Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QƏRƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəç.
yarac. çarac. qarac. farac. arac. aralıq. əl. vasitə. məlzəmə.
nəyin əli ilə bunu yapdız.
bir əl tapmadıq, gec qaldıq.
iş aracları. ləvazim.
arac. alət. əbzar. vəsilə.- gərəkən gərəçləri tapmaq yolunu bulmaq.
gərəkliyə, gərəç gərək, işləməyə çörək gərək: aca yemək, xəstiyə yataq sorulmaz.
nərsənin örtüyün, çatısın tutmağa yarayan gərəç, çarçıva, çərçivə: qapırqa. qabırqa.
süslük, bəzəklik gərəçləri, nərsələri: qapar. qabar

QƏRƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəç. kərət. parça. dilim

QƏRƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəçi. ( < qaraçı). bax > qaraçı. ( < kər. kəs).
yağmaçı. şəhər adı: deyənlərə görə çox gözəlləri olan bir topraq olmuş.
çingənə.
iftiraçı.
gözətçi. gözçü.
falçı. arpa salıcı. baqla salıcı. otçu. kərəçi: qaraçı. görən. şahit. kərək. kərmək. kəzmək (dəfə.) ölçmək üçün düyümlü ip.
çanqana. çingənə. çet. çət. encək. alçaq kişi.
kərəçi atı: borta. yük heyvanı. yabı

QƏRƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəçi.
qayıq. kiçik gəmi. böləm. bələm ( < bölmək: ayırmaq). zurəq < züvgək. lotqa. tolqa.
qərəçi. çərçi. çərəçi (< kərmək: kəsmək. qırmaq). qıvırçı. ıvırçı. ufaçı. oğnaqçı > oğnaçı. ovnaqçı > ovnaçı. xıdavatçı. xırdavatçı. xərəzi. qıdavatçı. qırdavatçı. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac

QƏRƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçı. qacar. qaçar. qaçara.
aldavçı. hiləçi.
sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı.
savaşçıl. qavqaçı. qərəçi. qaraçı.
çingənə. qərəçi. qaraçı

QƏRƏÇLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəçləmək. (> kərəcidən (fars)) qaşımaq

QƏRƏXİ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəxi (fars). < quruğ

QƏRƏKLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəkli.
möhtac.
xəsis olmayıb gərəkliləri yedirən.
söyükli. sevikli. mərğub.
asıqlı. faydalı.
işçi. vəzifəli.
möhtac. gərəksinməq: möhtac olmaq

QƏRƏKMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəkmək.
gərkmək. iqtiza edmək:
bu acı qəhvəni bir az dadlamaq gərəkir.
gərkir: iqtiza edir.
iqtizası olmaq. lazim olmaq. yaxışmaq. layiq olmaq. səzavar olmaq.
böylə davranmaq gərəkmir.
vacib, lazim, muqtəzi görünmək

QƏRƏKSİZİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəksizinə. artığına. artıqmac. yersiz. qucaqsız. lizumsuz. lazimsiz

QƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərək. gərəkmə.
gərəklik. istək. əsmə. əsi. ehtiyac.
istər. ya.
istər. icab. zəruri.
toxuş. töküş. səbəb. iqtiza.
icbari. məcburi.
kərək. kərəkə (< kərmək: kəsmək). sırıq. asma (möv) kimi yüngül bitgilərə dayaq, dəsdək vurmaq ötəri, incə, uzun kəsilmiş ağac.
yarar. iqtiza.
gərək görməmiş iyid olmaz, su görməmiş çəlik olmaz.
gərəyi yox: gərəksiz. bol. kan. bəs. kafi.
gərəktiyi kimi: öcür ki gərəkdir, lazimdir.
gərək dolu gərək boş: isdər dolu isdər boş: ya dolu ya boş.
gərəyi kimi: gərəkcə.
gərək ki: çox ehtimal ki.
gərəyi, yararı yoxkən: heçdən. qarşılığsızca. faydasızca. yox yerə.
heçdən bunca para sərpədik, gedərttik.
gündəlik gərəklər, hacətlər: geçinişlik. geçinlik.
yaşam gərəkləri, qeydləri: yaşam bağları.
baş olmasın yaşlansın, çör çöb yeyib bəslənsin, nəyə dəyər, nəyə gərək.
çox gözəl, gərəyi kimi: iyidən iyiyə. eykudan eykuya. yaxcıdan yaxcıya. gözəlcə.
bu gün iyidən iyiyə yorulduq.
bunu iyidən iyiyə başıva sox.
gərəği kimi, nərdəysə hamısı: iyicənə. iyicə. çoxca. gənə bol. kovalı. olduqca yaxcı. qurcaq.
danışığımı iyicə anladı, anlamadı, heç bilmədim.
o gecə iyicə dad aldıq.
dəlini oynamağdada, gərəkli baş gərək.
gərək ki: gavar. gəvər. gəpər. elə bilki. deyəsən.
gavar, hammı gedmiş, qalan olmamış.
gavar, qanamadın.
gavar, yeməklə doymayacaqmış.
gavar, ölən geri dönərmiş.
gərək gərəkməz: gərəkir gərəkirməz. istər istəməz: istər istərməz: yerli yersiz. olur olmaz. düşər düşməz. tutar tutmaz.- gərək gərəkməz: gərəkir gərəkirməz. istər istəməz: istər istərməz: yerli yersiz. olur olmaz. düşər düşməz. tutar tutmaz.- gərək ki: çox ehtimal ki.
görünməz düşünülməz gərəyə düşdük.
bu gərəkləri, tezliklə qaldırmalıyıq.
gərək görməmiş iyid olmaz, su görməmiş çəlik olmaz.
gərəyə görə yol açır, boyuna görə don biçir.
özgərək: özünə gərəkli nərsələr. şəxsi vəsayil, əsas.
bir soruna, gərəyə aldırmadan, etgilənmədən, olan olmaq: olan olacaq, köçən köçəcək. iş olacağına varır. sən eddigivi ed, sonuc dəğişmiyəcək. sən yapdığın yap, fələk öz işin işləyəcək.- gərək gərəki. acili vacibat.
gərək yox: istəməz: hacət yox.
gərəyi qalmamaq hacəti qalmamaq.
kora iğnə, gərək nəyinə.
olan olacaq, köçən köçəcək. iş olacağına varır. bir soruna, gərəyə aldırmadan, etgilənmədən, olan olur. sən eddiyivi ed, sonuc dəğişmiyəcək. sən yapdığın yap, fələk öz işin işləyəcək

QƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərək. gərgək. gərgil. ( < kərmək: kəsmək).
tarıq. lazım. kərsin, kəsin olan nərsə. bəlli. bəlirli. bəsbəlli. kəsin. qatı. açıq. danılmaz. duru. ortada. məqtu. müəyyən.
gərək çəmədə. bəlli ölçüdə.
faydalı. iş. karlı.
dəlil.
gədik. yetək. yetər. güclük. danqı. azlıq. ağrış. sıxlıq. darlıq. qıslıq. tiyiş. karet. ehtiyac.
gəri var: gərəyi, kəsri, işi var.
gərəksinmə: ehtiyacı olmaq. gərəkli: işçi. vəzifəli. gərəksiz: ehtiyacsız.
belə.
yağın ərsə gərək, yundağı dəğir: at təzəyi düşmanın atınında olsa belə dəyir: yararlıdı, dərdə dəyir.
buxsat. icbar. lazım. ihtiyac.
nə gərək: nə gərək. (. < > g ) nərək: ceyiçün. nəyivə gərək.
olmalı. yaraşır. gözəl. yaxcı.
gərəkmü: öyləmi. yaxcımı.
qədəş. gəyəş. gərəş. lazım. vacıb. labüd.
tutmalı. tuturğu. tutqur. tutraq. tutqar. vacib.
yaxışır. şayisdə. şayan. layiq. müstəhəq.
bu iş sizə gərəkdir.
əsgərliyə gərək iyid.
gərəyi kimi işləmək.
gərəyinə çalışmaq. gərəyi kimi.
lizum. lazim. hacət. aqut. ağut. lazim. lizumlu. vacib. lazim. yaraq.
kərək isə. gərəkli: möhtac.
gərəksiz: bol durum. ehtiyacsız.
gərək yoxdur: ehtiyac yoxdur.
istər.
gərək zəngin olsun, gərək yoxsul olsun.
tarıq.
yırqıca (: ozana) tarıq bir saz: bir saz bir söz. oxuyana sazı gərək.
kərək. qoyuq. kovuq. quyu. oyuq.
kərək. qırıq.
vəsayil. ləvazim.
nə gərək: nərək: nə gərəkkə

QƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərək. girək.
iş.
hadağı gərəyə qol qoyur: hərhanki iş, nəməniyə əl sürtür.
nərsə.
hadağı gərəyə qol qoyur: hərhanki iş, nəməniyə əl sürtür.
işgil. müşgül. çətinlik. çıxılmazlıq. çaparız. düşüş. düşmə. axsama. axsaqlıq. arizə. güclük. çətinlik. çıxılmazlıq. duvar. çatallılıq. quşqululuq. çıxmazlıq. ikiləmlik. zorluq. təşəvvüş. mane;

QƏRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərək. lazım.
at gərək: atın qoşun taxımları.
gərəgin bermək: azarlamaq. paylamaq. dövmək.
tolu gərək: taxım.
üy gərək: ev eşyası

QƏRƏQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəkcə.
nədən. mocib. illət. toxuş. töküş. səbəb.
gərəyi kimi.
əsbab. vəsayil. səbəblər.
zəruri dəlil

QƏRƏQÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəkçə. yilik. cili. nəgiz. dəlil

QƏRƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəkçi. qayıqçı. gəmiçi. lotqaçı

QƏRƏQEF : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərgəf. ( < gərmək: çəkmək. dartmaq). qasnaq. naxış toxumaq üçün gərilmiş, çəkilmiş çərçevrə. dəzgah. gərgəf işləmək: bu qasnaqda işləmək

QƏRƏQEYİD : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraqayğı. qarağadı.
sıxıntı. niyarançılıq.
işi çətin sandığından gələn təmbəllik

QƏRƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəkə. dərəkə. dərəcə. kərtə. qırat. tapı. pillə. basamaq. bölüm. aşama. mənzil. pərəsə. pərsə. parça. mərhələ

QƏRƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəkə. kərək (< kərmək: kəsmək). sırıq. asma (möv) kimi yüngül bitgilərə dayaq, dəsdək vurmaq ötəri, incə, uzun kəsilmiş ağac

QƏRƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəkə. təsbeh.
kərəkə takımı: təsbeh mallası. əmmamə

QƏRƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəkən.
gərəktir. gərəkli. muqtəzi.
düşərgə. zəruri. boyun borcu.
girgin. girəgin. qaçnılmaz. qaçınılmaz. cəbri. (# iradi. ixtiyari).- gərəkən gərəçləri tapmaq yolunu bulmaq.
gərəkən nərsələr hamısı yerindədir iğnədə var sapda var. bu at bu meydan.
gərəkən, bəlirtilən gündə: günündə

QƏRƏQƏNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəkəndə. gərəkdiyində. gərəkincə. gərəkdiyinə. lazim, lizumlu olanda

QƏRƏQƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəkər. istər. lazım gələr. icab edər. vacib olsa