Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

gerəlti.
axsama. axsaqlıq. qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. çaparız. düşüş. düşmə. mane;. arizə. işgil. müşgül. güclük. gərək. girək. müşgül. çətinlik. çıxılmazlıq.
əngəl. qarşıl. qarışıl. əngəl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. tiqən. dikən. tikan. qaramıq. qaramuq. mane;. hai;l

QERƏLTİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gerəltilik.
girifdarlığ. didərgin. tədirgin. didirgin. çalız. çalaz. dincsiz. dişsiz. tutqunlu. tutuq. sıxıntılı. toxalı. gərgin. gərili. gərik. qasıq. qasqıq. qısıq. qısqıq. işgilli. tarınıq. qatlaşıq. rahatsız. huzursuz. korlu. qıcıqlı.
tikənlik. dikənlik. tikanlıq. əngəllik. həçəl. girifdarlığ. sıxıntılı, dincsiz yer, durum yağday. korluq. küllük

QERƏLTİSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gerəltisiz. əngəlsiz. tikansız. tikənsiz. dikənsiz. qoruqsuz. mane;siz. hai;lsiz. mumaniətsiz.
muzahimətsiz. sarqıtsız. sıxıtsız. yorqasız

QERİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arda, geriyə qalan: baqi.
geriyə doğru: tərsinə. gerisingeri.- geriyə qalan nərsə: qaluq. qalıq. qalmuq. qalmıq. qalmış. qalıntı. qalan. ardan. ardıc. arda. baqi.
geriyə baxmadan: (- bir yolda, qılıqda, işdə, geriyə baxmadan, iticə, ilqarına ilərləmək: baltalamaq)

QERİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

hər nəyin qaçmasından, geridə bıraxdığı, qalan iz: qaçaq.
oğruların qaçaqın tapdıq.
qar üstü qaçaqla doluydu, bəlli bir izi seçə bilmədik.
ayrılana, gedənə görə, olduğu yerində, geridə duran: qalan.
qonaqlardan üçü qalan oldu.
geri, geridə qalmış nərsə: qaluq. qalıq. qalmuq. qalmıq. qalmış. geriçi. ardan. ardıc. mürtəce;

QERİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

geri.
art. ard. dal. arxa. iz.
arxa. dib.
otağın dibi.
dalı. alt.
altın oxu: dalı, gerin oxu.
bu işin altında nə olduğun bülnürəm: dalısında.
qalan.
ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.
dal. iz. arxa. sırt. ənsə. ensə. ənğsə.
gəlişməmiş. azgəlişmiş.
geri bir toplum.
başqa. gələn, sonra.
gerisi boş söz.
geri!: sakın!. dur!. bas!.
geri almaq: arxaya doğru itələmək, çəkmək.
geri basmaq: arxa arxaya gedmək.
geri çevirmək, vermək: ödəmək. gəldiyi yerə göndərmək.
geri durmaq: qaçınmaq. yanaşmamaq. sakınmaq.
geri durmamaq: qaçınmamaq. yanaşmaq. sakınmamaq. imtina; edməmək.
geri gedmək: geriləmək.
geri qulluq:
başqa qulluq.
ikinci dərcədə olan görəv, iş.
yardımçı, köməkçi görəv, iş
geri təpmək: dalıya doğru olan basqı.
geridən baxmaq: ilgilənməmək. qarışmamaq. baxıcı olmaq.
geridən geriyə: yaxlaşmadan. uzaqdan, dolaylı olaraq. gendən genə.
gerisingeri: geri dönərək. yenə, təkrar geriyə.
gerisin gətirmək: bitirməmək. tamamlamamaq.
dalı. izinə.
geri, dalı istəmək: izinə istəmək.
göt. geri. dal. dalı.
geri geri: götün götün. dal dalı. qıçın qıçın.
dalıya, geriyə, arxıya doğru: götünə.
sonuc. nəticə.
geri qaradır qara, dönmə geri, keçmişin, sözdə yoxdu yeri.
nərsədən geriyə qalan, tökülən bölüm. artıq. töküt. izqal. izqalat. izqalıt.
nərsədən geriyə qalan, tökülən bölümlər toplayıb, işlədən, yeyən: izqalatçı. izqalçı. izqalıtçı. artıqçı. tökütçü.- dönəmlə (zamanla) dəğişərmiş hər nə, kimi baxır iləri, kimisi gerinə.
bir oyunda, işdə ən geriyə qalan: qanara. qarana.
görax kim qaranaya qalacağ.
bir tutum, yarqı, qərardan geri çönmək: izinə dönmək.
izinə basmaq: yaxından izləmək.
çağdan geri qalmış: qafası küflü. geriçi. mürtəce;.
ən geridə qalan: ən son. sonuncu. qaraqa.
geri döndərən: döndərən. qatarqan. qaytarqan. qaytaran. qayarqan. qayırqan.
geri durma: çəkinmə. sakınma. qəbul edməmə. istinkaf.
geridə bıraqmaq: əkmək. başdan savmaq. atlatmaq. sıçramaq. sıçratmaq. itirtmək.
geri dönmək, qaçmaq: üz çevirmək. boyun qaçırmaq.
geri püsgürü: qedəri. qeytəri. gedərmə. gidərmə. qoğma. qovma. savma. sovma. uzaqlaştırma. sürmə. sürgəmə. çıxarma. itmə. aşırma. dəf;. rədd.
dumanların aşırıb oturmuş.
gəri basmaq: dəf edmək.
artıq əsgik, iləri geri qonuşmamaq: uzun qıssa qonuşmamaq.
geri bıraqmaq, qoymaq. artırmaq: geritmək. pəsəndaz edmək.
nərsə üzərində, iləri geri nərsələr söylənmək: dilə düşmək. dillənmək.
geri buraxmaq: yubatmaq. ertələmək. tə;xir edmək. tə;liq edmək.
toplantıyı genə geriyə buraxdı.
geri dönmək, gəlmək: dönüşmək. döngəmək. dönmək. çönmək. baş vurmaq. rücə;t edmək.
qış keçər, yaz dönər.
geri bıraqmaq: rədd edmək. tökmək.
bütün tələbələri tökdü.
geri durmaq: gerimsəmək. qəbul edməmək. çəkinsəmək. çəkimsəmək. çəkimsərmək. qarışmamaq. yapmaq istəməmək. imtina edmək. istinkaf, ictinab edmək.
geri duran: gerimsəyən. çəkinsər. çəkimsər. çəkimsəyən. qarışmamaq. yapmaq istəməmək. mümtəne;. müstənkif. imtina, istinkaf, ictinab edən.
geri geri gedmək: geriləmək. sakınmaq. çəkilmək. usanmaq, utanmaq. qorğunmaq. yanaşmamaq. qısılmaq. ürkünmək. ehtiraz edmək. rücət edmək.
geri qalmış: gəlişməmiş. azgəlişmiş.
geri, dalda qalmış: gəlişməmiş. yetinməmiş.
geri, dalı oturma, çəkilmə: dalıntı. gerilti.
geri, əksik olmamaq: aşağı qalmamaq.
geridə, dalıda qoymaq: aşılmaq. ara açmaq.
