Multilingual Turkish Dictionary Azerbaijani

QƏMSİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmsinmək. önəmsəməmək. əhmiyət verməmək

QƏMSİRƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmsirə. qorucu

QƏMSİTİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmsitilmək. xorgörünmək. aşağlanmaq. kəmsitiş. kəmsəmək: əğilmək. bükülmək

QƏMSİTİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmsitiş. təhqir. xorlama

QƏMSİTMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmsitmə. entəmək. yentəmək. kiçiltmə. alçaltma. əzmə. əzikləmə. düşürmə. yıpratma. basalama. pəsləmə. tərsləmə. qarabaxtama. qarayağtama. qaralama. xarlama. korlama. koralama. xorlama. üzərinə kül savırma, ələmə. izlal. zəlil edmə. zəlalətə salma, uğratma

QƏMSİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmsitmək. yapalamaq. yoxalamaq. yanğsılamaq. ələ salmaq. sallamaq. kiçitmək. təhqirləmək. hoylamaq. korlamaq. xarlamaq. yuvalamaq. yuvub arıtmaq

QƏMSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dinc. arsat. aldırmaz. tutasız. sərbəs

QƏMSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmsiz.
kəmiz. kəsirsiz. əksiksiz. tam. dolu. bütüv.
başı boş. əngəlsiz. bitin. kamil.
qayğısız. ərinc. rahat. aldırışsız. aldırmaz. qaptırmaz. qaptırışsız. özənsiz. önəmsəmiyən. diqqətsiz. laqeyd.
qussəsiz. yelə. tasasız. qayğısız. fikirsiz.
qayğısız. aldırmaz. aldırışsız. dinc. arsat. ərinc. rahat.
bitik. bütük. bütün. bitin. dolu. yetgin. tükəl. tutuş. boydan baş. kəmallı. mükəmməl. kamil

QƏMSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmsiz. çox. pək artıq. qusursuz.
gəmiz edmək: qusursuz yapmaq. rahat etdirmək.
yurtumu qəmsiz süyəmə: yurdumu çox sevirim

QƏMSÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmsür. dalğın. dağnıq. düşgün. düşmüş. dalğın. dağnıq.
kəsri olan. alçaq. eybli

QƏPRƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəprəş xoş danşıqlı

QƏPSARTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəpsardı. qəfəsardı. < qapasardı. qapsardı.
zəxirə.
qış üçün saxlanılmış yeyəcək.
sandıxana. daloda qapan. qapanca. qalğa. ambar

QƏPSƏLƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəpsələkləmək. qaslaqlamaq. qazlaqlamaq. ağız aramaq. ağız qoxulamaq: dolaylı olaraq, dönə dönə sorub oyusun, fikrin öğrənməyə çalışmaq

QƏPSƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəpsələmək. gəpəsləmək. kavazaqmaq. gəvəzələmək. gəvzələmək. kavazağlıq, gəvəzəlik, gəvzəlik, gəpsəlik, gəpəslik, düşük çənəlik edmək. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq. yersiz qonuşmaq. boşboğazlanmaq

QƏPSƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəpsəlik.
kavazağlıq, gəvəzəlik, gəvzəlik, gəpsəlik, gəpəslik, düşük çənəlik edmək: gəpəsləmək. gəpsələmək. kavazaqmaq. gəvəzələmək. gəvzələmək. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq. yersiz qonuşmaq. boşboğazlanmaq

QƏPSORQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

akrobat. canbaz

QƏPSUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpsul. kəpçul. kəptul. qapsıl. qapsın. qaptul. qapsul. qapçul. çapçul. hər kiçik nərsənin qını, qıncığı, qapcığı.
kəpsul(latin). qapsul.
qaz qapsılı, kəpsulu: kavanaq

QƏPSUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəpsul.
qapsul. kapuş. qoğan. qovan. kovan. dərman, barut qoyulan qorcuq, qabıqcıq.
fişəng qoğanı.
qapsul. tüfəng, tapanca saçmaların toplayan yığıb, kiçik tənikə qabcıq. acı dərmanı içinə alan qabcıq.
qapsullı (kəpsullu) tüfəng

QƏPTƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəptələmək. xəbtələmək. xəbt edmək. gəbteləmək < qaptatmaq. qapatmaq. bağlamaq

QƏPTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəptəmək. gəpətmək.
gəpləmək. qonuşmaq. söyləmək.
gəftəmək. (> qoftən (fars))

QƏPTUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəptul. kəpçul. kəpsul. qapsıl. qapsın. qaptul. qapsul. qapçul. çapçul. hər kiçik nərsənin qını, qıncığı, qapcığı

QƏPÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəpürmək. kipləşmək. qəpləşmək. gəpləşmək. qonuşmaq

QƏPZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəps ( pz\ bz < > ps\ bs. s < > z ) qəsb. qəbs. ( < qab). qəsb olunmaq: qəpz olunmaq. qablanmaq. qaplanmaq. qəpz olunmaq. zəbt olunmaq

QƏPZƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəbzə. kəpzə. kövəz. çiyin, omuz kürəyi, gəmiyi

QƏPZƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəbzəçi. kəpzəçi. kövəzçi. çiyin, omuz kürəyi, gəmiyinə baxıb falçılıq edən. baxıcı