Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > qama.
taquz. taxuz. kipəz. cif. ciftə.
xama (fars). qamış. qələm.
doğranan nərsəni sıxışdırmaq üçün işlənir.
ağır yüklü nərsəni dəhləmək üçün altına qoyulur.
ağır nərsənin altında olan gədiyi tıxamaq üçün işlənir.
neçə təxdəni birbirinə bağlayan qıssa tikələr.
kəmə. sirr.
kəmə. ovsun.
kəsən. qıran.
gəmə sıçan: lağmalarda bulunan bulunanın ən böyüyü

QƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəmə.
böyük siçan.
çapa. iki ağızlı, iti, sivri uclu, enli piçaq biçimində yaraq.
qama. qaqa. qaqam. daşqa təkərlərinin ortasına taxılan iri, gen başlı çivi, mıx.
qama. qaqa. qaqam. çağa. sürə. dövrə. öğrün. öğün. öğə.
bir qama iyiyə iydə dedilər, kişiyə iyid demiş, varın yedilər.
qaraqulaq. saldırma.
bel qəməsi: kasatura.
qəmə quyruq: çapa quyruq: qama quyruq: qama qıvırcıq: quyruğu sivri, yünü qıvrıq qoyun çeşiti. merinus

QƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəmə. gəmi.
kəmərdə, qəmədə olan qabartma süslər. qıdana

QƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəmə. qama.
sıçan.
qəmkən. köstəbək. kor sıçan. çöl sıçan. toprağı gəmirib qazmağından bu adı almış.
baz. paz. ürə. taqoz ( < tıxmaq). qısqıç. sıxan nərsə. tıxac. sıxac. mıx, burqunun yaxcı tutması üçün, pişlənən, mıxlanan şüyə yerləşdirilən ruplak kimi nəsnə. bel külüyün sapın bərkitmək üçün, qoluynan başının arasına qoyulan ağac, dəmir, mədən tikəsi.
incə uclu ağac çivi, mıx, ki nərsə şüy asmaq üçün, bir yerə taxılar. daşqalarda, təkəri düz, qayım saxlamaq üçün, təkərlə oxun arasına sıxışdırılan tikə. ağac yarmaqda işələnilən enli pıçaq teşə.
oyunda qazanılan xal, kəri, bölük, marka, iz.
qəmə: çüy. mıx. < qaqamaq: mıxlamaq. taxmaq. çapmaq. ağacı aşmaq üçün ağac ya dəmir tikəsi. tikrəsi ( > tirişəsi) çapa. taqıç. qaqıc. teşə. diş. deş. xəncər. pıçaq. qaranlıq. duman. gecə. (;şam; sözüynən bir ilişgisi varmı ?).
sıqırqan. sağırqan. böyük sıçan

QƏMƏBƏND : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməbənd. çevrə yol. şəhəri quşatan yol. çevrə

QƏMƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməçi. pozucu. xərabkar

QƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmək.
kəsmir. qazmaq.
pambıqdan yapılmış çubuqlu, naxışlı bir toxuma. bundan bürqü yapılır. qıpçaqlar yaqmurluq yaparlar

QƏMƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməl. çapal. çəpəl. suç. günah. qusur.
bu cocuğun heç kəməli yox.
kəməlli: çapallı: çəpəlli.
qələm. qamal.
qaraqəməl: qaraqələm: qaraqamal: qıraqları qara çiçək basqılı nərsə.
qaraqəməlli börk, parça, qumaş.
qaraqəməl kağaz, yazı

QƏMƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməl.
dəğər. qədir. qiymət. baha;.
bunun kəməli nə?: qiməti nə?.
kəməli beş para edməz.
kəmlə. məhəllə.
kəmal. eyitim. öğrəniş

QƏMƏLƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmələk. yapalaq. təmbəl. yumşaq. yorqun. uyuşuq

QƏMƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmələmək.
kəməmək. əğmək. korlamaq. pozmaq. xarablamaq.
pıçağı kəmələdi.
işləri kəməmə.
yolmaq. qəl; edmək

QƏMƏLƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmələt. qamalat. çapalat. yavalat. içsiz, dəğərsiz, düşük, keyfiyyətsiz mal

QƏMƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

izli. nişanlı

QƏMƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməli. kəməsov. kəmil

QƏMƏLLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməlli çapallı. çəpəlli. suçlu. günahlı. qusurlu

QƏMƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməlmək. azalmaq. ayırmaq

QƏMƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməlmək. kəmlənmək

QƏMƏLMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəməlməz. gəmalmaz. qartlanmaz. qartlanqaz. dikəbaş. qanğırıq. dikqafa. sərkiş. dəmirbaş. təpirbaş. çomaxbaş. dayaqbaş. baltabaş. qalınbaş. dirəkbaş. gücbaş. dirəngən. dirəncin. dirəncən. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı. duraqlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr. israrlı. qınzır. qıncır. domuz. doğuz. donğuz. tərs. gödən. inad

QƏMƏLSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməlsiz. dəğərsiz. qədirsiz. qiymətsiz. bahasız

QƏMƏLTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməltmək. ayırmaq. çıxmaq

QƏMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməmək.
bax > qamamaq.
kəmləmək. kəmirmək

QƏMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmən.
tuxum əkmək üçün topraqda açılan oyuq, şırıq.
kərdidə bir kəmən qarpız, iki kəmən xiyar əkdik. 1 dağ boyu çəkilib gedən cığır

QƏMƏNÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmənçə. yantaray

QƏMƏND : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmənd çıqma. çikmə. çıxma.
uzun qollu, başı qurşaqlı (kəməndli) malqara tutmağa yarar arac: avqalıq. ovqalıq. avqalıq. oxlıq

QƏMƏND : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmənd.
aqruq.
okruq. qoruq. çevrə.
arğan. örkən.
ilməkli ip.
kamand. sırtmaq. duzağ. tutsaq. qısmaq.
salma.
salmaip. salma heyvanları, asav heyvanları tutduqları ip