geridən geriyə: dalıdan dalıya. ardın ardın.
gerisi, sonrası, olub olacağı, varacağı nədir?: altı nədir?. alt yönü nədir?.
gerisin geri: arxa arxa. dal dalı. geriyə doğru.
gerisin geriyə: gerisin geri: tərs üzünə. geriyə, dalıya doğru. dal dalı. dalısın dalıya.
gerisin geri gedmə: qəhqəra.
sonraya, geriyə bıraqmaq: gecikdirmək. ertələmək. yubatmaq. tə;xir edmək.
geri çevirmə: eadə, rədd, mərdud edmək.
geri çevrilmaq: eadə, rədd, mərdud olunmaq.
gerisin geri: geri dönərək. yenidən geriyə.
gerisin gətirmək: dalısın tutmaq. tamamlamaq.
geridən geriyə: yaxınlaşmadan. uzaqdan. dolayıdan.
geri basmaq: izindən basmaq: izindən gedmək. arxa arxıya gedmək. arxasından gedmək.
geri təpmək: dalı vurmaq.
geri püsgürmə: dəf; edmə.
geri düşmək: geri qalmaq.
geri durma: imtina;.
geri dönülməz: dövr vurmaq yasaq.
geri durmaq: çəkinmək. qaçınmaq. sakınmaq. yanaşmamaq.
geridən baxmaq: ilgilənməmək. qarışmamaq. baxıcı qalmaq.
geri təpmə: atışmadan sora, alaya gələn basqı.
geri gəlmək: yenidən dönmək.
geri qalmamaq: imtina; edməmək.
geri qulluq: yardıçılıq görəvi.
geriyə döndərmək: çevirmək.
geri durmaq: ərinmək. arınmaq. qaçınmaq. üstələnməmək. üstünə almamaq. öhdələnməmək. üşənmək. boyun qaçırmaq. buruq, dönük vermək. burcanmaq. çəkinmək. sakınmaq. yanaşmamaq. təmbəlləşmək.
geri qoydurmaq: dayatmaq. dayıtmaq. durdurmaq. sürütmək. qaldırmaq. saxlatmaq. baqi edidmək.
hər nə yapdın gerisi var, hər nəyin yerisi var, hər yolun yerişi var, hər nə çapın, geyişi var. (ırmaq keçilirkən, at dəğişdirilməz).
bu yaxlış (qədər) çağ sürüdü, iyid canım çürüdü, baxmadan geri, yollu yolsuz (həqli həqsiz) yürüdü, itlər hürdü, karvan yürüdü, hər nə desən, yeridi!.- dalı, geri, qıraq, qıra duran: çəkingən. çəkinik. qaçınqan. qaçınıq. girişməyən. qırasınğan. qırsınıq. təksingən. təksinik.- geri durmaq: geriginmək. qaçınmaq. kürənmək. imtina; edmək.- geriyə doğru qaldırmaq: qaytatmaq. qattırmaq.
uşağı çox qattırma, beli qəciyər: inciyər.- diksinmiş kimi geri atılmaq: qanğırıqmaq. dikə qalxmaq.
qanğırır masaydım, daş başımı tutmuşdu.
ən geridə qalmış: bir sıranın ən sonunda olan. qaraquyruq.- geri alma: izə alma. dalı alma. izinə, gerinə, dalına alma, istəmə. istirdad.
geri bıraqmaq: qaytarmaq. qeytərmək.
geri bükülmək: qağaymaq. qayğarmaq. qəcimək.
geri dönücü: geriçi. kövnəçi. köhnəçi. könəz < köhnə izçi. əsgiçi. mürtəce;. irticayi.- geri dönücü: geriçi. kövnəçi. köhnəçi. könəz < köhnə izçi. əsgiçi. mürtəce;. irticayi.- geri dönücülük: geriçilik. kövnəçilik. köhnəçilik. könəzlik < köhnəyi izləyən. köhnə yönəlik. əsgiçilik. mürtəce;lik. irtica;çılıq. irtica’.- geri dönücülük: geriçilik. kövnəçilik. köhnəçilik. könəzlik < köhnəyi izləyən. köhnə yönəlik. əsgiçilik. mürtəce;lik. irtica;çılıq. irtica’.- geri əğilmək, bükülmək: qayışlanmaq > kağışlanmaq. qayışmaq > kağışmaq.
geri qalmaz, bənzər: qalır yeri yox.- geri, geridə qalmış nərsə: qaluq. qalıq. qalmuq. qalmıq. qalmış. geriçi. ardan. ardıc. mürtəce;.
geridə qalan: qalıq. iz.- geriyə bükmək: qanğırmaq qayırmaq.- geriyə, arxara əğilmiş: qağyır. qayğır. qayır.
heç ölü ağlayanın görməmiş. gömülən biri geri dönməmiş.
hər nəyin artığı, geridə qalanı: qasrın. qaysırın.
iləri geri qonuşmaq: dalqabaq, tutar tutmaz, tutarsız yersiz danışmaq.
ilərisin gerisin düşünmədən: dalqabağın sanmadan, sanğamadan

QERİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

geri. engir. yengir. sırt. dalı

QERİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

geri. qerü.
alt. arxa. son.
bu işin altı iyi çıxmayacaq. dalı.
bu nağılın altı, lap şaşırdıcıdır.
gerisin geri: ardın ardın: arxa arxa.
arxa. iz.
izinə dönmək: geri dönmək. rücət edmək.
dönə.
dönəsindən gerisindən. dönəsinə keç.
aşağ. 1 artıq. daha.
gerü (daha) heç kimsə gerü dönmədi daha.
keyrə.
başqa. qeyri.
mən tanrıyam ki gerü tanrı yoxdur ondan.
gerü. qayrı. arxa.- dönəsindən gedmək: gerisindən gedmək. tə;qib edmək.
geri vermək: döndərmək. geriyə çevirmək. irca; edmək.
geriyə çevirmək: döndərmək. geri vermək. irca; edmək.
geri püskürmək: tısqırmaq. tıqsırmaq. tüskürmək. dəf; edmək.- qeri qalma !: uyuma ! yubanma !.
geri dönmək: izinə aylanmaq. əsgi halını almaq.
geri dönmək: taymaq. vazqeçmək.
geri püsgürtülmək: iqtırıltmaq.
qeri qarmaq: geri qarmaq. geriyə baxmaq. dönmək. irkilmək. çəkinmək.
qeri qaytarmaq: geri qaytarmaq. tüskürmək. püsgürmək. ric;ət edmək.
qeri qoymaq: geri qoymaq. geri durdurmaq. alı qoymaq. ilişdirmək.
qeri tutmaq: geri tutmaq. uzaq tutmaq. qıraq buraqmaq. mən; edmək.
qeri varmaq: geri varmaq. dönmək.
qeri vermək: geri vermək. kayru vermək.- ən geridə olan: quyruq.- geri dönmə: geriz. qoriz (fars). giriz. kəriz. qaçma.
geridən bağlı, müttəsil: arxası sıra. ardı sıra. dal ba dal. mütəaqibən.
imdən geri: bundan sonra.
ayağları geri geri gedmək: könülsüz gedmək.
geri qoymaq: qaldırmaq. buldurmaq. bulaqmaq. bulqarmaq.saxlanmaq.
gerisinə qoymaq: qıypalamaq. izərləmək. qovalamaq. tə;qib edmək. dalına düşmək.
qeri qoymaq: tıtmaq. tıdmaq. tıxmaq. tutmaq. qadalamaq. qadağalamaq. mən; edmək

QERİBAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

geriban (fars) < qırpan. kirvən. qünçüqa. qoncuq. qonuc. qonça. yaxa

QERİC : Arin Turkish Etimology Dictionary

geric. dalı. gec. tə;xir.
gericsiz: tə;xirsiz. gecsiz. yubanmadan. yubatsız

QERİCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gericə.
keçmiş.
az geri, dalı. nisbətən geri

QERİCƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gericək. sonraki. ən son. sona doğru

QERİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gerici. artqul. əqəbdar

QERİCİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

gericil. geriçil. irticayi. çağdışı. mahafizəkar

QERİÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

geriçi. gerici.
korsan ( < kor). gerili. geri, geridə qalmış nərsə. çağdış. çağdan geri qalmış. ardan. ardıc. ardıc. qaluq. qalıq. qalmuq. qalmıq. qalmış. qafası küflü. qafası hörümcəkli. geri dönücü. alqalı. alqal. alqalan. alqalaq. aldığın, öğrəndiyin, bildiyin dəğişmək istəmiyən. mütəəssib. mürtəce;. irticayi.
gərici. gərən. dartıcı. dartan. içən. içəgən. çəkici. hopan. cəzzab. cazib. çəkən.
kövnəçi. köhnəçi. könəz (< köhnə) izçi. əsgiçi.- acgöz geriçi, mürtəce;, dikdator: baş görəndə daşdır, aş görəndə başdır