Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QƏQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkək. ösgürmə

QƏQƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəği. kəkəç. kəkəmə. pəltək. pəpəmə

QƏQƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəğəl. kağal. kəhgir. kağqır. kəvlə. > kəhlə. otalağ. küsgüt. asalaq, əngəl bitgilər. yabanı ot

QƏQƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəl. kakil. saç parçası. pərçəm.
töppə kəkəl: ərkəklərin başları üzərində bıraqtıqları saç parçası

QƏQƏLƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkələc. kəkə. kəkəc. kəkəmə. kəkəy. kəvkə. kəköy. kəkələyən. tətə. çəçə. pəltək. pəltək qonuşan

QƏQƏLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəgələmə. gəgəc. gəgə. kəvələmə. böcək, hörümcəklərin tikanlı soxmaları.
kəkələmə. büldürgü

QƏQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəgələmək.
qaqalamaq. dimdikləmək.
xoruzlar gəgələmiş: qaqalamış.
(böcək. heyvan) vurmaq. çalmaq. sancmaq. soxmaq. ısırmaq.
kəkələmək. büldürmək. dili dolaşmaq. qonuşamamaq

QƏQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkələmək. (gəvələmək. əğələmək: əğmək).
sözü utquna tutquna, qırıq qırıq, kərik kərik, yaxud təkərləyib söyləmək. doduğlamaq. sözü çeynəmək
açıqca söyləyəməmək.
kələk gəlmək. açıqca söyləməmək

QƏQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkələmək.
saxavlamaq.
qaqaclamaq. qaqalamaq. sancmaq. saşmaq. soxmaq.
qaqqılamaq. düzgün danışamaq.
qaqqılamaq. birinin danşığın yansılamaq

QƏQƏLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkələmək. dili tutulmaq. dili ağırlaşmaq, buruşmaq. aqnamaq

QƏQƏLƏYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkələyən. kəkəy. kəvkə. kəköy. kəkəc. kəkə. kəkələc. kəkəmə. tətə. çəçə. pəltək. pəltək qonuşan

QƏQƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəlik. kəkəməsi olan. lüknəti olan

QƏQƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəmə. kəkə. kəkəc. kəkələc. kəkəy. kəvkə. kəköy. kəkələyən. tətə. çəçə. pəltək. pəltək qonuşan

QƏQƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəmə. kəkə. kəkələyən. dil döğməsi. dil düğünü. kəvgək. kəfgək. pəltək. tilqav. tilpə. dilpə

QƏQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəmək. əymək

QƏQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəmək. şaşıb nə söyləyəcəyin bilməmək. nəm nüm edmək.
kəkəməyə başladı

QƏQƏRÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəzərçi. qəcərçi. qılavuz

QƏQƏS : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəkəs. bax > qaq. kək. kəkə. kəks. kal. çal. çalı. çalınmış. acımsı

QƏQƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəş. kəkiz.
dudu. lal. güng.
çənə. əng.
uysal. yumşaq başlı. sözə baxan

QƏQƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəy. kəvkə. kəköy. kəkəc. kəkə. kəkələc. kəkələyən. kəkəmə. tətə. çəçə. pəltək. pəltək qonuşan

QƏQƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəz. kəkiz. ( < kav).
çanaq. qoraqa. gəvşək. yuşaq. yumşaq başlı. uysal.
qapqacaq. oyularaq düzələn nərsələr

QƏQƏZLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkəzlik. çanaqlıq. qəvşəklik. pərişanlıq

QƏQİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkik.
kəhlik oti. yaxıcı, qoxulu bir ot. bu bitginin yağı çəkilir.
kəvgək. kəfgək. pəltək.
qaya kəkigi: yabansi kəkik

QƏQİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkik. kəklik otu: qaqıq. qavıq

QƏQİQQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəkiggə.
ağacların qabığında süzən kəkiggə, saqqız kimi öğə: bal