Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QƏFƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəfələmək. bax > kəpələmək

QƏFƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəfən (< qapan). ayaqsız peçə. ayaqsız bükə. ayaqsız bürək. qatbalağ

QƏFƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəfən. < kəfin. kəpin {( < qab). (< qapan)}. kəpən. örtük. ölüyə sarıldıq bez. qapıyan. ölünü qapıb, sarıyan ağ. ağlıq

QƏFƏNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəfənçi. ( < qapan. qapıyan). soyqunçu

QƏFƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpənğ. kəfnə. qapanğ. qapqan. kəpəç. biz ilə, təbənə ilə işləyənlər əllərinə taxan dəmirli qayış

QƏFƏNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəfənləmək. < kəfinləmək. kəpinləmək ( < qablamaq: örtmək).
ölüyü bezə sarqıdıb çulqamaq.
toyuq kimi heyvanları bütün olaraq yufqaya çulqayıb pişirmək

QƏFƏNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kivinləmək

QƏFƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəfər. ( < kav). kovaq daş. su saxlamıyıb, süzdürən daş. isfənc, süngər: bacalı yüngül. daş. bulut

QƏFƏS : Arin Turkish Etimology Dictionary

< qəpəs. < kəpəz < qab.
tügər. düğər. barmaqlıq.
iskilet.
bölmə.
nərdə. qorxuluq.
tərh. pılan. taslaq. iskilet. çərçivə. kökə. kök. qalıb. işin başlanqıcda, bəzəksiz düzəksiz qururlan kök nəxşəsi, tasası.
taslağın araya qoymaq.
üqəla taslağı: yekəxana. özün alimlə sırasına qoyub dərinlərdən danışan.
qaba taslaq: yalnız biçimin, üzün göstərən yalın, qaba tası, nəqşə.
gəlin cehizi qəfəsi: toqurçın.
gövdə. qablut > kalbod.
tor. pəncərә. tikmə.- iki qəfəsli otaq.
böyük quş qəfəsi: quşxana. quşluq. quşlıq.- qəfəsdə hələ çox qadın var(qadınları kişilərdən ayıran bölmə).
qəfəs ardından: gizlidən.
qəfəsdən baxmaq: əl çatmayıb, duvar deşiyindən baxmaq.
tanrı vuran qəfəsi: çox kötü durumda olan ev.
qara qəfəs: qara bir kök.
qəfəs börk: ( > fes: börk çeşti). üzəri qəfəs kimi səkrək, aralı, gəvşək toxunmuş börk.
qəfəs kimi: çox səkrək, aralı, gəvşək olan (parça)

QƏFƏS : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpəz < qapas.
iskilet. qalırqa. çalurqa. çalırqa. çalqır. çalqıra. quraqı.
pəncərə.
qəfəsə. qapanas. qapnas. qapnasal. qapana.
qəfəs biçimində olan.
qəfəs cızıqlı köynək: qəfəs köynək.
türmə.
bir yerdə, açığlıqda ayrılmış bölüm.
bir yerin ayrılmış olan törəsi, baş yeri, yuxarı başı.
şölən, toy quruldu, xanlar bəylər qapaza yerləşdilər.
ev, hamam kimi yerlərdə özəl bir nərsə üçün ayrılan otaq. otaqca. odacıq. odac. odaç.
hamam gəpəz: soyunub, geyinmə bölümü.
aşgəpəzi: aşoda. aşpazxana.
kəvəs. barmaqlıqla bölünmüş yer.
ayı gəpəzi.
quş gəpəzi.
qambar. məhkəmələrdə suçlunun qoyulduğu barmaqlıq.
suçlu qambarada yerləşib, daşımağa başladı.
kəvəs. bir gözə, bacıya, tapışqıya, pəncərəyə taxılan tor, barmaqlıq.
kəvəs kəvəs: dəlik dəlik.
kəvəs anğı: qəfəsdə bəslənən heyvan.
kəvəs onarı: yapılarda yırtıq yamaq işlərin aparması.
bir qəfəs qurulmuş tilvizyon adlı.- tel qəfəs: nuqab. bükçə > peçə. tutuq. örtü.
can kasası, qəfəsi: qapıq. qapıt. yapıt. qaçıq. sapıq. çapıq. qaraltı. qılıb. qaşbağ. cəsəd. ləş. qaşbağ. cigə. cigək. baslıq. paslıq. maslıq. cəndək. gəvrə. gövrə. gövdə. yəltə. kalbud. tən. kovsa. bədən. tən

QƏFƏS : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəfəsə. gəpəsə. < qapas. qapsa.
yüklük.
cəhrədə məkiyin taxıldığı, saxlandığı yer

QƏFƏSARTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəfəsardı. gəpsardı < qapasardı. qapsardı.
zəxirə.
qış üçün saxlanılmış yeyəcək.
sandıxana. daloda qapan. qapanca. qalğa. ambar

QƏFƏSÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

doğramaçı

QƏFƏSÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapasçı. ( bax > aldatan. kələkçi). aldat. aldatıcı. kələkçi. qalayçı. oğru

QƏFƏSƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəpəsə. qəfəs < qapas. qapsa.
yüklük.
cəhrədə məkiyin taxıldığı, saxlandığı yer.
qapanas. qapnas. qapnasal. qapana.
qurul. toxurcun ( < toxumaq).
qəfəsəli dilab, işqaf: qatamalı, qatalı, təbəqəli sərgən, rəf. qara ev

QƏFƏSLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəvəsləmək. qamandırmaq. inandırmaq. qandırmaq

QƏFƏSLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəvəslənmək: qandırılmaq

QƏFƏZƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < kav). boş, işə yaramaz, gərəksiz nərsə.
qəfəzəl sözlər. qəfəzəl adam. qəfəzəl kitabdı.
qəfəzəl quruluş

QƏFFARƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəffarə (ərəb)
( < qapbaramaq. qaplamaq, tutmaq) arın. arna. arınma. yarın. yarna. yarınma.
bunun arını kimə düşür: bunun kəffarə kimə düşür.
kəfarət. bir suçu qapamaq, örtmək, gidərmək üçün verilən sədəqə. bir günahın qabaqlıqı, əvəzi olaraq verilən nərsə, tutulan oruc. arınma

QƏFFE : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəffe. tabaq

QƏFFƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəffə. kəppə. qapba. qapqa. kəfə.
tarazı kəfəsi

QƏFİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qafil. avlaq. axmaq. avanaq. gözü bağlı.
kəfil. qapıl. qab qapaqlıqa, saxurta siqortalığa, zaminliyə işlənən.
boşanıq. boş. puç. havayi. səfeh

QƏFİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qafil. qapıl. qapsan

QƏFİLLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

korluq

QƏFİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəfin. kəfən. kəpin ( < qab). ölüyə sarıldıq bez