Multilingual Turkish Dictionary

Azerbaijani

Azerbaijani
QƏRLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərtləmək. kərttələmək. qəttələmək. qartlamaq. yonmaq. yontmaq. yontamaq. biçmək. nərsəni eşələyib yer açmaq

QƏRLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərlənmək. (ç < > q ) çərlənmək. yağlanmaq. ətlənmək

QƏRLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərlik. qarlıq. qazma ayqıtı. töğlə, pulluq, toyux yerin arıtlamaq yarar ayqıt

QƏRLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərlik. ək.
mişi.
yədəmişi: cadugəri

QƏRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərmə. kərmə.
qurum. quruluş. quruş. alver quruluşu. işlətmə. müəssisə. şirkət.
barmaqlıq. mə;cər. nərdə.
kərmə. kərim. kəsmə. kəsim. kəsit. qırma. qırtı. qırıt. boluş. bolut. ölçüt. balıq. balıt. bağlat. bağıt. barat. aydat. dərit. darat. deyit. yarıt. yartı. yarqı. yarıq. yarlıq. yarma. yonat. anlıq. orda. ordaq. burqat. qoyut. durat. hökm. qərar. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət.
gərmə, çəkmə, sıxma ayqıtı: gərgəc. gərgic.
sinə gərmə: sinə gəlmə. göğüsləmə. qarşı dayanma, durma. muxalifət edmə.
gərmə atdım: yekə, gen atdım.
göz qaş gərmə: yufa qarayış. naz. işvə. qırışma. qırcışma. qılışma

QƏRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmrə.
kəsək. quru təzək: çalma.
< kər. ( < kərmək. qırmaq). peyinin oğuntusu. qurusu. böyük. yığın. karma. kurama. yıyılma. cıyılma. qalın.aralaş. qarşıq. yığma. yιğılma. qurma. toplam. mütəmərkiz.
kərmək: kəsmək: heyvan təzəyi yığınından kəsmələr, yapbalar yapmaq. sil yanacağı. bel ilə kəsilmiş təzək. yerə sərilmiş mal silini, ayağ atda tapdanıb bərkiyərək, bel ilə kəsib, qalax qurarlar.
çəkik. duvar. sur

QƏRMƏÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərməç. şərit. şırıq. qol kimi uzanan nərsiyə verilən ad

QƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərmək.
dartmaq.
çarşaf gərmək: nərsəni örtüyə dartıb, çəkib bağlamaq.
açmaq.
qanat gərmək: qanat açmaq. qorlamaq. qorumaq.
sınırlanmaq. qızıqmaq. dözmək. təhəmmül edmək. çəkmək. qarşı durmaq.
açmaq. tirləmək.
dartmaq. çəkmək.
göğüs gərmək: sinə gəlmək. sinə vermək.
çəkmək.
çəkmək. dartmaq. asmaq.
gərib sərtləşdirmək: dirəmək.
göğüs gərmək: göğüs vermək: qarşı qoymaq. qatlanmaq.
sinə gərmək gəlmək: göğüsləmək. qarşı dayanmaq, durmaq. muxalifət edmək.
göz qaş oynadış, gərmə. kirişmə. qırışma < gərişmə. naz. işvə. qırışma. qırcışma. qılışma.
gərib sərtlənmək. dirənmək.
göğüs gərmək: göğüs vermək.
sinə gərib, şişinmək. gərişmək. gərnişmək. şişitmək. toğlatmaq

QƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərmək. çərmək. kərmək. ( < > gər. kər. kir).
genişlətmək. açmaq.
kirtmək. qırtmaq. kəsmək. qətmək. kədmək. qıtmaq. çıtmaq. çitləmək. cızmaq.
kermək (fars) < girmək. qirmiq. girik. girih ( > gireh (fars)). düğün. düğüm. qoza. bağ. əqd. uqdə.
çəkib uzatmaq.
kərib kəsmək. qapatmaq, ürümək. qablamaq.
yollar kərildi.
toplamaq. qurmaq.
kirmək. gərmək. uzanmaq. genişlətmək. yaymaq. yarmaq. gerimək. uzatmaq. uzamaq. dartıv. çəkmək.
doğrayıb xırdalamaq.
# becərib, şişirmək. dərmək. düzüb yığmaq.
dərmək;
ölçmək;
varmaq; sözündə olduğu kimi, həm
qırmaq;,
öldürmək;
yarmaq; həmdə
toplamaq;
oldurmaq; anlamları vardır. türkümüzdə hər sözün iki qarşıt, çəlişik anlamı var. yalnız onları izləyib, gizli ilişgilərini, ilişiklərini üzə çıxartmaq gərəkdir.
çözmək. çözilmək.
girişmək. ilişmək.
asmaq. əsmək.
qərşirmək. əğirmək. açmaq. çözmək.
qanat gərib uçan quşlar.
ip gərmək: gərşirmək. ip açmaq, əğirmək.
sərimək.
kirimək. kiriliv. keriliv. gərinmək. çəkilib düzəlmək.
dözmək. qatlanmaq. yüklənmək. göğüs gərmək: sinə qağa vermək.
bir yolu kərtib qapatmaq, daratmaq. qısatmaq.
gərnəşmək. gövdəni, əl ayağın təprətib yatmış (oğuşmuş) yerləri dincəltmək.
ad. iltəşlik. çəkiş. kiriş: zeh. çəkiş.
çəkmək. çəkib uzatmaq. çəkib uzadaraq qurmaq. ipi gərmək.
teli gərmək.
yayı gərmək.
xaça gərmək: çarvuğa, çatruğa çəkmək.
çəkib uzadaraq asmaq.
pərdəni gər.
çarşabı üstünə gərdi yatdı.
xaça gərmək: çarmıxa çəkmək.
köks gərmək:
kükənmək. güvənmək. ögünmək. fəxr edmək.
qarşı durmaq. muqavimət edmək

QƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərmək. gərinmək. (kərmək < > qarmaq < > kəsmək)
genişləmək. genişlənmək. uzamaq. uzanmaq. yayılmaq. sürükmək. əsnəmək. əsləmək. əsilmək. əsinmək. açmaq. açılmaq.
qaçınmamaq. sakınmamaq.
göğüs gərmək.
sinirlənmək.
açmaq.
qanat gərmək, açmaq: qanadı altına almaq: qorumaq. kölgələmək

QƏRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərmək. kəsmək.
gətmək. çapmaq.
dağ daşı gətib, çapıb, kərib kəsməklə açılan yol: qapan. qaban. çapan. çapın. gədik.
qaldırmaq. götürmək. qazmaq. yoxatmaq. silmək. gidərmək. gedərmək. qırmaq. qırxmaq. çarpmaq. çalmaq. dərmək. həzf edmək

QƏRMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərmən. qala. qalğan. qorunaq. qoruqan. qurqan. dulda. duvar. qırman. sığınaq. tabya. qorunaqlı yer. istihkam.
kərmən. kətmən. qazma

QƏRMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərmən ( < kərmik: kəsik). gərmən. qala. duvarlı, hisarlı yer. qala

QƏRMƏND : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərmənd. gərməd. güclü. iti. yeyin. tez. tələsik

QƏRƏQLƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

kereklel. gərəklik. xəş. yük

QƏRƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəkləmək.
istəmək. işləmək. çalışmaq.
dəlilləmək. isbat edmək. qaralamaq

QƏRƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərəkləmək (< kərmək: kəsmək). kiçik bitgilərə dayaq vurmaq

QƏRƏQLƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəklər. tölənğ. ləvazimat. təzminat

QƏRƏQLƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəqlər. ləvazim. vəsayil. zəruriyyat.
yaşama gərəkən nərsələr: keçimlik. çevrimlik. geçinəcək. yaşama gərəkən nərsələr. qazanc. axar. gəlir.
bir yönətimin, idarənin, quruluşun gərəklərin satın alan görəvli: qapı çuxaqul

QƏRƏQLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəklətmək. alğındıtmaq. alğıtmaq. içindirtmək. içirtmək. icbara qoymaq. vacibləmək. məcbur edmək. qəbullatmaq

QƏRƏQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəkli.
basıt. lazim. çəkinilməz. qaçınılmaz. ictinab napəzir. gərəkən. muqtəzi. lazim. lizumlu. səbəbli. iqtizalı. muqtəzi.
qaçınmaz. vazkeçinməz. lazim. iltizami.
gərəkir. istərli. icablı. vacibli. lazımlı.
istərli qoşular: gərəkir taxılar: lazım olan vəsayil.
istərli dərcəyə çatdı: icablı, vacib olan dərcəyə ulaşdı.
yararlı. iqtizalı. muqtəzi.
umaclı. diləkli. hacətmənd.
bir yerdə, evdə yaşamaq üçün gərəkli nərsələrin topu, hammısı: qalartı. qoşu.- dəlini oynamağdada, gərəkli baş gərək.
gərəkli olduğu çağda: gərəkdiyində. icabında. zərurət icab edsə. zəruri olsa.
gərəkliyə, gərəç gərək, işləməyə çörək gərək: aca yemək, xəstiyə yataq sorulmaz.
özünə gərəkli nərsələr: özgərək. şəxsi vəsayil, əsas, ləvazim.
özünə gərəkli nərsələr: özgərək. şəxsi vəsayil, əsas, ləvazim

QƏRƏQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəkli. ixtiyaç.
yox gərəqlinğ barmıdı: bir nərsəyə ixtiyacın var mı

QƏRƏQLİDİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəklidir. olmalıdır. zəruridir

QƏRƏQLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəklik. gərəklilik. gərəkirlik.
gərək. gərəkmə. açat. açığlıq. yoxçuluq. boşluq. zərurət. hacət. istək. əsmə. əsi. ehtiyac. lizum. icab. vicub. lazim. zərurət. icab. darlıq.
keçim darlığı.
darlığ çəkmək.
artıqmac gərəkliliklər: yədək.
qaçınmazıq. vazkeçinməzik. zəruri.
istərlik. icablıq. vaciblik. lazımlıq.
bular hamısı istərlikdir: lazimdir.
istərlik. icablıq. vaciblik. lazımlıq.
bular hamısı istərlikdir: lazimdir.
zərurət.
görülən gərəkliyə görə.
istərlik duyursa: lazımlıq olursa.
istərliyinə baxmayaraq: vacibliyinə qarşıt.
bunun istərliyin kim bilir: lazımlığın.
istərlik duyursa: lazımlıq olursa.
istərliyinə baxmayaraq: vacibliyinə qarşıt.
bunun istərliyin kim bilir: lazımlığın.
gərəkliyə, gərəkinməyə, qətiyyətə, mütləqiyyətə inanmamaq, dayanmamaq: gərəkməzçilik. gücünsüzçülük. zorunsuzçuluq.
gərəkliyə, icbara, məcburiyyətə dayanan: gərəkirçilik

QƏRƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəklik.
edu. zərurət.
kalavray. yüklətiv. hökmənlik.
aşlıq. ləvazim. həvayic. mayəhtac. ehtiyaclar. zəxirə.
yararlıq. lizum. vaciblik.
onun gərəkliyi budur.
gərəklik olsa doğrulur