçəl. ayaqları, qıçları birbirinə buruşan, keçən. (> keçəl (fars)).
gəviş > gəbiş. qabış. saçsız. baş açıq.
keçəl (fars). keçək (fars). ( < keçmək). dəri, paltarı yeyib çürüdən. cüvə- keçəlin hər nəyi düzəlmişdi, qalmışdı baş darağı: bir gözənək (kiçik imkan) əlinə düşmüş, böyük işlərin düşünə, xiyalına qapılan kimsə. iş üç nala, bir ata qalmış

QEÇƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçələmək. keçəkləmək. tarix yazmaq

QEÇƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçələmək. keçəl edmək. bıqdırmaq, bezdirmək, bezikdirmək. birinə bir işi, bir sözü dönə dönə təkərləyib, deyib, edməkdən, onu bıqdırmaq.
bəsdi da! sabahdan məni keçələdin, keçəl eddin axı

QEÇƏLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçələşmək.
cabaqılanmaq. capaqılanmaq. birbirinə keçmək. uyuqmaq. uyuşmaq. üyükmək.
quruşmaq. uyuşmaq. bərkimək. tel. qol. dalların birbirinin içinə keçməsilə bərkinmək. qurulmaq. quruşmaq. uyuşmaq

QEÇƏLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçələşmək. duymaz, hissisiz olmaq.
(saç) qarışıb keçələşmək: çitişmək (çatışmaq)

QEÇƏLƏŞMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçələşmiş. çaqmaq. qarışıq. birbirinə girmiş.
keçələşmiş yün: süzük. sərt yün

QEÇƏLƏŞTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

üyükdürmək

QEÇƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçəli. keçili. sanılı. xətirli. sayılır. sayqın. önəmli. etgili.
çox sanılı kimsədir

QEÇƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçəlik. geçəlik. geçərlik. keçərlik. keçənək. geçənək. keçəmək. geçəmək. keçəmik. geçəmik. keçilik. geçilik. geçəcək. keçəcək. geçək. keçək. geçit. keçit. keçmə. geçmə. gəzmə. gəzik. gəzit. gəzət. gəzək. gəznək. yolağ. yolac. yolluğ. güzərgə. gəzirgə ( > güzərqah. qozərqah (fars)). keçirgə geçirgə. yol boyu. yol üstü

QEÇƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçəlik. qarşı.
buda onun keçəligi

QEÇƏLİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçəlim. unudalım

QEÇƏLLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

keçəllənmək. kəlləşmək artmaq. azmaqlanmaq. azmuqllanmaq. azmuqmaq